فهرست مطالب
نشریه علوم دامی (پژوهش و سازندگی)
پیاپی 94 (بهار 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/08/07
- تعداد عناوین: 7
-
-
صفحه 1برای بررسی ارتباط بین نیتروژن اوره ای شیر (MUN) با میزان تولید، درصد چربی و پروتئین شیر، تعداد سلول های بدنی شیر (SCC) و همچنین تعداد دفعات زایش مطالعه ای با استفاده از داده های آزمون ماهیانه ی شیر از 3 گله گاو هلشتاین در اطراف تهران، با 12218 رکورد انجام گرفت. میانگین غلظت نیتروژن اوره ای شیر مطابق با تغییر در کیفیت و منحنی شیردهی، بر اساس روزهای شیردهی به واحدهای 30 روزه طبقه بندی شد. میانگین غلظت نیتروژن اوره ای شیر برای گاوها 78/19 میلی گرم در دسی لیتر بود. نتایج نشان داد که غلظت نیتروژن اوره ای شیر در بین گاوها با دفعات زایش 1، 2 و بیشتر از 3، متفاوت بود. به طوری که همزمان با پیشرفت زایش، غلظت نیتروژن اوره ای شیر کاهش یافت. ارتباط بین غلظت نیتروژن اوره ای شیر و تولید مثبت بود به طوری که بیشترین غلظت نیتروژن اوره ای شیر مربوط به گاوهایی با بالاترین میزان تولید شیر بود. به طور کلی غلظت نیتروژن اوره ای شیر در 30 روز اول شیردهی در مقایسه با سایر روزهای شیردهی پایین تر بود. درصد پروتئین و چربی شیر به طورمعنی دارای در بین دسته های مختلف نیتروژن اوره ای شیر، متفاوت بود. نسبت درصد چربی به پروتئین شیر به طور معنی داری در بین سطوح مختلف غلظت های نیتروژن اوره ای شیر متفاوت بود. با افزایش درصد پروتئین و چربی شیر، نیتروژن اوره ای شیر کاهش نشان داد. ارتباط منفی بین سلول های بدنی شیر و نیتروژن اوره ای شیر وجود داشت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نیتروژن اوره ای شیر می تواند به عنوان یک شاخص مناسب در تشخیص وضعیت تغذیه و مدیریت گله مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: نیتروژن اوره ای شیر، چربی شیر، پروتئین شیر، گله های گاو شیری -
صفحه 8در دو گروه آزمایشی و با استفاده از طرح کاملا تصادفی، خصوصیات پرواری و ویژگی های لاشه 24 بره نر کبوده شیراز و 24 بزغاله نر بومی فارس (هم سن شش ماهه) مورد مقایسه قرار گرفت. جیره های غذایی بر اساس جداول استاندارد غذایی تنظیم شد. مدت آزمایش 100 روز و در پایان آزمایش دام ها کشتار شدند. میانگین وزن ابتدای پروار برای دو گروه بره و بزغاله به ترتیب 1/26 و 4/20 کیلوگرم (01/0 >P)، وزن پایان پروار دو گروه به ترتیب 2/48 و 30 کیلوگرم (01/0 >P) و میانگین اضافه وزن روزانه آنها به ترتیب 221 و 96 گرم بود (01/0 >P). میانگین خوراک مصرفی روزانه برای دو گروه بره و بزغاله به ترتیب 1501 و 852 گرم بود و ضریب تبدیل غذایی آنها به ترتیب 78/6 و 87/8 محاسبه شد. خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی بین دو گروه متفاوت بود. درصد وزن لاشه سرد به وزن زنده برای دو گروه بره و بزغاله به ترتیب 83/50 و 76/44 (01/0 >P)، درصد وزن گوشت لاشه به وزن لاشه سرد دو گروه به ترتیب 22/61 و 38/71 (01/0 >P)، درصد وزن چربی فیزیکی لاشه دو گروه به ترتیب 03/24 و 77/4 (01/0 >P) و درصد وزن استخوان لاشه دو گروه به ترتیب 75/14 و 85/23 بود (01/0 >P). درصد وزن چربی داخلی به وزن زنده برای دو گروه بره و بزغاله به ترتیب 4/3 و 8/3 بود (05/0
کلیدواژگان: بره، بزغاله، خصوصیات پروار، ویژگی های لاشه، استان فارس -
صفحه 20این آزمایش به منظور بررسی اثر ویتامین C و بتائین بر عملکرد جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی از سن 1 تا 42 روزگی انجام شد. برای این منظور سه نوع جیره پایه برای دوره های آغازین، رشد و پایانی بر اساس احتیاجات توصیه شده در دفترچه ی راهنمای سویه ی راس 308 در سال 2007 تهیه گردید. سپس با افزودن ویتامین C و بتائین به جیره های پایه، 4 تیمار غذایی شامل: 1- جیره ی پایه 2- جیره ی پایه + 05/0 درصد ویتامین C-3 جیره ی پایه + 15/0درصد بتائین و4- جیره ی پایه +05/0 درصد ویتامین C + 15/0درصد بتائین، به دست آمد. هر یک از جیره های آزمایشی به 4 گروه 10 قطعه ای جوجه گوشتی راس(مخلوط دو جنس) از سن 1 تا 42 روزگی به صورت آزاد تغذیه شدند. پرندگان روزانه به مدت 7 ساعت تحت تنش گرمایی (34 - 32 درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. صفات مورد اندازه گیری در این آزمایش شامل میانگین خوراک مصرفی، میانگین افزایش وزن، میانگین ضریب تبدیل غذائی در هر دوره و کل دوره، درصد تلفات، هزینه خوراک مصرفی و شاخص تولید در کل دوره بودند. در سن 42 روزگی از هر واحد آزمایشی 2 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده، کشتار و درصد لاشه و اجزای آن (شامل ران ها، سینه، پشت و گردن، بال ها، چربی محوطه بطنی، قلب، طحال، سنگدان و کبد) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که اختلاف خوراک مصرفی در بین تیمارها در دوره های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره از نظر آماری معنی دار نبود. در کل دوره بالاترین خوراک مصرفی به تیمار جیره ی پایه + 05/0 درصدویتامین C+ 15/0 درصد بتائین و کمترین آن به تیمار شاهد مربوط بود. در دوره رشد و کل دوره اثر تیمارهای مختلف برای میانگین افزایش وزن معنی دار بود. در ارتباط با ضریب تبدیل غذایی، اختلاف بین تیمارها در دوره های رشد، پایانی و کل دوره معنی دار بود. درصد تلفات در بین تیمارهای مختلف فقط در کل دوره دارای اختلاف معنی دار بود. مقایسه میانگین های شاخص تولید در کل دوره تفاوت معنی داری را نشان داد. هزینه خوراک مصرفی به ازای هر کیلوگرم وزن زنده در بین تیمار های مختلف در کل دوره معنی دار بود. اثر تیمار های مختلف برای میانگین های درصد لاشه و اجزای آن به تفکیک جنسیت بین تیمارهای مختلف برای درصد سینه در نرها و درصد سنگدان در ماده ها تفاوت معنی داری را نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از ویتامین C و بتائین در جیره جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی موثر بوده و توصیه می شود.
کلیدواژگان: ویتامین C، بتائین، تنش گرمایی، عملکرد، جوجه های گوشتی -
صفحه 27با توجه به این که جوجه های گوشتی امروزی سویه ی آرین به دلیل انتخاب برای وزن بدن، در مقایسه با سویه ی اولیه وارد شده سرعت رشد بالاتری دارند، مطالعه اخیر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف اسیدآمینه (لیزین، متیونین، متیونین+ سیستین و ترئونین) و نوع تلاقی بر روی عملکرد جوجه های گوشتی این سویه، با استفاده از تعداد 960 قطعه جوجه گوشتی انجام شد. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی و به روش فاکتوریل با دو نوع تلاقی (تلاقی کلاسیک و جدید) و سه سطح اسیدآمینه ی قابل هضم و با 6 تیمار آزمایشی انجام شد. تنها عامل متغیر در جیره ی غذایی گروه های آزمایشی سطح اسید آمینه ضروری بود. نسبت های بین اسیدهای آمینه ی گروه های آزمایشی در هر یک از مراحل آغازین، رشد و پایانی یکسان بود. میزان لیزین قابل هضم به عنوان شاخص و بقیه ی اسیدهای آمینه نسبت به آن تنظیم شدند. هر گروه آزمایشی دارای 4 تکرار و 40 قطعه جوجه (20 قطعه نر و 20 قطعه ماده) بود. در طول اجرای آزمایش، آب و دان پلت شده به صورت آزاد در دسترس جوجه ها قرار گرفت. در طول مدت آزمایش خوراک مصرفی و وزن بدن به طور هفتگی اندازه گیری شدند. در پایان دوره ی آزمایش، چهار قطعه جوجه از هر جنس با وزن نزدیک به میانگین هر تکرار انتخاب و کشتار گردید. قسمت های مختلف لاشه شامل سینه، ران، پشت و کمر و چربی حفره ی بطنی به صورت درصد وزن زنده مشخص شد. بر اساس نتایج بدست آمده تنها در هفته اول تفاوت معنی داری از لحاظ وزن بدن بین دو تلاقی مشاهده شد(05/0 >p). از لحاظ مصرف خوراک تفاوت معنی دار بعد از هفته ی چهارم دیده شد(05/0 >p). از لحاظ ضریب تبدیل غذایی تفاوت بین دو تلاقی تنها در هفته ی دوم وسوم ملاحظه شد(05/0 >p). در 42 و 49 روزگی اختلاف معنی داری از نظر وزن بدن بین سطوح اسید آمینه مشاهده نشد. سطوح مختلف اسیدآمینه تنها در سه هفته ی نخست سبب تفاوت معنی دار در ضریب تبدیل غذایی شد (05/0 >p). تفاوت بین دو تلاقی تنها در درصد سینه جنس ماده معنی دار بود. بین سطوح اسید آمینه و تلاقی اثر متقابل وجود نداشت. استفاده از سطوح بالای اسیدهای آمینه در جوجه های گوشتی آرین سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی در انتهای دوره نشد لذا می توان گفت برای بهبود ضریب تبدیل غذایی در سویه های جدید و قدیم آرین، نیازی به افزایش سطح اسید آمینه نیست.
کلیدواژگان: اسید آمینه، تلاقی، جوجه های گوشتی، خصوصیات لاشه، سویه آرین، عملکرد -
صفحه 36در این پژوهش از تعداد 6221 رکورد مربوط به صفات رشد بره های نژاد شال حاصل از 4060 میش و 180 قوچ که در طی سال های 1378 تا 1388 در مرکز تحقیقات کشاورزی استان قزوین جمع آوری شده بود، برای برآورد پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات رشد استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی و اجزای واریانس برای هر صفت با استفاده از روش حداکثر درست نمایی و شش مدل حیوانی مختلف با استفاده از برنامه ASREML تجزیه و تحلیل شدند. علاوه بر این مدل های مختلف برازش شده معنی داری آثار مدل ها با نسبت درست نمایی آزمون شدند. در این نژاد، برازش اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم بدون منظور کردن سایر آثار تصادفی موجب شد وراثت پذیری مستقیم بیش از حد برآورد شود. کاهش در این برآوردها در نتیجه برازش آثار مادری به خصوص اثر ژنتیکی افزایشی مادری، با و بدون منظور کردن اثر کوواریانس ژنتیکی، نشان داد که بخش قابل ملاحظه ای از واریانس فنوتیپی مشاهده شده بر وزن بدن در سنین مختلف قبل از شیرگیری ناشی از اثر ژنتیکی افزایشی مادری است. وراثت پذیری مستقیم و مادری برای صفات وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری و نسبت کلیبر به ترتیب 13/0 و 12/0، 29/0 و 08/0، 23/0 و 09/0، 14/0 و 09/0 برآورد شد. نسبت واریانس محیطی دائمی مادری به واریانس فنوتیپی برای صفات وزن تولد، وزن شیرگیری، افزایش وزن روزانه از تولد تا شیرگیری و نسبت کلیبر به ترتیب 11/0، 20/0، 04/0 و 16/0 محاسبه شد. همبستگی ژنتیکی بین وزن تولد-شیرگیری، تولد-افزایش وزن روزانه، تولد-نسبت کلیبر، شیرگیری-افزایش وزن روزانه، شیرگیری-نسبت کلیبر و افزایش وزن روزانه- نسبت کلیبر به ترتیب 63/0، 72/0، 56/0، 88/0، 78/0 و 84/0 برآورد شد.
کلیدواژگان: پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی، گوسفند شال، وزن بدن، نسبت کلیبر -
صفحه 45تحقیق حاضر به منظور شناسایی تنوع آللی موجود در ناحیه اینترون سوم ژن گرلین در مرغان بومی آذربایجان غربی با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و تفاوت فرم فضایی رشته های منفرد (SSCP) انجام گرفت. برای این منظور از تعداد 100 قطعه مرغ بومی ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی شهرستان ارومیه خونگیری شد. پس از استخراج DNA، قطعه ای به اندازه bp 417 از ناحیه اینترون سوم ژن گرلین با استفاده از تکنیک PCR تکثیر گردید. محصولات PCR بدست آمده به روش SSCP تجزیه شدند که منجر به شناسایی الگو های نواری متفاوت در مرغان مورد مطالعه گردید. برای جایگاه ژن گرلین، سه آلل A، Bو D به ترتیب با فراوانی های 76/0 و 19/0 و 05/0 و سه ژنوتیپ AA، ABو AD با فراوانی های 52/0، 38/0 و 10/0 بدست آمد. براساس نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان گفت که تنوع ژنتیکی ناحیه اینترون سوم ژن گرلین مرغ بومی نسبتا بالا بوده به طوریکه می تواند در برنامه های بهگزینی و اصلاح نژاد طیور بومی کشور، ارتباط این چندشکلی ها با صفات اقتصادی مورد ارزیابی قرار گیرد.
کلیدواژگان: ژن گرلین، تنوع آللی، مرغان بومی آذربایجان غربی، PCR، SSCP -
صفحه 51این آزمایش به منظور تعیین سطوح بهینه اقتصادی پروتئین خام و متیونین جیره های غذایی جوجه های گوشتی اجرا شد. در این آزمایش از 520 قطعه جوجه گوشتی سویه راس با دو سطح پروتئین خام (حداقل توصیه NRC و 5/1درصد کمتر از حداقل توصیه NRC) و پنج سطح اسید آمینه متیونین (توصیه NRC و سطوح 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 درصد بالاتر از توصیه NRC) استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل 5×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 13 قطعه جوجه در هر واحد آزمایشی در دو مرحله آغازین (10 تا 25 روزگی) و رشد (25 تا 47 روزگی) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل اقتصادی داده های حاصل، از دو شاخص حداقل هزینه و حداکثر سود استفاده شد. اثر سطوح مختلف پروتئین خام و متیونین بر میانگین افزایش وزن در هر دو دوره آزمایشی معنی دار (01/0 >p) بود. کاهش سطح پروتئین خام جیره تاثیری بر مصرف خوراک نداشت، ولی افزایش سطح متیونین جیره تا سطح 74/0 در دوره رشد باعث کاهش معنی دار (05/0>P) مصرف خوراک شد. ضریب تبدیل غذایی با کاهش سطح پروتئین خام جیره افزایش (05/0>P) یافت و بهبود (05/0>P) ضریب تبدیل غذایی با افزایش سطح متیونین تنها در دوره رشد مشاهده گردید. اثرات متقابل بین سطوح مختلف پروتئین و متیونین جیره فقط بر میانگین افزایش وزن در دوره آغازین (05/0>P) و مصرف خوراک در دوره رشد معنی دار (05/0>P) بود. بر طبق نتایج آزمایش، افزایش سطح متیونین جیره حداکثر تا سطح 58/0 و 54/0 (به ترتیب در دوره آغازین و رشد) توجیه اقتصادی دارد. بالاترین عملکرد رشد در جیره های با پروتئین کمتر از توصیه NRC با افزودن 2/0 درصد متیونین و در جیره های با توصیه NRC با افزودن 1/0 درصد متیونین ایجاد شد.
کلیدواژگان: پروتئین، متیونین، جوجه گوشتی، سودآوری
-
Page 1A study was conducted to collet data from dairy herd monthly tests with 12218 records، to investigate the association between milk urea nitrogen (MUN) concentration and milk yield، milk protein، milk fat percentage، SCC، and parity for three commercial Holstein herds in Tehran. Mean MUN، categorized by 30-d increments of days in milk (DIM)، paralleled changes in milk values and followed a curvilinear shape. Mean MUN for Holstein cows was 19. 78 mg/dl. For cows، concentrations of MUN were different among lactation groups 1، 2، and 3+ (p<0. 01). In order that، MUN concentration decreased with progression of parity. The relationship between MUN and milk yield was positive so that the highest concentration of MUN was related to the cows with the highest milk yield. In Overall، concentrations of MUN were lower during for the first 30 DIM compared with all other DIM categories for cows. Milk fat and milk protein percentage were significantly different between the levels of milk urea nitrogen concentration. Fat to protein ratio was also significant among the levels of milk urea nitrogen concentration for cows. As the milk protein percentage increased، MUN concentration decreased، Milk fat percentage also decreased as MUN increased. There was a negative relationship between Somatic cell count and MUN concentration. This study found that MUN can be used as profitable tool in herd management and determining nutritional status of dairy herds.Keywords: Milk urea nitrogen, Milk protein, Milk fat, Dairy Herd
-
Page 8In two experimental groups، fattening performance and carcass characteristics of 24 Gray-Shirazi male lambs and 24 native male kids (with equal ages، six months old) were compared using completely randomize design. The rations were formulated according to the nutritional standard Tables. Fattening period was 100 days. At the end of fattening period، lambs and kids were slaughtered and their carcass characteristics were determined. Initial body weights for lambs and kids were 26. 1 and 20 kg (P<0. 01)، final body weights were 48. 2 and 30 kg (P<0. 01)، daily gains were 221 and 96 g (P<0. 01)، daily feed intake were 1501 and 852 g، feed conversion ratios were 6. 78 and 8. 87، respectively. Dressing percentages for lambs and kids were 50. 83 and 44. 76 (P<0. 01)، lean percentages were 61. 22 and 71. 38 (P<0. 01)، fat deposit percentages were 24. 03 and 4. 77 (P<0. 01) and bone percentages were 14. 75 and 23. 85 (P<0. 01)، respectively. Internal fat depots percentages for lambs and kids were 3. 4 and 3. 8 (P>0. 05)، respectively. Backfat thickness for lambs and kids were 6. 21 and 1. 55 mm (P<0. 01) and LD muscle area were 13. 58 and 7. 82 cm2 (P<0. 01)، respectively. Lambs had high daily feed intake، daily gains and better feed conversion efficiency in comparison to kids. Lambs yielded carcass with greater dressing percentage than that of kids. Lambs deposited more fat in the carcass while kids deposited more lean in the carcass. There was better efficiency in economic aspects for fattening of lambs than of kids، but kid’s meat had better quality because of more lean and lower fat deposit.Keywords: Lamb, Kid, Feedlot performance, Carcass characteristics, Fars province
-
Page 20This experiment was conducted to evaluate the effects of vitamin C and betaine on broiler performance that exposed to heat stress during 42 days of age. For this purpose، 3 basal diets were formulated according to Ross 308 recommendation (2007) Then vitamin C and betaine were added to basal diets and 4 dietary treatments were obtained as follow: 1-Basal diet 2- Basal diet + 0. 05% vitamin C 3- Basal diet + 0. 15% betaine 4- Basal diet + 0. 05% vitamin C + 0. 15% betaine. During 42 days of experiment، each diet was fed ad libitum by 4 replicate groups that each of replicate was contain 10 mixed sex Ross strain broilers. The birds were exposed daily to heat stress for 7 hours. In this experiment average of feed intake، weight gain، feed conversion ratio were evaluated in each phase of feeding and total period. Mortality percentage، cost of feed consumption in return for production of 1 kg body weight and production index were studied in total period. At the end of experiment، 2 birds were slaughtered from each replication and carcass percent of them were calculated and carcass components and other parameters (thighs، breast، back and neck، wings، abdominal fat، heart، spleen، liver and gizzard) were weighted. The results of experiment were showed that average feed intake had no significant effect between treatments in starter، grower، finisher and total periods. The effect of weight gain was significant in grower and total periods. Effect of feed conversion ratio was significant between treatments in grower، finisher and total period. Effect of mortality percentage was significant in total period. The comparison average production index was significant in total period. Cost of feed consumption for 1 kg body weight was significant between different treatments in total period. The effect of breast percentage (in male) and gizzard percentage (in female) were significant. Based on obtained results، vitamin C and betaine are suitable for using in broiler diets exposed to heat stress.Keywords: Vitamin C, Betaine, Heat stress, Broiler Performance
-
Page 27An experiment was conducted to investigate the effect of different levels of dietary amino acid on performance and carcass characteristics of two types of Arian strains (Classic and New). Nine hundred and sixty day old chicks were used. Experimental group consisted of two broiler strains and three levels of digestible amino acid. Digestible lysine levels were used as an indicator and the other amino acids were balanced according to lysine concentration. Each experimental group had four replications with40 chicks (20 male and 20). Feed and water were freely available to the chicks. During the experiment periods، feed intake and body weight were measured weekly. At the end of the experiment، 8 birds (4 female and 4 male) from each replicate were slaughtered and carcasses percentage، breast، drumsticks and abdominal fat were determined. Data were analyzed according to 3×2 factorial methods with completely randomized designs. The difference between body weights of Arian strains was significant only for 7 days of age (p<0. 05). Feed intake was not affected by the type of strains at 28 days of old but after this age the difference between strain was significant (p<0. 05). Feed conversion ratios for the periods of 0-14 and 0-21 were affected by strains (p<0. 05). Body weights، cumulative feed intake and feed conversion ratio at 42 days of age were not affected by the different levels of dietary amino acid concentrations. However، the level of amino acids had significant effect on feed conversion ratio in 0-7، 0-14 and 0-21 periods.Keywords: Amino Acid, Strains, Performance, Carcass characteristics, Arian broiler
-
Page 36In this research 6221 records of growth traits of Shal sheep breed from 4060 ewes and 180 rams collected during 1998 to 2009 in Agricultural Research Center of Qazvin province, were used to estimate the genetic and phenotypic parameters. Variance components and genetic parameters were determined for each trait using Maximum Likelihood procedures and various animal models using ASREML software were analyzed. In this study, fitting six different animal models and significant effects on the models were tested by likelihood ratio. In this breed, fit to direct additive genetic without other random effects caused is overestimated direct heritability. Reduce in the estimates result fitting the effects of maternal especially effects maternal additive genetic, with and without in order to genetic covariance effect, showed that a significant portion of phenotypic variance observed of body weight at different ages, especially before weaning due to maternal genetic effect. Direct and maternal heritabilities were estimated Birth Weight (BW), Weaning Weight (WW), Average Daily Gain (ADG) and Kleiber Ratio (KR) 0.13 and 0.12, 0.29 and 0.08, 0.23 and 0.09, 0.14 and 0.07, respectively. Estimates of maternal permanent environmental variance as a portion of phenotypic variance were 0.11, 0.20, 0.04 and 0.16 for BW, WW, ADG, and KR, respectively. Genetic correlation among BW-WW, BW-ADG, BW-KR, WW-ADG, WW-KR and ADG–KR were 0.63, 0.72, 0.56, 0.88, 0.78 and 0.84, respectively.Keywords: Genetic, phenotypic parameters, Shal sheep, Body weight, Kleiber ratio
-
Page 45This study was conducted to identify the variation of ghrelin gene intron 3 of the West Azerbaijan native chickens using، polymerase chain reaction (PCR) and single strand conformation polymorphism (SSCP) marker. A number of 100 chickens were randomly chosen from Urmia Native Chickens Breeding Station and blood samples were collected. DNA were extracted from blood samples in order to amplify a fragment of 417 bp in size from ghrelin gene intron 3. PCR products were subjected to SSCP analysis. Based on the obtained SSCP patterns three alleles A، B and D with frequencies of 76%، 19% and 5 % and three genotypes AA، AB and AD with frequencies of 52%، 38% and 10% were identified، respectively. On the basis of obtained results it was revealed that the ghrelin gene had high degree of polymorphism and the relationship between these polymorphisms of ghrelin gene and native chickens economic traits could be assessed in chickens breeding programs.Keywords: Ghrelin gene, Allelic variation, West Azarbaijan native chickens, PCR, SSCP
-
Page 51This experiment was performed in order to determine the economic optimal level of crude protein and Methionine (met) on dietary broiler. Five hundred twenty male of Ross broiler chicks were assigned to 10 dietary treatments، and each treatment was included 4 replicate، with 13 birds per each replicate (pen). This experiment was performed based on completely randomized design in a 5×2 factorial experiment، with 2 levels of crude protein (minimum NRC recommendation and 1. 5 percent point lower than NRC recommendation) and 5 levels of dietary met (NRC recommendation، 0. 1، 0. 2، 0. 3 and 0. 4 percent point higher than NRC recommendation). The experimental periods were included starter period (10 to 25d) and grower period (25 to 46d). Feed cost per kilogram live weight and maximum profit was used for economical analysis of data. In both periods، different level of crude protein and met had significant (P<0. 01) effects on average weight gain. Dietary protein levels had not significant effect on feed intake; However، feed intake was significantly reduced by increasing levels of met in grower period. Feed conversion ratio was significantly increases by decreasing level of protein، but improvement feed conversion ratio (P<0. 05) was observed by increasing levels of met in the grower period. The interaction between different level of protein and met was significant on weight gain (P<0. 05) at starter period and feed intake (P<0. 05) in grower period. Results of this experiment showed that increasing dietary met to 0. 58 and 0. 54 (in starter and grower periods، respectively) were economically profitable. The best performance achieved by met supplementation up to 0. 2%، in low protein diets met up to 0. 1% in NRC recommended protein levels.Keywords: Protein, Methionine, Broiler, Profitability
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.