فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی گرگان - سال چهاردهم شماره 2 (پیاپی 42، تابستان 1391)

مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان
سال چهاردهم شماره 2 (پیاپی 42، تابستان 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/03/23
  • تعداد عناوین: 20
|
  • قدرت الله فلسفی نیا، محمدتقی قربانیان، تقی لشکر بلوکی، محمود الله دادی سلمانی صفحات 1-9
    زمینه و هدف
    هم کشتی سلول های بنیادی یکی از روش های مورد استفاده محققین علم سلول درمانی است. با این روش می توان باعث بهبود شرایط کشت و تمایز بهتر سلول های بنیادی شد. عوامل رشد عصبی، مولکول هایی هستند که نقش های بسیار حیاتی در بقاء، تکثیر و تمایز سلول های بنیادی دارند. این مطالعه به منظور ارزیابی بیان عوامل نوروتروفیک یا رشد عصبی و سرعت تکثیر سلول های بنیادی عصبی (Neural Stem Cells: NSCs) در هم کشتی این سلول ها با سلول های بنیادی مزانشیمی (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی روی 40 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار در دانشکده زیست شناسی دانشگاه دامغان انجام شد. سلول های NSC و MSC از موش های صحرایی استخراج شدند. برای جداسازی NSCs، ناحیه شکنج دندانه ای هیپوکامپ برداشته شد. پس از هضم مکانیکی و آنزیمی، توده سلولی در محیط DMEM/F12 حاوی FBS کشت داده شد. برای جداکردن MSCs مغز استخوان، استخوان های فمور و تیبیا تخلیه و در محیط فوق الذکر کشت داده شد. هم کشتی NSCs با MSCs در ظرف ترانس ول و در محیط DMEM/F12 حاوی FBS انجام شد. تعیین هویت سلولی، سرعت تکثیر و نیز بیان عوامل نوروتروفیک (CNTF‎، BDNF، ‎GDN‎F، ‎NT-‎3) به ترتیب با روش های ایمنوسیتوشیمی، هموسایتومتر و RT-PCR انجام گردید.
    یافته ها
    مقایسه نیمه کمی بیان عوامل نوروتروفیک بین گروه های ‎NSC‎ هم کشتی و NSCs که به تنهایی (کنترل) کشت شده بود؛ تفاوتی نشان نداد؛ ولی نتایج نشان داد که الگوی بیان ‎NTFs (neurotrophins) در NSCs و ‎‎MSCs‎ مشابه یکدیگر هستند. تکثیر NSCs در شرایط هم کشتی به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.05).
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی، سلول های بنیادی عصبی، هم کشتی، عوامل رشد عصبی
  • مهرداد روغنی، توراندخت بلوچ نژاد مجرد، فرشاد روغنی دهکردی صفحات 10-16
    زمینه و هدف
    دیابت قندی موجب افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانتی می شود. با توجه به اهمیت تشدید استرس اکسیداتیو در بروز آسیب کلیوی در بیماری دیابت، این مطالعه به منظور ارزیابی اثر تجویز دراز مدت سیلی مارین بر شاخص های استرس اکسیداتیو بافت کلیه موش صحرایی دیابتی انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی روی 40 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با وزن تقریبی 300-240 گرم انجام شد. موش ها به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی مارین (100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، دیابتی و دو گروه دیابتی تحت درمان با سیلی مارین (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. سیلی مارین 10 روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 4 هفته (داخل صفاقی و روزانه) تجویز شد. سطح مالون دی آلدئید، نیتریت، نیترات و فعالیت سوپراکسید دیس موتاز در بافت کلیه اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    افزایش معنی داری در سطح بافتی مالون دی آلدئید، نیتریت و نیترات در موش های دیابتی مشاهده شد (P<0.05). درمان با سیلی مارین در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم میزان آنها را به صورت معنی داری کاهش داد (P<0.05). به علاوه فعالیت آنزیم سوپراکسید دیس موتاز در موش های دیابتی به طور غیرمعنی دار کاهش یافت و درمان با سیلی مارین در هیچکدام از دوزها (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) موجب افزایش معنی دار آن نشد.
    کلیدواژگان: سیلی مارین، دیابت قندی، کلیه، استرس اکسیداتیو، مالون دی آلدئید، سوپر اکسید دیس موتاز
  • لیلا جمشیدپور، محسن فروزان فر، وحید حمایت خواه جهرمی، حسین کارگر جهرمی صفحات 17-22
    زمینه و هدف
    در سالیان اخیر مصرف 3و4متیلن دی اکسی مت آمفتامین (3،4-methylenedioxymethamphetamine: MDMA) معروف به اکستازی در بین نوجوانان و جوانان رواج یافته است. این ماده اثرات مخربی روی سیستم عصبی مرکزی و سایر اندام های بدن دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر 3و4متیلن دی اکسی مت آمفتامین روی محور هورمونی هیپوفیز - گناد موش صحرایی نر نابالغ انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه تجربی روی 35 سر موش صحرایی نر نابالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 90+-10 گرم و محدوده سنی 7-6 هفته ای انجام شد. موش ها به 5 گروه 7 تایی تجربی، کنترل و شم تقسیم شدند. گروه های تجربی 0.1 ml محلول حاوی 2، 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن MDMA و گروه شم 0.1 ml سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز متوالی دریافت نمودند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. پس از اتمام تزریقات، نمونه های خونی جمع آوری شد و بافت بیضه از بدن حیوانات خارج و توزین شدند. غلظت های سرمی هورمون های LH، FSH و تستوسترون اندازه گیری شد. داده های حاصل از سنجش هورمونی و توزین بیضه ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تست مقایسه ای توکی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    غلظت سرمی هورمون تستوسترون در گروه های تجربی دریافت کننده دوز 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های شم و کنترل، افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). غلظت سرمی هورمون های FSH و LH گروه های تجربی دریافت کننده دوز 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (P<0.05). وزن بیضه در گروه های تجربی دریافت کننده دوز 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش یافت (P<0.05).
    کلیدواژگان: 3 و 4 متیلن دی اکسی مت آمفتامین، بیضه، تستوسترون، FSH، LH، موش صحرایی
  • مسعود نیک فرجام، ایرج گودرزی، شفیقه پارسایی ارشد، ندا پروین، فرانک صفدری ده چشمه صفحات 23-29
    زمینه و هدف
    اسکیزوفرنی اختلال روانی با عود مکرر می باشد. علی رغم وجود داروهای آنتی سایکوتیک تیپیک و آتیپیک، تعداد زیادی از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی به مونوتراپی با داروهای آنتی سایکوتیک پاسخ مناسبی نمی دهند. این مطالعه به منظور تعیین اثرات بالینی مصرف همزمان جینکوبیلوبا در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن تحت درمان با رسپریدون و بی پریدین انجام گردید.
    روش بررسی
    این کارآزمایی بالینی روی 60 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن تحت درمان با رسپریدون بستری در بیمارستان سینای جونقان شهرکرد در سال های 89-1388 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل قرص رسپریدون با دوز 2 میلی گرم 3 بار در روز به همراه قرص بی پریدین با دوز 2 میلی گرم 2 بار در روز به مدت 12 هفته دریافت نمودند. گروه مداخله قرص رسپریدون با دوز 2 میلی گرم 3 بار در روز، قرص بی پریدین با دوز 2 میلی گرم 2 بار در روز به همراه قرص جینکوبیلوبا با دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز به مدت 12 هفته دریافت نمودند. قبل از انجام مداخله، انتهای هفته های ششم و دوازدهم بعد از انجام مداخله پرسشنامه علایم مثبت و منفی اندرسون تکمیل گردید. علائم مثبت شامل توهمات، هذیان ها، رفتارهای عجیب و غریب و اختلالات تفکر و علایم منفی شامل سطحی یا کندشدن عاطفه، ناگویی، بی ارادگی - بی تفاوتی، عدم لذت، بی تفاوتی اجتماعی و بی توجهی بود داده ها با استفاده از student t-test مقایسه شد.
    یافته ها
    میانگین نمرات کسب شده پس از 12 هفته در خصوص علائم مثبت در گروه های مداخله 2.1+-55.7 و در کنترل 2.3+-74.4 تعیین گردید (P<0.05). این میزان در علائم منفی در گروه های مداخله 1.3+-63 و کنترل 1.8+-69.3 پس از 12 هفته تعیین گردید (P<0.05).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان دهنده اثربخشی بیشتر درمان ترکیبی جینکوبیلوبا و رسپریدون در بهبود وضعیت روانشناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن در مقایسه با درمان این بیماران با رسپریدون به تنهایی می باشد.
    کلیدواژگان: اسکیزوفرنی، بی پریدین، جینکوبیلوبا، رسپریدون، علایم اندرس
  • وحید تادیبی، زهرا بیات صفحات 30-36
    زمینه و هدف
    دیابت نوع 2 به عنوان اختلال متابولیکی جدی، کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مداخله دارویی و تمرین هشت هفته تمرین هوازی بر کیفیت زندگی زنان دیابتی نوع 2 انجام شد.
    روش بررسی
    این کارآزمایی بالینی روی 52 زن مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز دیابت بیمارستان طالقانی کرمانشاه از اردیبهشت لغایت تیرماه 1389 انجام شد. بیماران به طور تصادفی به چهار گروه تمرین ایروبیک با مصرف دوز کامل دارو (12 نفر)، تمرین ایروبیک با مصرف نصف دوز دارو (12 نفر)، بدون تمرین با مصرف دوز کامل دارو (14 نفر) و بدون تمرین با مصرف نصف دوز دارو (14نفر) تقسیم شدند. تمرین ایروبیک شامل جلسات تمرینی 45 دقیقه در ابتدا و افزایش تدریجی تا 105 دقیقه بود که در هر هفته 3 جلسه و به مدت 8 هفته اجراء شد. دوز کامل دارو شامل مصرف روزانه 500 میلی گرم متفورمین و 5 میلی گرم گلی بن کلامید و نصف دوز دارو شامل مصرف روزانه 250 میلی گرم متفورمین و 5/2 میلی گرم گلی بن کلامید بود. در گروه های بی تمرین، آزمودنی ها هیچگونه فعالیت ورزشی انجام ندادند. از پرسشنامه SF-36 (short-form health survey with only 36 questions) برای ارزیابی کیفیت زندگی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-18 و آزمون های ANOVA و تی وابسته تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در ابتدای مطالعه تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی بین چهار گروه مشاهده نشد. پس از مداخله، کیفیت زندگی در گروه اول افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0.05). در گروه دوم همه خرده مقیاس های کیفیت زندگی افزایش داشتند؛ اما فقط افزایش در خرده مقیاس عملکرد اجتماعی از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). در گروه سوم در همه خرده مقیاس ها کاهش دیده شد و در خرده مقیاس های عملکرد بدنی، نشاط و سرزندگی و درد جسمانی از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). در گروه چهارم کیفیت زندگی کاهش آماری معنی داری نشان داد (P<0.05).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که تمرین ایروبیک با مصرف کامل دارو می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت نوع2 گردد.
    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، تمرین هوازی، کیفیت زندگی
  • محمد جواد دیلم، محمدعلی قرائت، محمدعلی آذربایجانی، حسینعلی اسلانی کتولی صفحات 37-42
    زمینه و هدف
    افزایش شدت تمرین یکی از راهکارهای توسعه عملکرد ورزشکاران می باشد. کارآمدی برنامه تمرین از طریق سنجش نشانگران بیوشیمیایی و روانشناختی تعیین می گردد. از آنجایی که پاسخ این متغیرها به افزایش شدت تمرین وابسته به سطح آمادگی افراد مورد مطالعه و نوع برنامه تمرینی می باشد؛ نتایج مطالعات موجود متناقض است. لذا این مطالعه به منظور تعیین اثر افزایش شدت تمرین بر کورتیزول، تستوسترون، آلفاآمیلازبزاقی و وضعیت خلق و خوی کشتی گیران حرفه ای نوجوان انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه شبه تجربی 15 کشتی گیر نوجوان دعوت شده به اردوی تیم ملی در سال 1388 به مدت سه هفته تمرینات فزاینده را انجام دادند. نمونه بزاق قبل از انجام تمرینات، پایان هفته های اول، دوم و سوم برای سنجش غلظت کورتیزول، تستوسترون وآلفاآمیلاز جمع آوری گردید. برای سنجش خلق و خوی افراد مورد مطالعه قبل و پس از پایان دوره تمرینی، از آزمون 24 سوالی نیمرخ وضعیت خلق و خو برامس استفاده گردید. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-14، برای تعیین اثر یک دوره تمرین شدید بر عوامل آمادگی جسمانی و نیمرخ وضعیت خلقی از مدل آماری t و برای تغییرات متغیرهای بزاق از مدل آماری تحلیل واریانس استفاده شد.
    یافته ها
    پس از افزایش شدت تمرین سه هفته ای، غلظت کورتیزول (0.75+-7.69 ng/ml در مقابل 0.93+-8.1 ng/ml)، تستوسترون (0.89+-82.3 ng/ml در مقابل 1.7+-64.2 ng/ml)، آلفاآمیلازبزاقی (1.35+-98.81 U/ml در مقابل 1.5+-84.2 U/ml) و خلق و خو (3.28+-16.4 در مقابل 2.91+-20.08)تفاوت آماری معنی داری نشان نداد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش شدت تمرین بر غلظت کورتیزول، تستوسترون و آلفاآمیلازبزاقی و نیز خلق و خوی کشتی گیران حرفه ای نوجوان اثری ندارد.
    کلیدواژگان: تمرین شدید ورزشی، تستوسترون، کورتیزول، آلفاآمیلاز، بزاق، وضعیت خلق و خو، کشتی گیر نوجوان
  • زهرا رجحانی شیرازی، فهیمه ثاتیان نژاد، لادن همتی صفحات 43-47
    زمینه و هدف

    در بیماری دیابت اختلالاتی نظیر نوروپاتی به طور ثانویه ایجاد می شود که می تواند منشاء مشکلات حسی و حرکتی گردد. این مطالعه به منظور مقایسه سرعت راه رفتن، زمان تعادل و حس وضعیت مفصل زانو و مچ پا در افراد سالم و مبتلا به دیابت نوع2 انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد - شاهدی روی 22 فرد مبتلا به دیابت نوع2 مراجعه کننده به درمانگاه های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز و 22 فرد سالم در سال 1389 انجام شد. آزمون های اختصاصی تست های تعادلی، بررسی حس وضعیت در مفاصل زانو و مچ پا و سرعت راه رفتن انجام شد. نوروپاتی حسی با استفاده از NTSS-6 ((Neuropathy Total Symptom Score-6 بررسی گردید.

    یافته ها

    بین سرعت راه رفتن افراد مبتلا به دیابت نوع2 و سالم اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت؛ اما مدت زمان تعادل بر پا در افراد مبتلا به دیابت نوع2 (38.03+-32.01 s) کمتر از افراد سالم (65.15+-71.18 s) و میزان خطا در بازسازی زاویه مفصلی بیشتر از افراد سالم بود (P<0.05).

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که زمان تعادل بر پا در افراد مبتلا به دیابت نوع2 نسبت به گروه سالم کمتر است و حس درک عمقی که از طریق اندازه گیری میزان خطا در بازسازی زاویه مفصلی صورت گرفت؛ دچار اختلال می باشد که ممکن است به علت وجود نوروپاتی در آنان باشد.

    کلیدواژگان: دیابت نوع2، تعادل، حس وضعیت مفصل، سرعت راه رفتن
  • سیاوش وزیری، احیا خان احمدی، فرید نجفی، صدیقه خزاعی صفحات 48-51
    زمینه و هدف

    ضرورت واکسیناسیون علیه هپاتیت B برای گروه در معرض خطر مانند کارکنان بهداشتی درمانی کاملا مشخص است. از آنجایی که روش متداول واکسیناسیون هپاتیت B (ماه صفر، یک ماه و شش ماه) یک پروسه طولانی محسوب می شود؛ واکسیناسیون در فواصل زمانی کوتاه تر (روزهای صفر، 10و21) یکی از راه های دستیابی سریع تر به ایمنی علیه این بیماری است. این مطالعه به منظور مقایسه سطح پادتن محافظتی واکسن هپاتیت B در روش های تسریع شده و متداول دو سال پس از واکسیناسیون انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 160 نفر از کارکنان بهداشتی داوطلب شاغل در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه که سابقه واکسیناسیون علیه هپاتیت B نداشتند؛ در سال 1388 انجام شد. افراد مورد مطالعه به دو گروه 80 نفری تقسیم شدند. واکسیناسیون علیه هپاتیت B در گروه اول با روش تسریع شده (روزهای صفر، 10و21) و در گروه دوم با روش متداول (ماه صفر، یک ماه و شش ماه) انجام گردید. بلافاصله بعد از اتمام واکسیناسیون و دوسال بعد از انجام واکسیناسیون، سطح پادتن محافظتی واکسن هپاتیت B اندازه گیری و مقایسه شد. عیار پادتن بالاتر از IU/ml 10 به عنوان سطح ایمنی مطلوب در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    30 تا 45 روز پس از دوز سوم واکسن، 95.6% از افراد واکسینه شده به روش تسریع شده و 93% از افراد با روش متداول از سطح ایمنی مطلوب برخوردار بودند. دوسال پس از دریافت دوز سوم واکسن در گروه های متداول و تسریع شده به ترتیب سطح ایمنی مطلوب 97.7% و 94.5% تعیین شد. از نظر میزان ایمنی زایی، اختلاف آماری معنی داری بین دو روش یافت نشد.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری از نظر ایجاد ایمنی علیه هپاتیت B در دو روش واکسیناسیون متداول و تسریع شده وجود ندارد.

    کلیدواژگان: هپاتیت B، واکسیناسیون تسریع شده، واکسیناسیون متداول
  • نساء اصنافی، کریم الله حاجیان، مژگان شهریاری، بیژن طاهری صفحات 52-57
    زمینه و هدف

    شیوع حاملگی خارج رحمی به علت استفاده بیشتر از روش های کمک باروری و افزایش عفونت های منتقله از راه جنسی درحال افزایش است. حاملگی خارج رحمی شایع ترین علت مرگ و میر سه ماهه اول بارداری بوده و باعث کاهش شانس حاملگی موفق بعدی می گردد. این بیماری دارای عوامل خطر متعددی است که با توجه به منطقه و جامعه مورد مطالعه متفاوت می باشد. این مطالعه به منظور تعیین عوامل خطرساز حاملگی خارج رحمی در شهرستان بابل انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد شاهدی روی 150 بیمار مبتلا به حاملگی خارج رحمی مراجعه کننده به کلینیک خصوصی و بیمارستان یحیی نژاد بابل به عنوان گروه مورد و 300 زن با بارداری طبیعی تایید شده مراجعه کننده سرپایی کلینیک مامایی بیمارستان یحیی نژاد بابل به عنوان گروه شاهد طی فروردین 1384 لغایت تیرماه 1388 انجام شد. عوامل خطر شامل سابقه جراحی روی لوله رحم، حاملگی خارج رحمی قبلی، حاملگی با IUD، نازایی، سزارین، درمان کمک باروری با IUI، تعدد ازدواج، ازدواج قبل از 18 سالگی از طریق مصاحبه و مراجعه به پرونده جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون کای اسکوئر و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند و نسبت شانس (OR) محاسبه گردید.

    یافته ها

    درمان کمک باروری با IUI (OR=23.6، 95% CI: 3.02-185.09، P<0.05)، حاملگی خارج رحمی قبلی (OR=8.19، 95% CI: 1.90-73.94، P<0.05) و سابقه سزارین (OR=1.7، 95% CI: 1.1-2.6، P<0.05) باعث افزایش شانس خطر حاملگی خارج رحمی گردید. در مبتلایان به حاملگی خارج رحمی بین ازدواج قبل از 18 سالگی (26%)، سابقه نازایی (14%) و تعدد ازدواج (2.7%) اختلاف آماری معنی داری در مقایسه با گروه شاهد وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که درمان نازایی با IUI، سابقه جراحی لوله رحم، حاملگی با IUD، حاملگی خارج رحمی قبلی و سابقه سزارین مهم ترین عوامل خطر مرتبط با حاملگی خارج رحمی در این منطقه می باشد.

    کلیدواژگان: حاملگی خارج رحمی، درمان کمک باروری با IUI، سابقه سزارین، سابقه جراحی روی لوله رحم، حاملگی با IUD
  • حاجی محمد ساتلقی، سولماز جنتی عطایی * صفحات 58-64
    زمینه و هدف

    آسیب های استخوانی و مفصلی ناشی از ترومای عضلانی اسکلتی یک علت مهم ناتوانی جسمی به ویژه در میان جوانان است. این مطالعه به منظور تعیین علل آسیب های استخوانی و مفصلی در مصدومین جوان ارجاع شده به مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی مقطعی روی 600 مصدوم در محدوده سنی 40-17 سال با آسیب های استخوانی و مفصلی پذیرش شده در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان طی سال 1388 انجام شد. بیماران از نظر عوامل دموگرافیک، چگونگی ایجاد آسیب و یافته های بالینی، توزیع آسیب در بدن و اقدامات درمانی بررسی شدند. نمونه گیری در یک ماه از هر فصل سال به صورت تصادفی انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و انجام معاینه فیزیکی صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های کای اسکوئر و t تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    میانگین سنی افراد 7+-25 سال بود. 83 درصد از آسیب ها در مردان رخ داده بود. 37 درصد از حوادث بین ساعات 12تا 18 اتفاق افتاده بود. شایع ترین علل آسیب به تصادفات (49.6%)، آسیب های شغلی (15.3%) و سقوط از بلندی (10.3%) اختصاص داشت. گذرگاه های شهری (43.5%) و جاده ها (17.1%) بیشترین مکان های حادثه بودند. شایع ترین آسیب ها، شکستگی ها (71.7%)، آسیب نسج نرم (48.3%) و دررفتگی (8.7%) بود. اندام فوقانی شایع ترین عضو صدمه دیده و اندام تحتانی شایع ترین عضو شکسته بود.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان دهنده آسیب پذیری بیشتر مردان جوان در اثر تصادفات و آسیب های شغلی است.

    کلیدواژگان: تروما، تصادف وسیله نقلیه، آسیب شغلی، شکستگی اندام، جنس
  • مهشید احمدی، سید محمد موسوی، فهمیه جهانفر صفحات 65-69
    زمینه و هدف

    هپاتیت B شایع ترین عفونت ویروسی مزمن و نهمین علت مرگ و میر کودکان در دنیا است. لذا پیشگیری از این عفونت از طریق واکسیناسیون اهمیت دارد. این مطالعه به منظور مقایسه عیار پادتن متعاقب دریافت واکسن هپاتیت B در کودکان 15-12 و 24-21 ماهه انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی روی 186 کودک در دو گروه سنی 15-12ماهه و 24-21ماهه مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان کودکان بندرعباس در سه ماهه اول سال 1388 انجام شد. کودکان سابقه هپاتیت B نداشتند و HBsAg مادرشان منفی بود. سابقه دریافت ایمونوگلوبین هپاتیت B، خون یا فرآورده های خونی نداشتند و به بیماری های نقص ایمنی مبتلا نبودند. کودکان طبق برنامه واکسیناسیون کشوری، سه نوبت واکسن هپاتیت B دریافت کرده بودند. عیار پادتن هپاتیت B به روش ELISA اندازه گیری و مقادیر بالاتر از IU/ml 10 به عنوان سطح ایمنی مطلوب در نظر گرفته شد. مشخصات کودک از قبیل سن، جنس، وزن هنگام تولد، مدت تغذیه با شیرمادر و سن حاملگی مادر ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    عیار پادتن هپاتیت B کودکان 15-12 ماهه (231 mIu/ml) به طور معنی داری از کودکان 24-21 ماهه (142.9 mIu/ml) بیشتر بود (P<0.05). اختلاف بارزی از نظر عیار پادتن بین دو جنس مشاهده نشد. اختلاف بین عیار پادتن در وزن های مختلف هنگام تولد کودکان و یا سن های مختلف حاملگی معنی دار نبود. از نظر عیار پادتن بین کودکان تغذیه شده با شیر مادر تا یک سالگی با شیر مادر و کودکان تغذیه شده با شیرخشک؛ تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. در گروه سنی 15-12 ماهه، 4 نفر (4.34%) عیار کمتر از 10mIU/ml و 88 نفر (95.65%) عیار بالای 10 mIU/ml داشتند. همچنین در گروه سنی 24-21 ماهه 20 نفر (20.8%) عیار زیر10mIU/ml و 74 نفر (78.72%)، عیار بالای 10 mIU/ml داشتند که اختلاف نسبت ایمن بودن در دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که اثر حفاظتی واکسن شش ماه پس از دریافت آخرین دوز واکسن کاهش می یابد.

    کلیدواژگان: هپاتیت B، واکسن، پادتن، کودک
  • منیره محجوب، محمدحسین ولیداد، عباس عظیمی خراسانی، مهناز شهرکی پور، حامد مومنی مقدم، جلیل نجاتی، آزاده توکلی، مهسا مرادقلی، پیوند کمالی، منیر سرگزی صفحات 70-75
    زمینه و هدف
    گلوکم یکی از شایع ترین دلایل نابینایی در جهان است. تعیین دقیق فشار داخل چشمی برای تشخیص و تصمیم گیری در درمان گلوکم اهمیت زیادی دارد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین ضخامت مرکزی قرنیه، فشار داخل چشم و نقص میدان بینایی در دو نوع گلوکم زاویه باز اولیه و گلوکم با فشار طبیعی انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی روی 52 بیمار در محدوده سنی 72-16 سال مبتلا به گلوکم مراجعه کننده به مرکز چشم پزشکی الزهراء زاهدان در سال 1389 انجام شد. 45 چشم با گلوکم زاویه باز اولیه و 45 چشم مبتلا به گلوکم با فشار طبیعی بررسی گردید. فشار داخل چشم توسط تونومتر گلدمن و ضخامت مرکزی قرنیه با پاکومتر اندازه گیری شد. همچنین میدان بینایی توسط پریمتر هامفری بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-15 و آزمون های آماری تی زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه، من ویتنی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    بین ضخامت مرکزی قرنیه و فشار داخل چشمی همبستگی مثبتی وجود داشت (r=0.309، P<0.05). همچنین تفاوت آماری معنی داری بین فشار داخل چشی در دو نوع گلوکم وجود داشت (P<0.05). با وجود بالاتر بودن میانگین ضخامت مرکزی قرنیه در افراد با نقص میدان بینایی خفیف نسبت به افراد با نقص میدان بینایی شدید، تفاوت آماری معنی داری در دو نوع بیماری گلوکم یافت نشد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که قرنیه های با ضخامت بیشتر با افزایش فشار داخل چشمی همراه می باشند.
    کلیدواژگان: ضخامت مرکزی قرنیه، فشار داخل چشم، نقص میدان بینایی، گلوکم
  • محمد جواد احسانی اردکانی، سعید یزدانی، بابک نوری نیر، لیلا عمادیان، امیرحسین شکروی، مژگان قرایی صفحات 76-80
    زمینه و هدف
    شیوه درمان بیماران مبتلا به سرطان های دستگاه گوارش ارتباط تنگاتنگی با مرحله بندی تومور دارد. استفاده از یک روش مطمئن برای تعیین مرحله بیماری برای اتخاذ تصمیم مناسب در درمان بیمار ضروری است. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان دقت روش اندوسونوگرافی در مقایسه با نتایج به دست آمده از مرحله بندی به روش جراحی در سرطان های دستگاه گوارش فوقانی (مری و معده) انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی روی 23 بیمار (15 مرد و 8 زن) مبتلا به سرطان های مری و معده مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی تهران از اسفند 1381 لغایت دی ماه 1383 انجام شد. در ابتدا مرحله بندی سرطان با استفاده از اندوسونوگرافی صورت گرفت و پس از انجام عمل جراحی، مجددا مرحله بندی سرطان انجام شد. سپس نتایج حاصل از دو روش مرحله بندی سرطان مقایسه شد. بررسی هیستوپاتولوژیک تومور بعد از خارج شدن به طریقه جراحی، به عنوان استاندارد طلائی تشخیص قطعی در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 2/57سال و محدوده سنی 72-43 سال بود. ابتلاء به سرطان مری در 7 بیمار (30%) و سرطان معده و ناحیه اتصال مری به معده در 16 بیمار (70%) مشاهده شد. دقت تشخیصی اندوسونوگرافی در تعیین مرحله بندی تومور 82% برآورد گردید. دقت تشخیص 79.4%، ارزش اخباری مثبت 69.6% و ارزش اخباری منفی 84.9% برای تعیین عمق نفوذ تومور به روش اندوسونوگرافی تعیین گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که روش اندوسونوگرافی برای بررسی عمق تومور، غدد لنفاوی اطراف ضایعه و ارزیابی مرحله تومورهای دستگاه گوارش روشی ارزشمند، بادقتی نسبتا بالا می باشد.
    کلیدواژگان: اندوسونوگرافی، مرحله بندی سرطان، سرطان دستگاه گوارش
  • مرضیه اکبرزاده*، فرشته مرادی، محمدحسین دباغ منش، پیمان جعفری صفحات 81-89
    زمینه و هدف

    تجمع خانوادگی عدم تخمک گذاری و تخمدان های پلی کستیک، موید وجود نوعی زمینه ژنتیکی برای سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است. با توجه به افزایش اختلال در متابولیسم لیپوپروتئین ها (کلسترول و تری گلیسرید)، اختلال تحمل گلوکز و افزایش شیوع پرفشاری خون در این بیماران؛ این مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر قلب و عروق در وابستگان درجه یک زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد - شاهدی روی 107 نفر از وابستگان درجه یک افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (گروه مورد) و 107فرد سالم (گروه شاهد) از خانواده درجه یک زنان فاقد سابقه ابتلاء به PCOS از مراجعین به درمانگاه های زنان شیراز طی سال های 87-1386 انجام شد. شاخص توده بدنی، چاقی مرکزی و فشارخون افراد مورد مطالعه تعیین شد. سطح سرمی لیپوپروتئین ها شامل کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL و HDL و نیز قندخون ناشتا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16.5 و آزمون های t مستقل، کای اسکوئر و کاپا تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    3/35 درصد پدران گروه مورد دارای اضافه وزن، 26.5% چاقی کلاس I، 76/11 درصد چاقی کلاسII و 8/5درصد چاقی کلاس III داشتند که در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). در 25.6% از مادران گروه مورد و 17.9% از مادران گروه شاهد نسبت دور کمر به دور باسن (waist –hip ratio:WHR) بالاتر از 0.85 بود و این تفاوت در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری معنی دار نبود. WHR در خواهران گروه مورد و شاهد به ترتیب 23.5% و 17.6% بود (P<0.05). میزان ابتلاء به فشارخون در گروه مورد 12.2% و در گروه شاهد 3.7% بود. 14.94% از گروه مورد و 6.5% از گروه شاهد تری گلیسرید بالاتر از حد طبیعی داشتند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. ارتباط معنی داری بین چاقی و دیابت تیپ II در دو گروه مورد و شاهد یافت شد (P<0.05). اختلال عدم تحمل به گلوکز در گروه مورد و شاهد به ترتیب 19.62% و 7.47% بود (P<0.05). چاقی در 18.7% و 6.54% از گروه های مورد و شاهد مبتلا به عدم تحمل گلوکز وجود داشت (P<0.05).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که چاقی، چاقی مرکزی، افزایش سرمی لیپوپروتئین ها و پرفشاری خون در وابستگان درجه یک زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد می باشد.

    کلیدواژگان: عوامل خطر قلب و عروق، سندرم تخمدان پلی کیستیک، لیپوپروتئین، پرفشاری خون، چاقی
  • کرم الله دانش فرد، صفدر شیراوند صفحات 90-96
    زمینه و هدف
    یکی از ضرورت های اصلاح ساختار اقتصادی بخش بهداشت و درمان، اصلاح روش های بودجه ریزی و توزیع منابع آن می باشد. از جمله راهکارهای اصلاح ساختار بودجه ریزی استفاده از روش بودجه بندی عملیاتی در حوزه درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. این روش بودجه ریزی در حوزه درمان وزارت بهداشت از سال 1382 درحال اجرا است. این مطالعه به منظور تعیین موانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در حوزه درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی داده های موردنیاز از طریق پرسشنامه برای شناسایی موانع در شش محور نیروی انسانی، سیستم مدیریت مالی، سیستم اطلاعات مالی، ساختار سازمانی، سیستم ارزیابی عملکرد و الزامات قانونی در سال 1389 جمع آوری شد. 80 فرد از مجریان ستادی اجرای طرح بودجه ریزی عملیاتی به صورت تمام شماری مورد پرسش قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های آماری دقیق فیشر، کارل پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن و ملاک آنتروپی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در شاخص سیستم اطلاعات مالی، عدم به کارگیری سیستم حسابداری تعهدی (0.1464) و در شاخص سیستم ارزیابی عملکرد، ضعیف بودن شاخص های کمی و مناسب برای برآورد عملکرد برنامه ها (0.1442) به عنوان بالاترین موانع تعیین شدند. در ساختار سازمانی، واگذاری اختیارات و مسوولیت به مدیران و کارشناسان (0.1447) از اولویت بیشتری برخوردار بود. ضعف سیستم کنترل دقیق هزینه ها (0.1449) بیشترین رتبه را در سیستم مدیریت مالی به خود اختصاص داد. مقاومت و ایستادگی کارکنان (0.1449) بالاترین رتبه در شاخص نیروی انسانی و ضعف مقررات و دستورالعمل های داخلی برای پیاده سازی بودجه ریزی (0.1454) بالاترین رتبه را در الزامات قانونی به خود اختصاص داد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که بین شاخص های سیستم اطلاعات مالی، سیستم ارزیابی عملکرد، سیستم مدیریت مالی، ساختار سازمانی، نیروی انسانی و الزامات قانونی با عدم استقرار بودجه ریزی عملیاتی همبستگی وجود دارد.
    کلیدواژگان: بودجه ریزی عملیاتی، سیستم مدیریت مالی، سیستم اطلاعات مالی، ساختار سازمانی، سیستم ارزیابی عملکرد
  • سیامک رجایی، محمدحسین تازیکی، عباسعلی کشتکار، امین شعاع کاظمی صفحات 97-100
    زمینه و هدف

    تروما شایع ترین علت مرگ در سنین یک تا 44 سالگی و سومین علت شایع مرگ بدون در نظر گرفتن سن می باشد. شکم سومین ناحیه شایع در بدن است که در اثر تروما آسیب می بیند. بعضی اعضای شکمی در اثر تروما با شیوع بیشتر آسیب می بینند که علاوه بر مکانیسم آسیب، به اندازه و وسعت اندام و محل قرارگیری اندام در داخل حفره شکمی بستگی دارد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آسیب های داخل شکم ناشی از ترومای نافذ شکمی بیماران بستری در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه توصیفی روی 114 بیمار بستری به علت ترومای نافذ شکم در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان طی سال های1381 تا 1386 انجام شد. سن، جنس، نوع آسیب، عامل تروما و مدت زمان بستری از پرونده بیماران جمع آوری و در یک چک لیست ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-13 ثبت و مورد توصیف قرار گرفتند.

    یافته ها

    از 114 بیمار مورد بررسی با ترومای نافذ شکمی، 1/92 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 24.8 سال، محدوده سنی بیماران 70-9 سال با بیشترین (34.2%) فراوانی نسبی در گروه سنی 24-20 سال بود. مرگ در 2 نفر (1.8%) توسط چاقو و به دلیل شوک هموراژیک رخ داد. شایع ترین (78.9%) وسیله ایجاد کننده ترومای نافذ شکمی، چاقو بود. میانگین مدت بستری در بیمارستان 2.8+-4.6 روز تعیین گردید. در 53 بیمار (46.5%) عامل ایجاد کننده تروما به صفاق نفوذ کرده و یا از آن عبور نموده بود. شایع ترین اندام آسیب دیده داخل شکمی، روده باریک (14%) بود. پارگی دیافراگم در 2.6% و آسیب ریوی هم زمان در 7% از بیماران مشاهده گردید.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه عامل اصلی ایجاد کننده ترومای نافذ شکمی چاقو و شایع ترین عضو آسیب دیده، صفاق و مزانتر تعیین شد.

    کلیدواژگان: ترومای نافذ شکمی، روده باریک، دیافراگم، صفاق، جنس
  • فرهاد ایرانمنش، فاطمه پیغمبری، نجمه عسکری صفحات 101-105
    زمینه و هدف

    مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین بیماری های اعصاب محسوب می گردد. یکی از عوامل مطرح در پاتوژنز این بیماری تغییرات سطح سرمی اسیداوریک می باشد این مطالعه به منظور ارزیابی سطح سرمی اسیداوریک در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه مورد - شاهدی سطح سرمی اسیداوریک 70 بیمار مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس دارای پرونده در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان با 70 فرد سالم از مراجعین به اورژانس با ترومای بسته اندام به عنوان گروه شاهد در سال 1388 مقایسه گردید. دو گروه مورد و شاهد از نظر سن و جنس یکسان بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-17 و روش های آمار توصیفی و آزمون تی تجزیه تحلیل شدند.

    یافته ها

    میانگین سنی در هر دو گروه مورد و شاهد 32.99 سال بود. میانگین سطح سرمی اسیداوریک در بیماران 1.193+-3.871 mg/dl و در گروه شاهد 1.39+-4.171 mg/dl تعیین گردید. تفاوت مشاهده شده سطح سرمی اسیداوریک بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. همچنین هیچ ارتباط آماری معنی داری بین سطح سرمی اسیداوریک و جنس در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که سطح سرمی اسیداوریک بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تغییری نمی یابد.

    کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، اسید اوریک، جنس
  • سید محمد علوی، فاطمه احمدی، نوشین زرگری صفحات 106-111
    زمینه و هدف
    عوامل خطرساز ابتلاء به سل در جوامع مختلف با شرایط اقتصادی و اجتماعی گوناگون متفاوت می باشد. شناخت این عوامل در کنترل سل کمک کننده است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل خطر عمده ابتلاء در بیماران مسلول بستری در بیمارستان رازی اهواز طی سال های 86-1380 انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه مورد شاهدی مبتنی بر داده های موجود در پرونده 173 بیمار مسلول (گروه مورد) و 305 بیمار ریوی غیرمسلول (گروه شاهد) بستری شده در بیمارستان رازی اهواز طی سال های 86-1380 انجام شد و نسبت شانس (OR) تعیین گردید. عوامل خطرساز شامل کشیدن سیگار، اعتیاد تزریقی، HIV مثبت، دیابت، نارسایی کلیه، سابقه زندانی شدن و مصرف کورتیکواستروئید برای هریک از افراد مورد مطالعه با استفاده از اطلاعات پرونده بیماران ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-13 و آزمون های دقیق فیشر و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    فراوانی عوامل خطر سل در گروه مورد و شاهد به ترتیب شامل کشیدن سیگار 54.3% و 14.8% (OR=6.5، P<0.0001)، HIV مثبت 11.5% و 3% (OR=4.3، P<0.0002)، اعتیاد تزریقی 18% و 3.3% (OR=6.7، P<0.0001)، دیابت 22.5% و 5.9% (OR=4.6، P<0.0001)، نارسایی کلیه 6.9% و 4.9% (P<0.23) و سابقه زندانی شدن 20.2% و 3.9% (OR=6.2، P<0.0001) بود. مصرف کورتیکواستروئید در هر دو گروه یکسان و غیرمعنی دار بود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که کشیدن سیگار، آلودگی به HIV، اعتیاد تزریقی، دیابت و سابقه زندانی شدن از عوامل خطر عمده ابتلاء به سل ریوی در اهواز می باشند.
    کلیدواژگان: بیماری سل، اعتیاد تزریقی، کشیدن سیگار، HIV، دیابت، اهواز
  • اعظم بحیرایی، سیده زهرا بنی حسینی، رامین حشمت، افشین محسنی فر صفحات 112-118
    زمینه و هدف
    مواجهه با دود سیگار در طی بارداری با افزایش خطر عوارض پیامدهای بارداری همراه است. کوتینین متابولیت اصلی نیکوتین با نیمه عمرطولانی تر به عنوان بیومارکر اختصاصی در مواجهه با دود سیگار محسوب می گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین خودگزارش دهی زنان باردار از مواجهه با دود سیگار و کوتینین ادرار انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی روی 108 زن باردار غیرسیگاری مراجعه کننده به بیمارستان روئین تن آرش تهران برای زایمان در سال 1389 انجام شد. پرسشنامه ای شامل بررسی وضعیت مواجهه با دود سیگار در دوران بارداری با روش مصاحبه تکمیل شد. همچنین نمونه ادرار مادر برای بررسی میزان کوتینین جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های آماری تی مستقل، کای اسکوئر و ANOVA یک طرفه به منظور بررسی مقایسه متغیرها و آزمون کاپا برای بررسی ارتباط گزارش مادران از مواجهه با دود سیگار با سطح کوتینین ادرار تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین هندسی کوتینین ادرار زنان باردار در گروه مواجهه یافته (29.96+-27.4 ng/ml) نسبت به گروه مواجهه نیافته (2.29+-0.75 ng/ml) بیشتر بود (P<0.05). بین گزارش مادر از مواجهه با دود سیگار و کوتینین ادرار مادر (کاپا 96درصد) ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.05).
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان داد بین خودگزارش دهی زنان باردار از مواجهه با دود سیگار در دوران بارداری با میزان کوتینین ادرار ارتباط بالایی وجود دارد.
    کلیدواژگان: مواجهه با دود سیگار، کوتینین ادرار، بارداری
  • پرویز امری مله، یاسر تقوی، سیده صدیقه سلیمانیان صفحات 119-123
    آسپیراسیون محتویات معده در طی عمل نادر است؛ ولی به طور واضح باعث افزایش مورتالیتی و موربیدیتی می شود. زن باردار 21 ساله به دلیل پره اکلامپسی تحت سزارین اورژانسی با بی حسی داخل نخاعی قرار گرفت. 18 ساعت پس از عمل دچار تشنج استاتوس شد. یک روز پس از کنترل تشنج پنومونیت آسپیراسیون تشخیص داده شد که با تهویه مکانیکی و PEEP (Positive End Expriration Pressure) درمان شد. در بیمارانی که سابقه کاهش سطح هوشیاری داشته اند؛ باید عوارض آسپیراسیون محتویات معده را در نظر داشت و عوارض آن به خصوص پنومونیت و پنومونی آسپیراسیون را با رادیوگرافی قفسه سینه پیگیری نمود. همچنین در صورتی که هرکدام از این عوارض رخ داده باشد PEEP یا CPAP (Continuous Positive Airway Pressure) به همراه سایر روش های تهویه مکانیکی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: پنومونیت آسپیراسیون، جراحی سزارین، پره اکلامپسی
|
  • Falsafinia Gh, Ghorbanian Mt, Lashkarbolouki T., Elahdadi Salmani M. Pages 1-9
    Background And Objective
    Neurotrophic factors are diffusible polypeptides that have critical roles in survival, proliferation and differentiation of stem cells. This study was done to assess the role of neurotrophic factors (CNTF‎, BDNF, ‎GDN‎F, ‎NT-‎3‎) expression and proliferation rate of neural stem cells (NSCs) in coculture with mesenchymal stem cells (MSCs).
    Materials And Methods
    In this experimental study, NSCs and MSCs were isolated from adult Wistar rat. Initially, NSCs was harvested from temporal lobe after mechanical digestion by a sterile flamed Pasteur pipette and enzymatic digestion with trypsin and Dnase. The cell suspension was cultivated in a flask with DMEM/F12 medium supplemented with 10% FBS 100U/ml Penicillin and 100 mg/ml Streptomycin. To obtain MSCs, bone marrow of femur and tibia bones were flashed out and cultured. MSCs and NSCs‎ cocultured by transwell ‎system in DMEM/F12 medium supplemented with 10% FBS 100U/ml Penicillin and 100 mg/ml Streptomycin. Haemocytometer, immunocytochemistry and RT-PCR methods were performed to identify and evaluate cell proliferation, purity levels and neurotrophic factors expression.
    Results
    There ‎is‎ no differences in NTFs profile of ‎neurotrophic‎ factors expression between ‎coculture ‎group‎ ‎and‎ control ‎NSCs, but interactions between MSCs and NSCs significantly promoted NSCs proliferation (P<0.05).
    Conclusion
    This study showed that coculture of NSCs with MSCs might be prfered in cell-therapy than‎ NSCs.
  • Roghani M., Baluchnejadmojarad T., Roghani Dehkordi F. Pages 10-16
    Background And Objective
    Chronic diabetes mellitus is accompanied with enhanced oxidative stress and reduce the activity of antioxidant defense system. Due to significant role of enhanced oxidative stress in development of renal damage in diabetices, this study was conducted to evaluate the effect of chronic administration of Silymarin on oxidative stress markers in renal tissue of diabetic rats.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 40 male Wistar rats were divided into 5 groups: control, silymarin-treated control (100 mg/kg bw), diabetic, and silymarin -treated diabetic groups (50 and 100 mg/kg bw). Silymarin was administered (daily and intraperitonealy) ten days after Streptozotocin injection for 4 weeks. Tissue level of malondialdehyde and nitrite and nitrate and activity of superoxide dismutase in kidney tissue were measured. Data were analyzed using ANOVA and Tukey tests.
    Results
    A significant increase in tissue level of malondialdehyde, nitrite and nitrate in diabetic rats were observed (P<0.05). Silymarin treatment (100 mg/kg/bw) significantly reduced the tissue level of Malondialdehyde, nitrate and nitrate (P<0.05). Non-significant recduction of activity of superoxide dismutase was oberved in diabetic rats and Silymarin treatment (50 and 100 mg/kg bw) did not significantly altered enzyme activity.
    Conclusion
    Four weeks treatment of Silymarin (100 mg/kg bw) reduce oxidative stress indexes in renal tissue of diabetic rats.
  • Jamshidpoor L., Frozanfar M., Hemayatkhah Jahroumi V., Kargar Jahroumi H Pages 17-22
    Background And Objective
    In recent years, 3,4-methylenedioxymethamphetamine (MDMA) consumption is prevalent among young people. It has adverse effects on central neural system and other organs. This study was done to determine the effect of MDMA on pituitary-gonadal hormonized axis in immature male rats.
    Materials And Methods
    In this experimental study 35 immature male Wistar rats with approximate weight of 90+-10 gr, age range of 40-45 days were allocated in five (n=7) including experimental I, II, III, control, and shem groups. Animals in the experimental I, II, III have received 2, 4 and 8 mg/kg bw of MDMA intraperitoneally after 14 days, respectively. Animals have received saline normal in shem group while the controls did not receive any substance. The blood samples and testes have collected. The serum FSH, LH, and Testosterone concentrations and testes weight were determined. Data analyzed using ANOVA and Tukey tests.
    Results
    Testosterone hormone concentration significantly increased in experimental groups (4 and 8 mg/kg bw) in comparison with control and shem groups (P<0.05). Concentrations of FSH and LH in the experimental groups (2 and 4 mg/kg bw) significantly reduced in comparison with shem and control groups (P<0.05). Testes weight significantly reduced in experimental groups (4 and 8 mg/kg bw) compared to control and shem groups (P<0.05).
    Conclusion
    This study showed the MDMA has adverse effect on pituitary-gonadal axis and tests weight in immature male Wistar rats.
  • Nikfarjam M., Goodarzi I., Parsai Arshad Sh, Parvin N., Safdari-Dehcheshmeh F. Pages 23-29
    Background And Objective
    Schizophrenia is a disorder characterized by a chronic recurrent course. Despite the availability of an ever-expanding range of typical and atypical antipsychotics, a substantial proportion of patients with schizophrenia show a partial or total lack of response to antipsychotic monotherapy. This study was done to evaluate the clinical effects of Ginkgo biloba as an adjunct to the Risperidone and Biperiden in the treatment of chronic schizophrenic patients.
    Materials And Methods
    This randomized clinical trial study was carried out on 60 chronic schizophrenic patients in Sina hospital Shahrekord, Iran during 2009-10. Schizophrenia was diagnosed by DSM-IV-TR criteria. Subjects were randomly divided into intervention and control groups. Two groups were matched according to the age, sex, education, duration of illness. Patients in interventional group received Risperidone up to 6mg/day, Biperiden 4mg/day and Ginkgo biloba 240 mg/day for 12 weeks. The control group received Risperidone up to 6mg/day and Biperiden 4mg/day for 12 weeks. The scales for assessment of positive symptoms (SAPS) and assessment of negative symptoms (SANS) were recorded in prior, 6th and 12th weeks. Data analyzed by using SPSS-15 and student t-test.
    Results
    The mean score of positive symptoms were 55.7±2.1 and 74.4±2.3 in interventional and control groups, respectively (P<0.05) after 12 weeks. The mean score of negative symptoms were 63±1.3 and 69.3±1.8 in interventional and controls, respectivley (P<0.05) after 12 weeks.
    Conclusion
    This study suggested that the use of Ginkgo biloba as an adjunct to Respridone and Biperiden was more effective than Risperidone with Biperiden regimen improving psychological condition of chronic schizophrenic patients.
  • Tadibi V., Bayat Z. Pages 30-36
    Background And Objective
    The quality of life is advesly affected by type 2 diabetes as a serious metabolic disorder. This study was done to investigate the effect of aerobic training and drug intervention on quality of life in women with type 2 diabetes.
    Materials And Methods
    In this randomized clinical trial study, 52 women with type 2 diabetes divided into four groups including aerobic training with full medicinal doses (group I), aerobic training with half medicinal doses (group II), full medicinal doses without training (group III) and half medicinal doses without training (group IV). Subjects in aerobic training groups participated in 8 weeks training program. Duration of each training session was 45 minutes from the beginning and increased gradually until 105 minutes. Full medicinal doses included Metformin (500 mg) and Glibenclamide (5 mg). Half medicinal doses included Metformin (250 mg) and Glibenclamide (2.5 mg), daily. Subjects without training, did not participate in any physical activities. Quality of life was assessed using SF-36 questionnaire. Data were analyzed using SPSS-18, ANOVA and t dependent tests.
    Results
    There was no significant difference regarding quality of life between groups at pre-test. After the intervention, the quality of life in group I significantly increased (P<0.05). In group II, all subscales of the quality of life increased; however, only social function was significant (P<0.05). In group III, all subscales of the quality of life decreased; however, physical function, emotional and pain were significant (P<0.05). In group IV, the quality of life significantly decreased (P<0.05).
    Conclusion
    Aerobic training with full medicinal doses could improved the quality of life in women with type 2 Diabetes.
  • Deilam Mj, Gheraat Ma, Azarbayjani Ma, Aslani Katooli Ha Pages 37-42
    Background And Objective
    Increasing the intensity of training is one of the factors that improve the athletic performance. Evaluation of psychological and biochemical factors is believed to be beneficial for evaluating the effectiveness of training schedule. Previous studies have shown that there are various responses to the training intensity due to the level of athlete’s fitness and the kind of training. This study was done to investigate the effect of intensive training on salivary level of cortisol, testosterone, α-amylase and mood of elite adolescent wrestlers.
    Materials And Methods
    This quasi-experimental study was performed on fifteen adolescent wrestlers of Iranian national team during 2009. The subjects were under extension training for three weeks. The saliva samples were taken prior, first, second and third weeks of training to determine cortisol, testosterone and α-amylase level of salivary samples. Also, the Brahms questionnaire was used to assess the mood profile before and after the training. Data were analyzed using SPSS-14, ANOVA and student t-tests.
    Results
    There was no significant differences of salivary cortisol (7.69±0.75, 8.1±0.93 ng/ml), testosterone (82.3±0.89, 64.2±1.7 ng/ml), α-amylase (98.81±1.35, 84.2±1.5 U/ml) level and mood (16.4±3.28, 20.08±2.91) of subjects prier and after training.
    Conclusion
    This study indicated that the intensive training do not alter salivary hormons level and mood of elite adolescent wrestlers.
  • Rojhani Shirazi Z., Satian Nezhad F., Hemati L. Pages 43-47
    Background And Objective

    Neuropathy is a diabetic burden which can causes traumedous complications on affected indivitals. This study was done to compare the speed of walking, balance and proprioception of knee and ankle joints between type 2 diabetes and healthy subjects.

    Materials And Methods

    This case – contorl study was carried out on 22 diabetic and 22 healthy subjects in Shiraz, Iran during 2010. Speed of walking, repositioning of some angles in knee and ankle joints and balance time (Tandem position) were measured for all subjects. Sensory neuropathy tested using neuropathy total symptom score-6 (NTSS-6).

    Results

    There is no significant difference between two groups due to speed of walking, but mean time of balance in diabetic patients (32.01±38.03) was significantly less than healthy subjects (71.18±65.15). The average error in repositioning of joint angles in diabetic patients was more than healthy subjects (P<0.05).

    Conclusion

    Balance time and walking speed is lower in diabetic patients which can be due to neuropathy.

  • Vaziri S., Khanahmadi A., Najafi F., Khazaei S. Pages 48-51
    Background And Objective

    The vaccination against hepatitis B is a front line defence for all at-risk groups. Conventional methods of hepatitis B vaccination (0, 1 and 6 months) is considered a long process. But vaccination at shorter intervals (0, 10 and 21 days) is suggested to achieve rapid immunity. This study was carried out to compare for the protective antibody level against hepatitis B in accelerated and conventional vaccination.

    Materials And Methods

    In this descriptive and analytical study 160 health personnel of Imam Reza hospital of Kermanshah, Iran with no history of vaccination against hepatitis B were selected and divided into two groups during 2009. The volunteers were received vaccination according to accelerated (0, 10 and 21 days) and convetional (0, 1 and 6 months) methods. The antibody titer measured two years after the final dose of vaccination. The acceptable level of antibody was considered higher than 10 IU/ml.

    Results

    After two years the acceptable level of antibody was observed in 94.5% and 97.9% of subjects in accelarated and conventional methods, respectivley. This difference was not significant.

    Conclusion

    This study showed that there is not significant differences between accelerated and conventional methods in antibody production against hepatitis B antigen.

  • Asnafi N., Hajian K., Shahriyari M., Taheri B. Pages 52-57
    Background And Objective

    The incidence of ectopic pregnancy is increasing due to artificial reproductive technology and increasing rate of sexual transmitted diseases. Ectopic pregnancy is the most common cause of maternal mortality in the first trimester and it reduces the chance of future successful pregnancy. Identifying the risk factors can help to reduce the maternal mortality and morbidity due to early diagnosis and on time treatment. This study was carried out to assess the risk factors in ectopic pregnancy in northern, Iran.

    Materials And Methods

    This case control study was carreid out on 150 patients with ectopic pregnancy as cases and 300 women with normal pregnancy as controls. The subjects were selected from teaching hospital in Babol in northern Iran, during 2005-09. The risk factors include history of tuble surgery, ectopic pregnancy, cesarean section, pregnancy with IUD, infertility, assisted fertility with IUI, multiple partener, pre-eighteen years marriages were recorded for each subject by direct interview and file. Data were analyzed using SPSS-16 and Chi-Square and exat Fisher tests.

    Results

    Theraputic assisted fertility with IUI (95% CI: 3.02-185.09, OR: 23.6, P<0.05), previous ectopic pregnancy (95% CI: 1.90-73.94, OR: 8.19, P<0.05) and cesarean section history (95% CI: 1.1-2.6, OR: 1.7, P<0.05) increased the possibility of ectopic pregnancy. There was not significant differnces between pre- eighteen years marriages, infertility history and multiple partener in cases compared to controls.

    Conclusion

    This study showed that assisted fertility with IUI, previous tubal surgery, pregnancy with IUD, previous ectopic pregnancy and cesarean section are the main risk factors of ectopic pregnancy in northern, Iran.

  • Satleghi Hm, Jannati Ataei S. Pages 58-64
    Background And Objective

    Musculoskeletal injuries are the common causes of disabilities among young patients. This study was done to establish the causes and clinical evidences of bone and joint injuries among young patients in Gorgan, Iran.

    Materials And Methods

    This cross-sectional study was carried out on 600 subjects with musculoskeletal injuries reffered to 5 Azar teaching hospital in Gorgan, north of Iran during 2009. Age, sex, type of initial treatment, location of injury and medical treatment for subjects were completed. Data were analyzed using SPSS-16, Chi-Square and student t-tests.

    Results

    The mean age of subjects was 25±7 years. 83% of subjects were male. In 37% of injured people, time of accident was between 12 to 18 o’clock. The most common causes were car accident (49.7%), workplace injury (15.3%), falling down (10.3%), respectively. Street (38.3%) and road (18.7%) were the location with high accident. Fractures (71.7%), soft tissue injuries (48.3%) and dislocation (8.7%) were the most common injuries. Upper and lower limb were the most common in injury and fractur, respectively.

    Conclusion

    This study showed that young men are more prone to accident and occupation injuries.

  • Ahmadi M., Moosavi Sm, Jahanfar F Pages 65-69
    Background And Objective

    Infection with HBV is the most common chronic viral infection and mortality in children. Prevention of this infection with vaccination is vital. This study was done to compare the antibody level in post hepatitis B vaccination in children with 12-15 and 21-24 months age.

    Materials And Methods

    This descriptive study was carreid out on 186 children with 12-15 (group I) and 21-24 (group II) months age who had not infected with hepatitis B infection in, Bandarabbas Iran during 2009. The parents were HbsAg negative, without immunodeficiency diseases and did not receive hepatitis vaccination, blood or blood products transfusion. Age, gender, birth weight, breast feeding duration and gestational age were recorded for each child. Hepatitis B antibody level was measured with ELISA method. Data were analyzed using SPSS-16 and student t-test.

    Results

    Antibody level in group I (231 mIU/ml) was significantly higher than group II (142.9 mIU/ml) (P<0.05). There was not significant differences between males and females. Antibody level was not significantly corrolated with body weight, gestational age and breast feeding duration. Antibody level lower than 10 mIU/ml were observed in 4.34% of group I and 20.8% of group II. This differnce was significant (P<0.05).

    Conclusion

    This study showed that the protective effect of vaccination reduced after six months of final dosage.

  • Mahjoob M., Validam Mh, Azimi Khorasani A., Shahrakipoor M., Momeni Moghadam H., Nejati J., Tavakoli A., Moradgholi M., Kamali P., Sargazi M. Pages 70-75
    Background And Objective
    Glaucoma is one of the most important cause of blindness wordwide. Exact determination of intra ocular pressure is important for the diagnosis and decision making about glaucoma treatment. Central corneal thickness is considered as effective factor on intra ocular pressure and visual field defect. This study was carried out to determine the relationship between central corneal thickness, intra ocular pressure and visual field in normal tension and primary open angle glaucoma.
    Materials And Methods
    This descriptive study was carried out on 45 eyes with normal tension glaucoma and 45 eyes with primary open angle glaucoma in Al-Zahra ophthalmology hospital in Zahedan, Iran during 2010. Intra ocular pressure and central corneal thickness were measured by Goldman tonometer and pachymeter and visual field exanimated by Humphrey perimeter. Data were analyzed using SPSS-16, paired t-test, ANOVA, Mann–Whitney and Pearson corlateion tests.
    Results
    There was significant correlation between central corneal thickness and intra ocular pressure (r=0.309, P<0.05). A significant difference was detected in intra ocular pressure between two type of glaucoma (P<0.05). Mean value of central corneal thickness in patient with mild visual field defect was higher than severe visual field defect but there was not significant statistical difference between central corneal thickness and visual field defect in subjects with glaucoma.
    Conclusion
    This study indicated that increasing corneal thickness is accompanied with intra occular presure.
  • Ehsani Ardakani Mj, Yazdani S., Noorinayer B., Emadian L., Shokravi Ah, Gharaee M. Pages 76-80
    Background And Objective
    The staging of gastrointestinal cancer has an important role in the treatment of tumor. This study was done to determine the efficacy of endosonography method for determining the stage and deepth of esophagus and stomach cancers.
    Materials And Methods
    In this descriptive study, endosonographic staging was performed in 23 patients (15 male and 8 female) with esophagus and stomach cancers, confirmed with pathologic findings in Taleghani hospital, Tehran, Iran during 2002-04. The results of surgical staging compared to preoperative endosonographic method.
    Results
    Mean age of 23 patients was 57.2 years (43-72 years). 30% and 70% of the patients had esophageal and gastric cancers, respectively. The accuracy of endosonographic staging of esophagus and stomach cancers was 82%. The accuracy of diagnosis, positive and negative predictive value of cancers in assessment of the depth of the tumor by endosonography procedure were 79.4%, 69.6% and 84.9%, respectively.
    Conclusion
    Endosonography is a precise method for evaluating depth and staging of tumor and lymph node involvement.
  • Akbarzadeh M., Moradi F., Dabbaghmanesh Mh, Jafari P Pages 81-89
    Background And Objective

    There is a genetic background for polycystic ovary syndrome (PCOS). Due to increase metabolic disorders, lipoproteins, impaired glucose tolerance, and hypertension in PCOS patients, this study was done to determine the cardiovascular risk factors in first relative member of patients with polycystic ovarian syndrom in Shiraz, Iran.

    Materials And Methods

    This case - control study was carried out on 107 parents and siblings of women with PCOS as cases and 107 non-PCOS parents and siblings of women as controls in Shiraz, Iran during 2007-08. Demographic characteristic, BMI, obesity and blood pressure were recorded for all subjects. Serum lipoproteins including total cholestrol, triglyceride, LDL, HDL and fasting blood sugar were measured in cases and controls. Data were analyzed using SPSS-16.5, independent t-test, Chi-Square and Kappa tests.

    Results

    35.3%, 26.5%, 11.76% and 5.8% of fatheres in cases were considered as overweight class I, class II, class III of obesity, respectively when compared to controls. This differecne was significant (P<0.05). Waist –hip ratio in mothers in cases (25.6%) and controls (17.9%) were higher than 0.85. Waist –hip ratio among the sisters in case and control groups were 23.5% and 17.6%, respectively (P<0.05). Hypertension was observed in 12.2% of cases and 3.7% of controls. This difference was not significant. High level of triglyceride were determined in 14.94% of cases and 6.5% of controls. A significant correlation was found between BMI and diabete II in case and control groups (P<0.05). Disorder in glucose tolerance test (GTT) in case and control goups were 19.62% and 7.47%, respectively (P<0.05). The obesity was found in 18.7%, 6.54% in cases and controls with disorder in GTT (P<0.05).

    Conclusion

    This study showed that obesity, central obesity, high level of serum lipoproteins and hypertension among first relative member of patients with PCOS are significantly higher than the controls.

  • Daneshfard K., Shiravand S. Pages 90-96
    Background And Objective
    Budget reforming and distribution of source is considered as one of economic bases of health and treatment. In the ministry of health, performance based budgeting has been performed since 2000. This study was done to identify barriers of operational treatment budget in Islamic Republic of Iran, ministry of health and medical education.
    Materials And Methods
    In this descriptive study, data were gathered by questionairs to identify the barriers in six parts including: human resource, financial management system, financial information system organization structure, performance measurement system and legal necessities during 2007. The questionnaire were distributed among 80 executive staffs whome were responsible to perform operational budgeting plan. Data were analyzed using SPSS-16, fisher's exact test, Karl Pearson, Spearman correlation coefficient tests and Entropy criterion.
    Results
    Disorder in commitment accontity statistical aconite system (0.1464), financial information system, weakening of quantity and proper index (0.1442) for estimating performance program performance measurement system were identified as major barriers. In organizational structure, assignment of authorities and responsiblies for managers and expert were identified as the most priorities (0.1447) of weakness of exact cost controlling system (0.1450) allocated the most rating in the financial management system. Staff resistance (01449) was with high rating in human resource dimension. weakness of rules and internal guidelines for establishment of mentioned budgeting the highest rate in legal barriers.
    Conclusion
    This study indicated that there is corrolation between financial information, performance measurement, financial management systems, organizational structure human resource with barriers of budgeting establishment.
  • Rajaei S., Taziki Mh, Keshtkar Aa, Shoa, Kazemi A. Pages 97-100
    Background And Objective

    Trauma is the most common cause of death in all individuals between 1 and 44 years and the third most common cause of death regardless of age. The abdomen is the third most commonly injured region of the body. Some intra abdominal organ injured more than others, related to mechanism of injury, size and location of organ in abdominal cavity. This study was carried out to determine the prevalence of intra abdominal injuries due to penetrating trauma.

    Materials And Methods

    This retrospective descriptive study was done on 114 patients admitted to 5 Azar hospital in Gorgan, Iran due to penetrating abdominal trauma during 2002-07. Gender, age, type of injury causes of trauma and hospitlalization period were obtained form patients files.

    Results

    92.1% of patients were male. The mean age of subjects was 24.8 years (9-70 years) with highest frequency between 20-24 years. Two (1.8%) deaths directly related to abdominal stab wounds related to hemorrhagic shock. The most common cause of penetrating abdominal injury was knife wound (78.9%). The mean time spent in hospital was 4.6±2.8 days. In 53 patients, cause of trauma were either related to pentration into peritoneum or passing through in. Small intestine injuries (14 %), rupture of diaphragm and concurrent lung injuries (7%) were the common damage organs.

    Conclusion

    This study showed that the knife was the main cause of abdominal penetrate trauma and peritoneum was the most common damage tissue.

  • Iranmanesh F., Peyghambary F., Askary N. Pages 101-105
    Background And Objective

    Multiple Sclerosis is one of the most common and disabling neurological disease. Recent studies reported the possible role of serum uric acid in the pathogenesis of multiple sclerosis. This study was done to examine the role of serum uric acid in patients with multiple sclerosis.

    Materials And Methods

    This case - control study was carried out on 70 multiple sclerosis patients as cases and 70 healthy subjects as controls in teaching hospital in Rafsanjan, Iran during 2010. The two groups were matched in age and gender. The serum uric acid level of subjects in case and control groups was measured by enzymatic colorimetric method. Data were analyzed using SPSS-17 and student t-test.

    Results

    The mean serum uric acid level in cases and controls was 3.871±1.193 mg/dl and 4.171±1.39 mg/dl, respectively, this difference was not significant. Also, there was not significant relationship between serum uric acid level and gender in multiple sclerosis patients.

    Conclusion

    This study indicated that the serum uric acid level is not changed in multiple sclerosis patients compared to controls.

  • Alavi Sm, Ahmadi F., Zargari N. Pages 106-111
    Background And Objective
    Risk factors of tuberculosis vary in communities according to different socioeconomic conditions. Knowing these risk factors help to control the disease. This study was done to determine the main risk factors of pulmonary tuberculosis acquisition in hospitalized patients.
    Materials And Methods
    In this data based, case-control study 173 tuberculosis patients (as cases) and 305 non tuberculosis patients (as controls) hospitalized in Razi hospital in Ahvaz, Iran during 2001-07 were gone under investigation. Risk factors included injecting drug addiction, smoking, HIV infection, diabetes mellitus, imprisonment and corticosteroid usage. Data were analyzed using SPSS-13, Chi-Square and Fisher exact tests. Odds ratio was determined for risk factors.
    Results
    Frequencies of the main risk factors in case and control groups were as: smoking; 54.3%, 14.8% (p=0.0001, OR: 6.5), HIV infection; 11.5%, 3% (p=0.0002, OR: 4.3), injecting drug addiction; 18%, 3.3% (p=0.0001, OR: 6.7), diabetes mellitus; 22.5%, 5.9% (p=0.0001, OR: 4.6) and imprisonment; 20.2%, 3.9% (p=0.0001, OR: 6.2), respectively. Corticosteroid use and renal failure were similar in cases and controls.
    Conclusion
    This study showed that smoking, HIV infection, injecting drug addiction, diabetes mellitus and imprisonment were the main risk factors for tuberculosis acquisition in this region.
  • Baheiraei A., Banihosseini Sz, Heshmat R., Mohsenifar A. Pages 112-118
    Background And Objective
    Passive smoking during pregnancy increases the risk of pregnancy complications. The purpose of this study was to determine the relationship between self-reported exposure to passive smoking and urinary cotinine level of the pregnant women.
    Materials And Methods
    This cross-sectional study was done on 108 non-smoker pregnant women referred to Arash hospital in Tehran, Iran for delivery during 2010. A questionnaire including smoke exposure during pregnancy was completed for all the participants. Urine samples were collected from the mothers in the delivery room. The urinary cotinine levels was measured by ELISA method. Data were analyzed using SPSS-16, Student t-test, Chi-Square and one-way ANOVA tests. The Kappa test was used to evaluate the variability of mothers which report exposure to passive smoking with maternal urinary cotinine level.
    Results
    The geometric mean cotinine of the maternal urine in the exposed group (27.4±29.96 ng/ml) was significantly higher than the non-exposed group (0.75±2.29 ng/ml) (P<0.05). There was a significant association between maternal reports of cigarette smoke exposure and urinary cotinine (Kappa=96%) (P<0.05).
    Conclusion
    This study indicated that there is a relationship between maternal self-reporting and urinary cotinine level during pregnancy.
  • Amri Maleh P., Taghavi Y., Solimanian S. Pages 119-123
    Pulmonary aspiration of gastric contents during the peri-operative period is rare but with significant morbidity and mortality. A 21 years old pregnant woman with preeclampsia was scheduled for an emergency cesarean section under spinal anesthesia. After 18 hours of operation, epilepticus status was occurred. One day after control of seizure, aspiration pneumonitis was diagnosed and treated with mechanical ventilation and positive end-expiratory pressure (PEEP). In patients with the history of loss, consciousness, complication of aspiration, aspiration pneumonia and pneumonitis particularly should be considerated. In case of onset of pneumonitis, PEEP treated procedure with other mechanical ventilation is recommaded.