فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 177 (هفته سوم فروردین 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/01/15
- تعداد عناوین: 5
-
-
صفحه 1مقدمهاثرات تحریکی و یا مهاری آنژیوتانسین II بر آنژیوژنز اغلب به گیرنده ی نوع I نسبت داده می شود. با این حال تنها تعداد اندکی از مطالعات به بررسی نقش گیرنده ی نوع I آنژیوتانسین II بر تغییرات عروقی در قلب در دیابت پرداخته اند. در این مطالعه، اثر لوزارتان (بلوکر گیرنده ی نوع I آنژیوتانسین II) بر دانسیته ی مویرگی عضله قلبی در رت های دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.روش هادر این مطالعه 18 رت سفید نر در سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی دریافت کننده ی لوزارتان قرار گرفتند. گروه 2 و 3 توسط استرپتوزوتوسین (55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت دوز واحد و داخل صفاقی) دیابتی شدند. رت ها در گروه 3 روزانه به میزان 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم لوزارتان به صورت داخل صفاقی (Interaperitoneal یا IP) و به مدت 21 روز دریافت کردند. رت ها در گروه 2 حلال دارو (سالین) با حجم مساوی دریافت کردند. در ابتدا و انتهای آزمایش از رت ها خون گیری شد و قلب آن ها جهت بررسی دانسیته ی مویرگی از بدن خارج شد.یافته هادانسیته ی مویرگی عضله ی قلبی در حیوانات دیابتی به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کمتر بود (05/0 > P). مصرف لوزارتان تغییر معنی داری در دانسیته ی مویرگی عضله ی قلب رت های دیابتی ایجاد نکرد (05/0 < P).نتیجه گیریبه نظر می رسد مصرف لوزارتان نمی تواند اثر مفیدی بر افزایش دانسیته ی مویرگی در قلب رت های دیابتی داشته باشد.
کلیدواژگان: لوزارتان، آنزیوتانسین II، دانسیته ی مویرگی، دیابت -
صفحه 2مقدمهبا توجه به افزایش روزافزون بیماری های عروقی به دلیل تغییرات سبک زندگی و همچنین بالا رفتن سن امید به زندگی و بالطبع افزایش بیماران مبتلا به انواع دمانس از جمله دمانس عروقی و مشکلات فراوان این بیماران از نظر کیفیت زندگی خود و اطرافیان، به نظر می رسد پیدا کردن مارکری برای تشخیص زودرس بیماری کاربردی است. همچنین نظر به این که افزایش بتاناتریورتیک پپتید (Beta natriuretic peptide یا BNP) در دمانس های عروقی به عنوان یک تست تشخیصی قابل اعتماد مطرح نشده است، بنابراین انجام این تحقیق در راستای بررسی پاراکلینیک و تشخیص زودرس دمانس عروقی ضروری بود.روش هااین مطالعه یک مطالعه ی مقطعی بود که در سال 1390 در مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) اصفهان به انجام رسید. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به دمانس عروقی، بیماران مبتلا به سکته ی مغزی بدون دمانس و یک گروه افراد عادی به عنوان گروه شاهد بود. با گرفتن نمونه ی خون، سطح پلاسمایی BNP در هر سه گروه تعیین گردید. اطلاعات به دست آمده وارد رایانه شد و به وسیله ی نرم افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته هامیانگین سطح BNP در گروه شاهد، دمانس و سکته ی مغزی بدون دمانس به ترتیب 2/13 ± 71/24، 9 ± 08/83 و 4/12 ± 57/51 پیکوگرم در میلی لیتر بود و طبق آزمون One way ANOVA، میانگین سطح BNP در سه گروه مذکور اختلاف معنی داری داشت (001/0 > P).نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه و مقایسه ی آن با مطالعات مشابه، به نظر می رسد که سطح پلاسمایی BNP ارزش پیش گویی کننده برای تشخیص زودرس دمانس عروقی داشته باشد. همچنین می توان از آن برای شناسایی افراد با سابقه ی بیماری های عروقی و سکته ی مغزی که در معرض خطر ابتلا به دمانس عروقی قرار دارند استفاده نمود.
کلیدواژگان: دمانس عروقی، سکته ی مغزی، زوال عقل، بتاناتریورتیک پپتید -
صفحه 3مقدمههدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر یک برنامه ی تمرین درمانی بر دامنه ی حرکتی مفاصل، آمادگی هوازی و اضطراب بیماران مبتلا به هموفیلی نوع A بود.روش هانمونه ی مورد استفاده در این تحقیق شامل 20 مرد مبتلا به هموفیلی نوع A بود. پس از پر کردن فرم رضایت نامه توسط آزمودنی ها، از آن ها طی یک هفته آزمون های اولیه به عمل آمد. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. نمونه ها در گروه تجربی در برنامه ی تمرینی منتخب به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه شرکت نمودند. پس از مداخله تمامی آزمون های مورد استفاده در پیش آزمون از دو گروه به عمل آمد. از آزمون های Paired-t و کوواریانس جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.یافته هامیانگین سنی شرکت کنندگان 07/8 ± 55/22 سال، میانگین قد آن ها 42/12 ± 17/172 سانتی متر و میانگین وزن آن ها 14/21 ± 88/60 کیلوگرم بود. نتایج بهبود معنی داری را در دامنه ی حرکتی مفاصل (مچ پا، زانو، ران، شانه و آرنج)، آمادگی هوازی و اضطراب در گروه تجربی پس از مشارکت در برنامه ی تمرین درمانی منتخب نشان داد (05/0 > P). همچنین مقادیر بین گروهی تفاوت معنی داری را در دامنه ی حرکتی، آمادگی هوازی و اضطراب بین گروه های تجربی و شاهد پس از پایان دوره ی تمرین درمانی نشان داد (05/0 > P).نتیجه گیریتمرینات بدنی می توانند باعث ارتقای عوامل جسمانی و روانی بیماران مبتلا به هموفیلی گردد. بنابراین این تمرینات باید با وسعت بیشتری به عنوان جزئی از فرایند درمان بیماران هموفیلی مورد توجه قرار گیرند.
کلیدواژگان: هموفیلی، دامنه ی حرکتی، آمادگی هوازی، اضطراب، فاکتورهای انعقادی -
صفحه 4مقدمهشناخت و نقش عملکرد سیستم ایمنی و عوامل مختلف آن در التیام ضایعات ناشی از لیشمانیوز جلدی، درمان و کنترل بیماری ضروری به نظر می رسد. طبق مطالعات انجام شده، فاکتورهای ایمنی مثل MCP1 (Monocyte chemotactic protein-1) و نیتریک اکساید (Nitric oxide یا NO) دارای اثرات تعیین کننده ای در روند التیام ضایعات می باشند. بنابراین در این مطالعه سعی شد تداخل فاکتورهای ذکر شده با گلوکانتیم، داروی انتخابی درمان این بیماری، مورد بررسی قرار گیرد.روش هااز موارد مشکوک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، 44 بیمار (شامل 38 مرد و 6 زن) که آزمایش مستقیم جلدی آن ها پس از رنگ آمیزی با گیمسا از نظر بیماری لیشمانیوز مثبت شده بود، انتخاب شدند. قبل از تجویز هر نوع داروی درمانی، 5 سی سی خون جهت اندازه گیری فاکتورهای MCP1 و NO از آن ها گرفته شد و پس از جداسازی سرم بیماران، تا زمان بررسی در 70- درجه ی سانتی گراد نگه داری شد. از همین بیماران 2 تا 4 هفته بعد از دریافت آخرین دوز دارویی جهت بررسی فاکتورهای ذکر شده، خون گیری مجدد انجام شد.یافته هاجهت بررسی رابطه ی متغیرهای NO و MCP1 قبل و بعد از درمان از آزمون Paired-t استفاده شد. در این بررسی ملاحظه شد که بین 2 فاکتور ذکر شده و درمان دارویی با گلوکانتیم رابطه ی معنی داری وجود دارد (05/0 > P)، به طوری که افزایش معنی دار MCP1 و NO پس از درمان و التیام ضایعه ی جلدی گزارش گردید.نتیجه گیریMCP1 القا کننده ی فعالیت های ضد لیشمانیایی در ماکروفاژها از طریق تولید NO است و در نتیجه باعث هدایت پاسخ ایمنی به سمت Th1 و کشتن انگل درون سلولی می شود.
کلیدواژگان: نیتریک اکساید، لیشمانیوز جلدی، پروتئین، 1 جاذب شیمیائی مونوسیت ها -
صفحه 5مقدمهالگوی غذایی مدیترانه ای می تواند نقش بسزایی در سیاست های تخفیف تغییرات نامطلوب محیطی داشته باشد ولی تفسیر های زیادی از چگونگی امتیازدهی (Scoring) به این الگوی غذایی وجود دارد. مطالعه ی حاضر با هدف مرور روش های مورد استفاده در مطالعات اپیدمیولوژیک برای ارزیابی پیروی جمعیت های مختلف از الگوی غذایی مدیترانه ای انجام شد.روش هاجستجو در منابع انگلیسی زبان در PubMed بر روی شاخص های تبعیت از الگوی غذایی مدیترانه ای با کلید واژه های مرتبط با Mediterranean diet adherence و به نتایج منتشر شده تا سال 2011 محدود شد. همچنین جستجوی دستی بر روی منابع مقاله های حاصله انجام شد. در نهایت از میان 105 مطالعه که پیامدهای متفاوتی را بررسی کرده بودند، 35 مطالعه که روش های متفاوت امتیازدهی را استفاده کرده بودند در این مطالعه گنجانده شد.یافته هابه طور کلی روش های ارزیابی میزان تبعیت از رژیم مدیترانه ای در چهار دسته طبقه بندی می شوند: 1) در نظر گرفتن امتیاز مثبت و منفی برای اجزای رژیم مدیترانه ای 2) بیان میزان دریافت افراد به صورت درصدی از اجزای استاندارد 3) بیان نسبت بین اجزای رژیم غذایی و 4) ترکیبی از دو یا سه روش یاد شده. در یک امتیازدهی کارآمد، انرژی دریافتی افراد بایستی تعدیل شود تا تخمین های حاصله، مستقل از تغییرات انرژی دریافتی باشند. بر اساس هدف مطالعه، متغیرهای مخدوشگر هم باید تعدیل شوند. استفاده از سهک های دریافت در امتیازدهی تمایز بهتری بین تفاوت دریافت ها در جمعیت مورد مطالعه ایجاد می کند. در هنگام امتیازدهی هر یک از اجزا باید امتیاز متفاوتی بسته به اثری که بر پیامد مورد نظر مطالعه دارند، دریافت کنند. یک امتیاز ترکیبی بر اساس هرم غذایی مدیترانه ای، که مصرف بیش از حد هر گروه غذایی با جریمه و غذاهای غیر مدیترانه ای با فاکتور وزن گیری در آن لحاظ شده باشد، بازتاب خوبی از میزان پیروی جمعیت مورد نظر از الگوی غذایی مدیترانه ای خواهد بود. روایی محتوای این امتیازدهی از طریق ارتباط مثبت مورد انتظار با دریافت های غذایی و بیوشیمیایی قابل اثبات است. همراه کردن بیومارکری همچون غلظت فولات پلاسما می تواند به عنوان ابزار تکمیلی برای بررسی تبعیت از رژیم غذایی مدیترانه ای موثر واقع شود.نتیجه گیریشاخص های پیروی از رژیم مدیترانه ای ابزارهای مفیدی برای مطالعه ی این الگو و ارتباط آن با سلامتی هستند که نیاز به تعریف کمی و دقیق تر دارند تا تمامی جوانب از جمله در بر گرفتن غذاهای مدیترانه ای خاص و اعتبارسنجی رویکرد الگوی غذایی با استفاده از بیومارکرها را مد نظر داشته باشند.
کلیدواژگان: الگوی غذایی مدیترانه ای، امتیازدهی، الگوهای غذایی
-
Page 1BackgroundStimulatory and/or inhibitory effects of angiotensin II is attributed to angiotensin receptor I. A few studies investigated the role of angiotensin receptor I on cardiovascular system in diabetic subjects. In this study, we evaluated the effects of losartan, an angiotensin II receptor I blocker, on myocardial capillary density in diabetic rats.MethodsA total number of 18 male rats were divided into 3 groups of control, diabetic, and diabetic receiving losartan. Diabetes was induced by intraperitoneal injection of streptozotocin (55 mg/kg). A daily dose of 15 mg/kg intraperitoneal losartan was injected to the treatment group. After 21 days, blood samples were taken and myocardial tissue was evaluated by immunohistochemistry.FindingsMyocardial capillary density in diabetic animals was lower than the control group (P 0.05). Losartan could not significantly change capillary density in myocardial tissue of the diabetic rats (P 0.05).ConclusionIt seems that losartan administration does not have beneficial effects on myocardial capillary density in diabetic animals.
-
Page 2BackgroundChanges in lifestyle in recent years have led to increase prevalence of cardiovascular diseases. On the other hand, longer life expectancy has resulted in higher numbers of demented patients including those with vascular dementia (VD). Since VD patients encounter many problems that decrease their quality of life, finding a marker for early detection of the disease is necessary. Measuring plasma levels of brain natriuretic peptide (BNP) might be helpful for early detection of VD.MethodsThis cross-sectional study was conducted in Alzahra Hospital, Isfahan, Iran during 2011. We selected 2 groups of VD patients and ischemic stroke patients without dementia (ISwD). A group of healthy individuals was also included as the control group. Plasma levels of BNP were measured in all groups. Demographic data was also collected and recorded in a special checklist. Finally, data was analyzed by SPSS.FindingsMean levels of BNP in the control, VD, and ISwD groups were 24.71 ± 13.2, 83.08 ± 9, and 51.57 ± 12.4 pg/ml, respectively. One way analysis of variance (ANOVA) revealed a significant difference between the three groups (P < 0.001).ConclusionAccording to the results of this study, plasma level of BNP is a reliable marker for early detection and prediction of VD. This marker can also be used for identifying patients with history of cardiovascular diseases and stroke that are at the risk of VD.
-
Page 3BackgroundThe purpose of this study was to survey the effects an exercise therapy program on joint range of motion (ROM), aerobic fitness, and anxiety of patients with hemophilia A.MethodsThis study included 20 male hemophilia A patients (age: 22.55 ± 8.07 years; height: 172.17 ± 12.42 cm, weight: 60.88 ± 12.88 kg). After filling consent forms by subjects, pretests were performed during 1 week. The subjects were then randomly allocated into two groups. The experimental group participated in a selected exercise therapy program 3 times a week for 8 weeks. Finally, all tests were repeated as posttests. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics including paired sample t-test and analysis of covariance were used to analyze data. The significance level was considered as P < 0.05.FindingsThere were significant improvements in joints (ankle, knee, hip, shoulder, and elbow) ROM, aerobic fitness, and anxiety of the experimental group after participating in the exercise therapy program (P < 0.05). Moreover, comparisons between groups showed significant differences in joints ROM, aerobic fitness, and anxiety between the experimental and control groups after the intervention (P < 0.05).ConclusionCorrectly designed and performed physical activities can improve levels of physical and psychological factors in hemophilia patients. They should thus be considered seriously as a part of treatment for these patients.
-
Page 4BackgroundIt is necessary to recognize the role and function of immune system in wound healing, control, and treatment of cutaneous leishmaniasis (CL). According to the published papers, immune system factors such of monocyte chemotactic protein-1 (MCP1) and nitric oxide (NO) have an impact on wound healing. In this study, the role of these factors on wound healing and their interaction with glucantime in CL patients were investigated.MethodsIn a cross-sectional study, 44 (38 males and 6 females) patients who referred to Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, were diagnosed as positive CL using direct microscopy. Before and after treatment with glucantime, 5 ml whole blood samples were obtained from all samples and the sera were incubated at -70°C until use. Serum levels of MCP1 and NO were determined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method and Grise reaction, respectively. Paired t-test was used to compare NO and MCP1 values before and after treatment.FindingsImprovements in cutaneous lesions and significant elevations in MCP1 and NO levels (P < 0.05) were observed after treatment. These findings show a significant association between treatment with glucantime and levels of NO and MCP1 (P < 0.05).ConclusionThe interesting results of this investigation revealed that MCP1 and NO play an important role in wound healing of patients with CL.
-
Page 5BackgroundMediterranean dietary pattern can have a considerable role in overcoming adverse environmental changes. The purpose of this study was to review the methods that several epidemiologic studies used to evaluate the adherence of different populations to the Mediterranean dietary pattern.MethodsIn order to perform this literature review, terms related to Mediterranean diet adherence were searched in PubMed. Published studies until 2011 were considered. Reference lists in identified relevant papers were cross-checked manually to ensure that all relevant papers were identified. Finally, among 105 performed investigations that evaluated different outcomes, 35 papers with different scoring patterns were selected.FindingsThe reviewed evaluation methods could be classified into four categories: 1) those based on a positive or negative scoring of the components; 2) those that added or subtracted standardized components; 3) those based on a ratio between components; and 4) a mixed of two or more mentioned methods. In a useful scoring method, energy intake should be adjusted, so the estimations will be independent of the variations present in energy intake. Based on the objectives of the study, confounding variables must be adjusted as well. The scores constructed by quantiles can discriminate better between the variations of intakes within the study population. Moreover, each Mediterranean diet component should be given an appropriate weight in the final score based on its contribution in outcomes of the study. A combined score based on the recommended intakes in Mediterranean diet pyramid, with a penalty for excess intake and considering a weighting factor for energy from non-Mediterranean foods can reflect Mediterranean diet adherence of the population very well. The content validity of this score can be approved against expected nutritional and biochemical biomarkers. Accompanying serum folate levels can be useful as a complementary tool for evaluating Mediterranean diet adherence.ConclusionA more precise and quantitative definition of the Mediterranean diet is required if the adherence to such a dietary pattern is intended in order to include all aspects of the Mediterranean diet indices. Therefore, typical Mediterranean foods need to be included and the dietary pattern approach needs to be validated using biomarkers.