فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 183 (هفته اول خرداد 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/03/01
- تعداد عناوین: 5
-
-
صفحه 1مقدمهاستئوتومی پروگزیمال تیبیا یکی از درمان های جراحی بیماران مبتلا به استئوآرتریت تک کمپارتمان زانو است. از آن جایی که تاکنون در این رابطه مطالعه ای بر روی جمعیت کشور انجام نشده است، تصمیم به انجام این مطالعه برای بررسی تاثیر استئوتومی پروگزیمال تیبیا در اصلاح Alignment اندام تحتانی با روش های موجود، در بیماران کشورمان گرفتیم.روش هااین مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود. معیار ورود به مطالعه ابتلا به استئوآرتریت خالص کمپارتمان مدیال زانو همراه با درد و ناراحتی زانو به همراه دفورمیتی واروس زانو بود. معیارهای خروج از مطالعه عدم مراجعه ی بیمار برای کنترل یا عدم موافقت وی برای شرکت در مطالعه بود. نمونه گیری به صورت آسان (Convenient) انجام گردید. قبل از انجام عمل جراحی رادیوگرافی رخ استاندارد تمام طول اندام تحتانی (Alignment view) از اندام تحتانی مبتلا گرفته شد. پس از حدود دو ماه از عمل نیز با انجام یک Alignment view دیگر اندازه ی جدید متغیرهای مورد مطالعه جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری Paired t استفاده شد.یافته هامیانگین زاویه ی محور آناتومیکال اندام قبل از انجام عمل جراحی 4/3 ± 1/5 درجه واروس و بعد از عمل 4/3 ± 9/11 درجه والگوس بود (001/0 > P). میانگین زاویه ی مکانیکال اندام قبل از انجام عمل 4/3 ± 6/12 درجه و بعد از عمل 5/3 ± 75/4 درجه بود (001/0 > P).نتیجه گیریانجام عمل جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا منجر بر اصلاح دفورمیتی و اصلاح شاخص های Alignment اندام تحتانی می گردد.
کلیدواژگان: استئوتومی پروگزیمال تیبیا، استئوآرتریت زانو، دفورمیتی واروس -
صفحه 2مقدمهارتباط بین عفونت TTV (Transfusion transmitted virus) و اختلالات کبدی و نیز اهمیت راه های خونی انتقال TTV هنوز مورد بحث است. هدف از انجام مطالعه، بررسی شیوع TTV در بیماران همودیالیزی، معتادان تزریقی و اهداکنندگان خون سالم در اصفهان و مقایسه آن ها بود.روش هادر یک مطالعه ی مورد- شاهدی، 108 نفر شامل 36 بیمار همودیالیزی در بیمارستان های الزهرا (س) و نور اصفهان، 36 معتاد تزریقی در مرکز تحقیقات عفونی اصفهان و 36 اهدا کننده ی خون سالم به عنوان گروه شاهد در بانک خون مورد ارزیابی قرار گرفتند. پنج میلی لیتر نمونه خون از هر نفر در لوله های حاوی EDTA گرفته شد. سپس جداسازی ژنوم ویروس توسط کیت استخراج DNA انجام گردید. تکثیر DNA توسط پرایمرهای موجود و دستگاه Real-time PCR مدل 6000 Corbett research صورت گرفت.یافته هامیانگین سنی شرکت کنندگان 7/14 ± 7/38 سال بود و 71 نفر از آن ها مرد بودند. از 108 نفر، 30 نفر (8/27 درصد) TTV PCR مثبت و 78 نفر (2/72 درصد) TTV PCR منفی داشتند. شیوع TTV در معتادان تزریقی 21 نفر (3/58 درصد) و بیماران همودیالیزی 6 نفر (17 درصد) بیشتر از اهدا کنندگان خون سالم 3 نفر (8 درصد) بود که از لحاظ آماری معنی دار بود (0001/0 > P).نتیجه گیریدر اصفهان شیوع TTV در بیماران همودیالیزی و معتادان تزریقی بالاتر از جمعیت عمومی است. بایستی تمهیداتی جهت کاهش خطر انتقال ویروس به مراقبین بهداشتی، خانواده های بیماران همودیالیزی، معتادان تزریقی و کسانی که به نوعی ارتباط نزدیک با آن ها دارند به کار بست.کلیدواژگان: ویروس منتقل شده از راه انتقال خون، معتاد تزریقی، بیمار همودیالیزی، اهدا کننده ی خون سالم
-
صفحه 3مقدمهماساژ به عنوان یکی از درمان های تکمیلی شناخته شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر پنج روز ماساژ مادر بر وزن گیری و میزان بیلی روبین سرم نوزادان ترم مبتلا به هیپربیلی روبینمی انجام شد.روش هااین مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که بر روی 34 نوزاد ترم مبتلا به هیپربیلی روبینمی با وزن موقع تولد 4000-2500 گرم و سطح بیلی روبین سرم 24-13 میلی گرم در دسی لیتر در بخش اطفال بیمارستان 22 بهمن گناباد صورت گرفت. نوزادان به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه شاهد شامل 16 نوزاد و درمان شامل 18 نوزاد تقسیم گردیدند. 25 نوزاد تا آخر مطالعه باقی ماندند. مداخله شامل ماساژ و حرکات پاسیو اعضا، به مدت پنج روز به طور روزانه بود که طی سه دوره ی پانزده دقیقه ای در شروع سه ساعت متوالی برای نوزادان گروه درمان انجام گرفت. میزان وزن گیری و بیلی روبین نوزادان در دو گروه مداخله و شاهد مقایسه گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 14 و آزمون های Student-t و Fisher’s exact تجزیه و تحلیل شد.یافته هامتوسط وزن گیری روزانه ی گروه مداخله در طول مطالعه 08/28 گرم و گروه شاهد 83/15 گرم بود که تفاوت آماری معنی داری بین آن ها نبود (14/0 = P). میانگین سطح بیلی روبین سرم در بدو پذیرش (روز اول قبل از مداخله) برای گروه مداخله 12/2 ± 89/17 و برای گروه شاهد 46/2 ± 87/17 میلی گرم در دسی لیتر بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (98/0 = P) و دو گروه همگن بودند. لیکن میانگین بیلی روبین سرم در روز چهارم مداخله برای گروه مداخله 30/1 ± 92/9 و برای گروه شاهد 25/1 ± 97/11 میلی گرم در دسی لیتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P).نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد ماساژ در مدت پنج روز نمی تواند باعث تفاوت آماری معنی داری در وزن گیری نوزادان شود، اما بر کاهش سطح بیلی روبین سرم در نوزادان مبتلا به هیپربیلی روبینمی تحت درمان با فوتوتراپی موثر است.
کلیدواژگان: ماساژ، نوزاد، هیپربیلی روبینمی، وزن گیری -
صفحه 4مقدمهچاقی بیماری هایی از قبیل بیماری عروق کرونر، دیابت ملیتوس، فشار خون، خفگی در خواب، انواع آرتریت، سرطان و سکته ی مغزی را به دنبال دارد. هدف از پژوهش، بررسی اثر شدت یک دوره ی تمرین ایروبیک بر میزان لپتین سرم در زنان چاق و دارای اضافه وزن بود.روش ها45 نفر زن چاق یا با اضافه وزن (شاخص توده ی بدنی بیشتر از 25 کیلوگرم بر مترمربع) 40-25 ساله از میان مراجعین کلینیک سلامت ایرانیان انتخاب شدند. سطح لپتین در حالت ناشتا و درصد چربی این افراد ارزیابی گردید. شرکت کنندگان به طور تصادفی در سه گروه تمرین ایروبیک با شدت کمتر (45 تا50 درصد ضربان قلب ذخیره ی بیشینه)، تمرین ایروبیک با شدت بیشتر (70 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره ی بیشینه) و گروه شاهد (بدون تمرین) قرار گرفتند. مدت دوره ی تمرین 10 هفته ی سه جلسه ای و هر جلسه 60 دقیقه شامل تمرینات ایروبیک بود. پس از 10 هفته اندازه گیری ها دوباره انجام شد.یافته هاتمرین ایروبیک با دو شدت متفاوت بر میزان وزن بدن (001/0 > P)، شاخص توده ی بدنی (001/0> P)، نسبت دور کمر به دور لگن (001/0 > P)، درصد چربی (045/0 > P) و سطوح لپتین سرم (03/0 > P)، به طور معنی داری اثر دارد.نتیجه گیریاین تحقیق نشان داد که تمرین ایروبیک با شدت بیشتر تاثیر به مراتب مطلوب تری بر چاقی و اضافه وزن نسبت به تمرین ایروبیک با شدت کمتر دارد و در کاهش درصد چربی و سطوح لپتین موثرتر می باشد. ممکن است این نوع تمرین نقش مهم تری در تنظیم وزن افراد چاق یا با اضافه وزن داشته باشد.
کلیدواژگان: لپتین، درصد چربی، تمرین ایروبیک، چاقی -
صفحه 5مقدمهچاقی یک مشکل جدی برای سلامت عمومی است. چاقی یک عامل خطر مهم برای بسیاری از بیماری های قلبی- عروقی، فشار خون، دیابت نوع 2، استئوآرتریت، برخی سرطان ها و مشکلات تنفسی می باشد. به نظر می رسد چاقی و درصد چربی بدن با مشکلات تنفسی همراه است، هر چند ساز و کار این همبستگی به خوبی روشن نیست. هدف مطالعه، بررسی تاثیر چاقی بر عملکرد ریوی در دانش آموزان دختر دوره ی راهنمایی بود.روش هابدین منظور تعداد 283 نفر دانش آموز دختر راهنمایی در شهرستان اصفهان به طور تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و بر اساس صدک های شاخص توده ی بدنی (Body mass index یا BMI) برای هر سنی، در سه گروه چاق (50 نفر) برابر با صدک BMI ≥ 95، اضافه وزن (62 نفر) برابر با صدک 95 ≤ BMI ≥ 85 و وزن مطلوب (171 نفر) برابر 85 ≤ BMI ≥ 15 قرار گرفتند. حداکثر ظرفیت حیاتی، ظرفیت حیاتی اجباری، ظرفیت دمی، حجم بازدمی اجباری در یک ثانیه، اوج جریان بازدمی، جریان بازدمی اجباری 25 درصد از ظرفیت حیاتی، جریان بازدمی اجباری 50 درصد از ظرفیت حیاتی، جریان بازدمی اجباری 75 درصد از ظرفیت حیاتی، اوج جریان دمی، حجم باقی مانده ی بازدمی، نسبت حجم بازدمی اجباری در یک ثانیه به ظرفیت حیاتی اجباری، حداکثر جریان بازدمی اجباری با استفاده از اسپیرومتری مدل Jager اندازه گیری و ثبت شد.یافته هامیانگین سنی دانش آموزان مورد مطالعه 88/0± 79/12 سال و میانگین BMI آن ها 9/39 ± 20 کیلوگرم بر مترمربع بود. میانگین ظرفیت ها و حجم های ریوی در سه گروه دانش آموزان با وزن طبیعی، با اضافه وزن و چاق متفاوت بود؛ به طوری که افزایش معنی داری در عملکرد ریوی دانش آموزان با وزن طبیعی و کاهش معنی داری در گروه های اضافه وزن و چاق مشاهده شد. نتایج آزمون تعقیبی LSD نیز نشان داد عملکرد ریوی در دانش آموزان گروه طبیعی بیشتر از دانش آموزان با اضافه وزن و چاق بود. همچنین نتایج نشان داد که شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان دختر دوره ی راهنمایی- تحصیلی شهرستان اصفهان به ترتیب 9/21 و 7/17 درصد و شیوع وزن مطلوب 4/60 درصد بود.نتیجه گیرینتایج نشان داد که چاقی باعث کاهش ظرفیت ها و حجم های ریوی می شود. با این حال هنوز مکانیسم دقیق آن به خوبی مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتری در این حیطه می باشد.
کلیدواژگان: چاقی، اضافه وزن، عملکرد ریوی
-
Page 1BackgroundOsteotomy of proximal tibial bone is a surgical treatment for patients with medial compartment osteoarthritis with a 5-year satisfaction rate of 80%. The surgery aims to correct varus deformity and lower limb alignment and reach a 3- to 5-degree overcorrection. Because the most important cause of unsatisfactory results are overcorrection and undercorrection, in this study we tried to evaluate the final results.MethodsIn a clinical trial in Kashani Hospital (Isfahan, Iran), 20 patients with medial compartment knee osteoarthritis were selected using convenient sampling. Patients were excluded if they did not wish to participate or did not refer for control. Patient's data was collected before the surgery. Radiographs of the lower limbs (alignment view) were also taken before the operation. Radiography was repeated 2 months after the surgery and the results were compared using paired t-test in SPSS.FindingsThe mean of anatomical angle was 5.1 ± 3.4 degrees (varus angle) before and 11.9 ± 3.4 degrees (valgus angle) after the surgery. The difference between the 2 values was significant according to paired t-test (P < 0.001). Similarly, a significant difference was observed between the mechanical angles before and after the surgery (12.6 ± 3.4 vs. -4.75 ± 3.5 degrees) (P < 0.001).ConclusionUpper tibial osteotomy can correct the alignment of lower extremity and decrease knee pain.Keywords: Proximal tibial osteotomy, Varus deformity, Medial compartment knee osteoarthritis
-
Page 2BackgroundThe relationship between hepatic disorders and Transfusion transmitted virus (TTV) and the significance of parenteral transmission of TTV are controversial. The aim of this study was to compare the prevalence of TTV in injection drug users (IDUs), hemodialysis patients, and healthy blood donors, in Isfahan, Iran, at the year of 2010.MethodsIn a case-control study, 108 subjects included 36 hemodialysis patients, 36 IDUs, and 36 healthy blood donors (as control group) were studied. Five-mL blood sample was taken from each subject on EDTA-containing tubes. Then DNA extraction was implemented using DNA extraction kit, and DNA reproduction was done using specific primers and probe by Rotor-Gene 6000 real-time PCR instrument.FindingsThe mean of age in subjects was 38.7 ± 14.7 and 71 (66%) were male. Of 108 cases, 30 (27.8%) were TTV positive and 78 (72.2%) were TTV negative. The prevalence of TTV in IDUs 21 (58%) and hemodialysis patients 6 (17%) was higher than healthy blood donors 3 (8%) that was statistically significant (P < 0.0001).ConclusionThe prevalence of TTV in IDUs and hemodialysis patients is significantly higher than the general population in Isfahan, Iran. It seems necessary to make plans and policies to reduce the risk of TTV transmission to families of hemodialysis patient and IDUs, individuals who have close contact with them and health care workers.Keywords: Transfusion transmitted virus, Hemodialysis patient, Injection drug user, Blood donor
-
Page 3BackgroundMassage therapy is known as one of the complementary treatments. The present research was performed with the aim of studying the effects of 5 days of massage on weight gain and serum bilirubin levels in term infants with hyperbilirubinemia.MethodsThis clinical trial research was carried out on 34 full-term infants with hyperbilirubinemia at a hospital in Gonabad, Iran. The infants weighted between 2500-4000 g at birth and had bilirubin levels of 13-24 mg/dl. The 34 infants hospitalized with hyperbilirubinemia were randomly assigned into a massage group comprising of 18 babies and a control group of 16 babies. A total of 25 infants completed the study. The intervention consisted of massage and passive movements carried out on the infants of the massage group in three 15-minute periods at the beginning of three consecutive hours, daily for 5 days. The mean bilirubin levels were monitored and compared with those of the control group. Data was analyzed in SPSS14 using independent t-test and Fisher's exact test.FindingsDuring the 5 days of intervention, the mean of daily weight gain among the infants was 28.8 g in the massage group and 15.83 g in the control group. The difference between the two groups was not statistically significant (P = 0.14). Bilirubin levels at the beginning of the study were 17.89 ± 2.12 mg/dl in the massage group and 17.87 ± 2.46 mg/dl in the control group (P = 0.98). However, the mean bilirubin levels on the 4th day of hospitalization showed a significant difference between the massage and control groups (9.92 ± 1.3 mg/dl vs. 11.97 ± 1.52 mg/dl; P = 0.001).ConclusionThis study showed that 5 days of massage therapy cannot cause significant differences in weight gain. However, massage had a significant effect in decreasing the bilirubin level of infants suffering from hyperbilirubinemia undergoing phototherapy treatment.Keywords: Massage, Neonates, Hyperbilirubinemia, Weight gain
-
Page 4BackgroundThe purpose of this study was to determine the effect of aerobic exercise intensity on serum leptin levels in obese/overweight women.MethodsA total number of 45 obese/overweight women (body mass index ≥ 25-30 kg/m2) were selected from patients who referred to the Iranian Health Clinic (Isfahan, Iran). Serum leptin levels of patients were evaluated before eating breakfast. Their body fat percentage was also measured. Participants were randomized into 3 groups of moderate aerobic exercise [45-50% maximum heart-rate reserve (HRRMAX)], intense aerobic exercise (70-75% HRRMAX), control group (without training). Training included three 60-minute aerobic exercise sessions a week and lasted for 10 weeks. After 10 weeks, the variables were reassessed. Pre- and post-test data was analyzed by analysis of variance (ANOVA) and Scheffe's test.FindingsOur results showed that moderate and intense aerobic exercise had significant effects on body weight (P < 0.001), body fat percentage (P < 0.03), body mass index (P < 0.001), and serum leptin levels (P < 0.001).ConclusionThis research suggests that aerobic exercise training with higher intensity can better reduce serum leptin levels and body fat percentage.Keywords: Leptin, Fat percent, Aerobic exercise, Obesity
-
Page 5BackgroundObesity is a major public issue. According to the World Health Organization (WHO), the prevalence of obesity and overweight would increase to 1.5 million individuals by 2015. Obesity is an important risk factor for many cardiovascular diseases, hypertension, type 2 diabetes, osteoarthritis, some cancers. In addition, obesity and percent of body fat seem to be associated with respiratory problems, although the mechanism of this correlation is not very clear. The purpose of this study was examining the relationship between anthropometric characteristics, body composition, and lung function in obese, overweight, and normal students.MethodsIn this study, 283 secondary school students in Isfahan, Iran [age: 12.79 ± 0.88 years old, body mass index (BMI): 20 ± 39.9 kg/m2] were selected using cluster random sampling. Subjects were divided into 3 groups of obese (BMI ≥ the 95th percentile; n= 50), overweight (the 85th ≤ BMI ≤ the 95th percentile; n = 62), and normal (the 15th percentile ≤ BMI ≤ the 85th percentile; n = 171). Pulmonary function was assessed using Spirometric methods. In addition, anthropometric characteristics and body composition were measured.FindingsOur results showed the three groups of normal, overweight and obese students to be significantly different in terms of the average lung capacity and volume. Moreover, significant negative correlations were observed between anthropometric characteristics and indicators of body composition and lung function. Least significant difference post hoc test results also showed that lung function in normal students was greater than overweight and obese students. In addition, the prevalence of normal weight, overweight, and obesity among the studied students were 60.4, 21.9, and 17.7, respectively.ConclusionBased on our results, obesity has a specific effect on lung function and reduces lung capacity and volume. However, the exact mechanism has not been well understood. Therefore, further studies in this field are required.Keywords: Obesity, Pulmonary function, Anthropometric, Body composition, Body mass index