فهرست مطالب
مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال دهم شماره 3 (پیاپی 37، پاییز 1392)
- تاریخ انتشار: 1392/07/02
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 149-154سابقه و هدفدنچر استوماتیت از عوارض دنچر است که اغلب بدنبال کلونیزاسیون کاندیدای دهانی برروی آن ایجاد می شود. کنترل پلاک میکروبی دنچر با روش های مکانیکی و شیمیایی برای پیشگیری از این ضایعه لازم است. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین تاثیر محلول های آنزیمی آمیلاز، پپسین و پاپایین بر میزان پلاک کاندیدا آلبیکنس برروی پلاکهای رزین آکریل بوده است.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی ابتدا برروی220 قطعه پلاک رزین آکریلی بیوفیلم کاندیدایی تشکیل شد. سپس تعداد سلول های کاندیدا چسبیده به 20 قطعه که بطور تصادفی انتخاب شده بودند. پس از شستشو و رنگ آمیزی با کریستال ویوله در زیر میکروسکوپ نوری تعیین گردید. سپس تعداد 200 قطعه از پلاک های آکریلی باقیمانده آلوده شده را بطور تصادفی به 4 گروه 50 تایی تقسیم و در محلول سه آنزیم مورد بررسی وهمچنین آب مقطر استریل (کنترل منفی) قرار داده و مدت 8 ساعت در دمای اتاق غوطه ور شدند؛ مجددا میزان سلول های کاندیدای چسبیده به قطعات رزین مانند مرحله قبل محاسبه و داده ها با کمک تستهای ANOVA و t teast با استفاده از نرم افزار SPSS مقایسه شدند.یافته هامیزان سلول های کاندیدا متصل صفحات آکریلی در هر میدان دید پس از ضدعفونی در محلول پاپایین 76/0±39/2، پپسین 47/1±14/7 و آمیلاز 29/1±22/8 و در گروه کنترل منفی، 54/1±66/9 بود. و بین سه محلول تفاوت معنی داری وجود داشت. (001/0= P)، آنزیم پاپایین 9/78 درصد از سلول های کاندیدای متصل شده به قطعات آکریلی را پاک نمود در حالی که آنزیم آمیلاز دارای حداقل خواص پاک کنندگی بوده و تنها 4/27% سلول های کاندیدای چسبیده به قطعات دنچر را پاک نمود.نتیجه گیریبه نظرمی رسد آنزیم پاپایین بیشترین تاثیر در کاهش پلاک کاندیدایی چسبیده به قطعات رزین آکریلی را دارد.
کلیدواژگان: رزین اکریلیک، پپسین، بیوفیلم -
صفحات 155-159سابقه و هدفمطالعات گذشته اثر سودمند پروبیوتیک های محصولات لبنی را بر میکروبهای دهانی گزارش کرده اند. از آنجا که تاکنون مطالعه ای در مورد اثر این محصولات بر pH بزاق انجام نشده است و از طرفی تغییرات pH در شروع دمینرالیزاسیون اهمیت دارد، این مطالعه با هدف بررسی اثر ماست پروبیوتیک بر pH بزاق در بیماران ارتودنسی انجام شد.
مواد و روش هااین مطالعه تجربی،از نوع کارآزمایی بالینی متقاطع دو سوکور بود. 20 نفر از مراجعین به مطب خصوصی شهر تهران که تحت درمان ارتودنسی دو فک بوده و سه ماه از شروع درمان آنها می گذشت انتخاب شدند. میزان pH بزاق توسط کیت در شروع مطالعه اندازه گیری شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و به مدت 2 هفته ماست های نوع A و B را مصرف کردند بعد از گذشت 6 هفته wash out مجددا به مدت 2 هفته ماست مصرف کردند. در ابتدا و انتهای 2 هفته اول و دوم نمونه گیری انجام شد. با استفاده از آزمون تکراری ANOVA نتایج حاصل مقایسه شدند.
یافته هامیزان pH بزاق قبل و بعد از مصرف ماست پروبیوتیک به ترتیب 32/0 ± 79/6 و 39/0 ± 08/7 (05/0> p) بود و در مورد ماست معمولی به ترتیب قبل و بعد از مصرف برابر با 35/0 ± 86/6 و 36/0 ± 88/6 (5/0 > p) بود. مقایسه نتایج نشان داد مصرف ماست پروبیوتیک باعث افزایش pH بزاق می شود و مصرف ماست معمولی بر روی pH بزاق اثری ندارد.
نتیجه گیریتجویز ماست پروبیوتیک می تواند در افزایش pH بزاق در بیماران نقش داشته باشد و احتمالا شرایط را به سمت رمینرالیزاسیون ساختارهای معدنی دندان پیش ببرد.
کلیدواژگان: pH، بیماران، پروبیوتیک، ماست، بزاق -
صفحات 160-164سابقه و هدفچسبندگی استرپتوکوک موتانس بر روی سطح دندان و پروتزهای دندانی باعث پوسیدگی و بیماری های پریودنتال می شود و یکی از عواملی که این چسبندگی را بر سطوح پروتزهای دندانی تشدید میکند، زبری سطوح است. هدف از این مطالعه، بررسی نقش چهار حالت مختلف آماده سازی سطح پرسلن بر میزان چسبندگی استرپتوکوک موتانس بود.مواد و روش هااین مطالعه تجربی برروی 60 دیسک پرسلنی 3×10 میلی متری از نوع (Noritake) انجام شد. نمونه ها پس از پخت بصورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. در گروه اول، گلیز و در گروه دوم، اورگلیز و در گروه سوم، پالیش انجام شد و گروه چهارم، بدون انجام عملی بر روی سطح آن، دست نخورده باقی ماند. سپس نمونه ها رادر لوله های آزمایش قرار داده و با سوسپانسیون باکتریایی استرپتوکوک موتانس با کد استاندارد PTCC1643 با غلظت 106×1 سلول بر میکرولیتر مواجه نمودیم و پس از کشت در محیط بلاد آگار در نهایت میزان چسبندگی باکتری به قطعات پرسلن اندازه گیری شد.خشونت سطحی نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی اندازه گیری شده و داده ها توسط آزمونKruskal-Wallis و Mann-U- Whitneyآنالیز شدند و میزان همبستگی خشونت سطحی و میزان چسبندگی با آزمون پیرسون بررسی شد.یافته هامیزان چسبندگی باکتری در گروه گلیز شده،(92/20±35)، اورگلیز، (73/6±28)، پالیش شده،(1/22±103)و بدون گلیز،(2/16±115) بود و بین چهار گروه اختلاف معنی داری دیده شد. (05/0>p) میزان خشونت سطحی نیز در گروه گلیز شده، (004/0±67/0)، اورگلیز، (003/0±48/0)، بدون گلیز،(005/0±89/0) و پالیش شده (004/0±7/1) بود. نتایج آزمونهای آماری، اختلاف معناداری را بین هر چهار گروه نشان داد. همبستگی مثبت بین میزان خشونت سطحی و چسبندگی استرپتوکوک موتانس دیده شد. (0001/0= P)نتیجه گیریبنظر می رسد که سطح اورگلیز، کمترین میزان چسبندگی باکتری و سطح بدون گلیز بیشترین میزان چسبندگی باکتری را داشته و نیز سطح گلیز شده نسبت به سطح پولیش شده چسبندگی کمتری خواهد داشت.
کلیدواژگان: استرپتوکوک موتانس، پرسلن دندانی، روش، آماده سازی سطحی -
صفحات 165-170سابقه و هدفافزایش زبری سطحی مینا پس از درمان های سفید کننده یکی از مشکلات اساسی این درمانها است که موجب ایجاد آثار جانبی از جمله کاهش مقاومت مینا دربرابرفشارهای وارده، جذب رنگدانه ها و استعداد ابتلا به پوسیدگی می گردد، هدف از این تحقیق بررسی اثر محصول white strip bleaching بر زبری سطحی مینا و مقایسه آن با یک نوع home bleaching بوده است.مواد و روش هااین تحقیق از نوع تجربی بود و درآن 30 بلوک مینایی که از 15دندان مولر سوم تازه کشیده شده آماده شده بودند به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان با home bleaching نوع Day white ACP حاوی پراکسید هیدروژن 5/9 درصد به مدت 14 روز، روزانه 2 بار و هر بار 30 دقیقه قرار گرفت و گروه دوم تحت درمان با crest white strip supreme حاوی پراکسید هیدروژن 14درصد به مدت 21 روز، روزانه 2 بار و هر بار 30 دقیقه قرار گرفت. خشونت مینا در نمونه ها قبل و بعد از درمان با پروفایلومتر اندازه گیری شد. جهت مقایسه قبل و بعد نتایج در هر گروه از آزمون paired sample t و جهت مقایسه تفاوت اعداد بین دو گروه از آزمون Independent sample t استفاده شد.یافته هامیزان خشونت مینا بعد از درمان در گروه home bleaching،white strip bleaching به ترتیب 42/1±06/4و 73/0±3/3 بود که نسبت به قبل از آن یعنی 67/0±22/2 و 16/0±01/3 افزایش معنی داری را نشان داد (05/0>P) ولی تفاوت دو گروه نسبت به هم معنی دار نبود. (05/0
نتیجه گیری
کلیدواژگان: مینای دندانی، سطح مینا، خشونت سطحی، نوارهای سفید کننده، سفید کردن دندان
بدلیل محدودیت های رادیوگرافی معمولی در تشخیص پوسیدگی های ثانویه، این مطالعه با هدف تعیین قدرت رادیوگرافی Digital Subtraction درتشخیص پوسیدگی های ثانویه انجام شد.
مطالعه با طراحی تشخیصی بر روی 40 دندان مولر دائمی سالم که در محلول فرمالین 10 درصد نگهداری شده بود انجام شد. 80 حفره کلاس دو استاندارد در سطوح مزیال و دیستال دندانها ایجاد و با آمالگام ترمیم شد. دندانها توسط پوتی در فیلم نگهدارxcp ثابت شدند و تصاویر دیجیتال اولیه از هر دندان تهیه و در حافظه دستگاه ذخیره گردید. سپس پوسیدگی ثانویه توسط فرز روند 1 به عمق 1 میلیمتر در دیواره لثه ایجاد شده، توسط موم قرمز ترمیم شد. از دندانها مطابق تابش اولیه تصویر دیجیتال گرفته و تصاویر در حافظه دستگاه ذخیره شد. بعد از بررسی تصاویر توسط متخصصین، نتایج آماری با استفاده از نرم افزار (16) spss بررسی شد و شاخص های پنج گانه تشخیصی محاسبه شد.
PPV (ارزش پیش بینی مثبت) و) NPV(ارزش اخباری منفی) حساسیت و ویژگی به ترتیب، در ناحیه مزیال 6/71%، 4/75%، 6/69% و 2/77% و در ناحیه دیستال 77%، 87% و 86%، 45/79% محاسبه گردید. درناحیه مزیال میزان خطای تشخیص DSR (2/26%) نسبت به ناحیه دیستال (4/17%) بیشتر بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود. (001/0>P)
به نظر می رسد استفاده از رادیوگرافی Digital subtraction در تشخیص پوسیدگی های ثانویه به خصوص در سطح دیستال دندان مفید است.
یک قدم مهم برای ثبت CBCT به عنوان یک رویکرد معمول تشخیصی در ارتودنسی تعیین پایایی آن در شناسایی لندمارک ها است. هدف از این مطالعه ارزیابی پایایی intra observer و inter observer در شناسایی لندمارکها در سه بعد با استفاده از تصاویر CBCT بود.
در این مطالعه تجربی تصاویر CBCT 30 بیمار انتخاب شد. دو مشاهده گر هر کدام 2 بار به صورت جداگانه 14 لندمارک انتخابی را در تصاویر CBCT مورد نظر شناسایی کردند. روش کار به این صورت بود که ابتدا مناسب ترین برش در نماهای ساژیتال، کرونال وآگزیال برای لندمارک مربوطه انتخاب و سپس مختصات آن (X، Yو Z) بر حسب میلی متر تعیین می گردید. جهت محاسبه پایایی intra observerو inter observer از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.
در 6/97 درصد از موارد intraobserver و 8/92 درصد از موارد interobserver،(Intraclass correlation (ICC بالای 7/0 بود. در هیچ مورد ICC کم تر از 6/0 به دست نیامد. ICC در 5/59 درصد از ارزیابی های Intraobserver، بزرگتر یا مساوی 9/0 بود. در 6/66 درصد از ارزیابی های interobserver، ICC بزرگتر یا مساوی 9/0 بود. میانگین اختلاف ها بین 2 مشاهده گر در 2/95 درصد موارد زیر 2 میلی متر بود.
با توجه به محدودیت های این مطالعه و نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری نمود که در کل پایایی interobserver و intraobserver در شناسایی لندمارک های سه بعدی بر روی تصاویر CBCT بالا بوده و آنالیز سفالومتری سه بعدی با استفاده از تصاویر CBCT می تواند اطلاعات تجدید پذیری را ارائه دهد.
-
Pages 149-154Background And AimDenture stomatitis results from colonization of oral Candida on the surface of denture acrylic base. To control this infection،Candida biofilm formation must be prevented using mechanical and chemical decontamination. The purpose of the present study was to evaluate the effect of Amylase، Papaein and Pepsin solutions on removal of Candida Albicans plaques formed on acrylic resin plates.Materials And MethodsIn this experimental study Candida biofilm was formed on 220 acrylic resin plaques. The average attached Candida cells on 20 randomly selected plates were determined by staining of the plates with Crystal violet and observing them under an optical microscope. 200 contaminated plates were then randomly divided into 4 groups of 50، immersed in 100µg/ml Amylase، Pepsin، and Papain enzyme solutions as test groups، as well as sterile distilled water as negative control group. They were kept in solutions for 8 hours in room temperature. The mean attached Candida cells were determined and data was analyzed using ANOVA and T- test using SPSS software.ResultsThe average Candida cells attached on to acrylic resin plates on each visual field after decontamintion with Papain solutions was 2. 39±0. 76، Pepsin 7. 14±1. 47 followed by Amylase 8. 22±1. 29، but it was 9. 66±1. 54 in negative control group. The results showed significant differences (P=0. 001). Papain enzyme cleaned 78. 9% of attached Candida cells on acrylic resin plates، whereas Amylase showed minimum antimicrobial properties by removing only 27. 4% of attached Candida cells.ConclusionPapain solution has maximum effect on removal of Candida from acrylic resin platesKeywords: Acrylic Resin, Pepsin, Biofilm
-
Pages 155-159Background And Aimprevious studies have reported the benefits of probiotic dairy products on oral microbiota. To this date، no study has been conducted on the effects of these products on salivary pH. It’s clear that the salivary pH plays an important role in the initiation of tooth demineralization processes. This study was done to evaluate the effect of probiotic yoghurt on the salivary pH of orthodontic patients.Materials And MethodsThis cross over، double blind، clinical trial study was done on 20 orthodontic patients referred to a private office in Tehran 3 months into their of orthodontic treatment. The patients’ salivary pH was measured at the beginning of the study. The patients were randomly assigned to 2 groups. The first group consumed the A (probiotic) yoghurt and the second group consumed the B (non probiotic) yoghurt for 2 weeks. After 6 weeks of wash out period، the patients consumed the yoghurt for another 2 weeks. The measurement for Salivary pH was taken at the beginning as well as the end of both 2 week periods of yoghurt consumption. Results were compared by repeated measured ANOVA.ResultsThe salivary pH before and after consumption of probiotic yogurt was 6. 79±0. 32 and 7. 08±0. 39 respectively (p<0. 05). In non probiotic group the pH before and after consumption was 6. 86±0. 35 and 6. 88±0. 36. Comparison of the results indicated that probiotic yogurt can cause an increase in the salivary pH while non probiotic yogurt had no effect on the salivary pH.ConclusionConsumption of probiotic yogurt would be a simple and practical method for salivary pH elevation and providing a suitable condition for remineralization of tooth mineral structures.Keywords: pH, Patients, Probiotic, Yoghurt, Saliva
-
Pages 160-164Background And AimAdhesion of S. mutans to the dental porcelain surface is may lead to development of gingival inflammation and secondary caries. Surface roughness is considered to be a factor affecting the bacterial adhesion to the porcelain. The purpose of this study was to evaluate the effect of four different surface treatment methods on the adhesion of S. mutans to dental porcelains.Materials And MethodsSixty specimens (10×3 mm) of Noritake porcelain were fabricated. Specimens were divided into 4 groups (n=15) that were treated with one of the following four surface finishing techniques: 1. glazing 2. overglazing 3. polishing (with Kenda kit) 4. nonglazed (without any surface treatment). The samples were exposed to bacterial suspension (1x106 cell/ml) with standard code of S. mutans PTCC1643، and were cultured in blood agar. The level of adhesion of the S. mutans on specimens was assessed and the specimen’s surface roughness were determined with SEM. Data was analyzed with one-way Kruskal-Wallis and Mann-whitney test and the correlation between the level of adhesion and specimens surface roughness was evaluated by pearson test.ResultsThe average bacterial adhesion in each group was as follows: Glazed group (35±20. 92)، Overglazed group (28±6. 73)، Polished group (103±22. 1)، Nonglazed group (115±16. 2). There difference in 4 groups was statistically significant (p<0. 05). The average surface roughness in each group was found to be as follows: Glazed group (0. 67±0. 004)، Overglazed group (0. 48±0. 003)، Nonglazed (0. 89±0. 005)، and Polished (1. 7±0. 004). Statistically significant differences were seen between all groups. (p<0. 0001) There was a positive correlation between the adhesion of S. mutans and surface roughness. (p=0. 0001)ConclusionThis in vitro study indicates that the samples in the Overglazed group had the lowest bacterial adhesion whereas the Nonglazed group had the maximum bacterial adhesion. Furthermore، the Glazed surfaces show less adhesion than the Polished surfaces.Keywords: Bacterial adhesion –Streptococcus mutans – Glazed – Overglazed – Polished – Nonglazed – Dental porcelain
-
Pages 165-170Background And AimIncreased enamel surface roughness is a problem associated with bleaching of teeth. Bleaching treatment can also result in unwanted side effects such as decreased enamel microhardness، increased staining and greater caries vulnerability. The aim of this study was to evaluate the enamel surface roughness exposed to white strip bleaching and a home bleaching system.Materials And MethodsIn this Experimental study، 30 enamel blocks obtained from 15 newly extracted human third molars were divided into two groups The samples were exposed to bleaching agents for 14 (group 1) and 21 (group 2) days، twice a day for 30 minutes. Group one received Day White ACP (9. 5% H2O2) and group 2 was exposed to Crest White Strip supreme (14% H2O2). The surface roughness of each specimen was analyzed initially and after treatment with a profile meter. The paired sample t - test was used for data comparison before and after in each group and independent sample t test was used for data comparing between two groups.ResultsSurface roughness in white strip group and home bleaching were 4. 06±1. 42 and 3. 3 ±0. 73 respectively which indicated an increase in comparison to baseline figures: 2. 22 ± 0. 67 and 3. 01±0. 16. The increase in surface roughness was significant within in each group. (p<0. 05). However، no significant difference existed between the two groups and bleaching agents. (p>0. 05)ConclusionThe results confirm that enamel surface roughness increases after bleaching and there is not any difference between two groups.Keywords: Dental enamel, Enamel surface roughness, White strips, Tooth Bleaching
-
Pages 171-177Background And AimCalcium hydroxide paste has been used extensively in combination with different vehicles within the root canal. The aim of this study was to determine the pH changes in the root surface dentin after placement of two calcium hydroxide formulation into the root canal.Materials And MethodsTo conduct this experimental study، 33 extracted human teeth with single-root were cleaned and shaped by standard step back technique. Three cavities with the depth of 0. 75 mm and diameter of 1. 5 mm were prepared in cervical، middle and apical area of the facial surface of the roots. The teeth were then divided into 3 groups randomly. The canals of the first group (A) were filled with creamy mixture of calcium hydroxide and normal saline، the second group (B) were filled with creamy mixture of calcium hydroxide and 2% chlorhexidine using lentulo spiral drills. In group (C) the canals were left empty as the negative control. The pH in different areas were measured at 1، 3، 7، 14 days. The results were analyzed with the repeated measured ANOVA test.ResultsBased on our findings، the pH value in normal saline group was significantly higher at all times compared to other groups (p<0. 001). The maximum average pH value (9. 9± 0. 5) was found to be in group (A) on the third day and in the apical area. In the group (B) the maximum average pH value on the third day in the apical area was 8. 7± 0. 3.ConclusionLittle changes of pH value at the root surface dentin، could be due to failure of hydroxyl ions to penetrate into the dentin tubules. Furthermore، to achieve a higher pH value at the dentinal surface، it is preferential to use normal saline as a vehicle for calcium hydroxide rather than materials with acidic pHKeywords: Calcium hydroxide, Dentin, pH, Paste, Root
-
Pages 178-184Background And AimVery little is known about the fracture resistance of endodontically treated teeth restored with different design of esthetic post systems. The aim of this study was to compare the fracture resistance and failure mode of endodontically treated teeth restored with two different types of quartz fiber post.Materials And MethodsIn this experimental، in-vitro study، twenty mandibular premolars with similar size were chosen and randomly divided into 2 groups (n=10). After cutting the crowns and endodontic therapy، the teeth were restored with a quartz fiber single taper light-posts in group A and quartz fiber D. T light-post in group B. All posts were cemented with a dual cure cement. Composite resin cores were built up using a pre-formed polyester matrix and every specimen was embedded in an acrylic resin block with a layer of elastic polyether Impergum surrounding the roots as PDL. Compressive load was applied at 135 degree angle to the long axis of the tooth at a crosshead speed of 1mm/min until fracture occurred. T-test was used to determine the significance of the failure load values between the two groups.ResultsThere was no significant statistical difference in fracture resistance among two groups. The fracture load in groups A and B were 366. 7±102. 7 (N) and 382. 4 ±67. 3 (N) respectively. (P<0. 6)ConclusionAccording to the findings of this study، two different designs of quartz fiber posts did not influence the fracture resistance of endodontically treated teeth.Keywords: Tooth Fracture, Post, Core Technique, Tooth, Nonvital, Composite Resins
-
Pages 185-190Background And Aim
Due to the limitations of conventional radiography in the diagnosis of secondary caries. The purpose of this study was to assess the efficacy of Digital Subtraction Radiography in detection of secondary caries.
Materials And MethodsThis Diagnostic in-vitro study was conducted on 40 healthy permanent molars stored in 10% formalin solution. Eighty standard CL. II cavities were prepared on mesial and distal surfaces of sample teeth and were restored using amalgam restorations. Teeth were fixed in XCP Film holder with Putty and initial digital images were taken of each tooth and were stored in a memory device. Cavities for secondary caries were created in gingival walls of each tooth by a no. 1 round bur to a depth of 1 mm. and were restored by red wax. The images are reviewed by experts and the results were analyzed of using statistical analysis software SPSS (16).
ResultsThe positive predictive value (PPV) and negative predictive vale (NPV)، sensitivity and specificity،in the mesial surface were 71. 6%،75. 4%، 69. 6% and 77. 2% respectively and 77%، 87%، 86%، 79. 4% in the distal surface. The diagnostic error rate in the mesial surface (26. 2%) was higher compared to the distal surface. (17. 4%)، The difference was is statistically significant. (p <0/001)
ConclusionThe results of this study showed that DSR can be useful in the evaluation of secondary caries.
Keywords: Radiography, Dental Caries, Molars, Digital Subtraction Radiography Dental -
Pages 191-198Background And Aim
An important step before establishing CBCT as a common orthodontic diagnostic approach is to assess landmark reliability. The purpose of the present study was to evaluate intra- and inter observer reliability in 3D landmark identification using CBCT images.
Materials And MethodsA total of 30 CBCT images were selected for this experimental study. Working independently، two observers identified 14 landmarks، twice in the CBCT images. Selecting the most appropriate slice in the axial، coronal، and sagittal views، the position of the landmark was recorded in millimeters for the X، Y، and Z coordinates respectively. Intra- and inter observer reliability values were determined using Pearson’s correlation test.
ResultsThe Intra class correlation (ICC) was >0. 7 for 97. 6% of intra observer assessments and 92. 8% of inter observer assessments. None of the ICCs were <0. 6. The ICC was ≥0. 9 for 25 (59. 5%) of the intra observer assessments. The ICC was ≥0. 9 for 28 (66. 67%) of the inter observer assessments. The mean differences between the two observers in 95. 2% of the cases were less than 2 millimeters.
ConclusionsConsidering the limitations and the results of the present study، the intra- and inter observer reliability was high. With proper training of the operator، the three-dimensional landmark identification using CBCT can offer consistent and reproducible data.
Keywords: Anatomic Landmarks, Cephalometry, Cone Beam CT -
Pages 199-204Background And AimThe prevalance of periodontal disease is escalating among the elderly population and there are major information gaps in the region regarding this issue. This study was designed to determine the periodontal status and its related factors in elderly residents of nursing homes supervised by Behzisty organization in Tehran in year 2011.Materials And MethodsThis cross-sectional study was conducted in all nursing homes in Tehran. The elderly with following criteria were evaluated: minimum one tooth، no mental disease and no need for prophylactic antibiotic therapy. The plaque index، calculus index، bleeding on probing (BOP)، clinical attachment loss (CAL) and probing depth were evaluate. Related factors including: age، sex، education، smoking، history of periodontal treatment، duration of residency in nursing home، occupation، bailsman’s occupation، were assessed. The prevalence and severity of periodontal disease were determined and the Fisher exact test was utilized to evaluate the role of the related factors.ResultsA total of 607subjects were evaluated، of which، 137 had the inclusion criteria of our study. 58 (42. 3 %) were female and 79 (57. 6 %) were male. The mean age was 64. 3 ±1. 8 and 7subjects (5. 1%) didn’t have periodontal disease. Our results indicated that 18. 9% had mild periodontitis، 44. 5% had moderate periodontitis and 31. 41% had sever periodontitis. Low education، smoking and not brushing، aging over 66 y and were significant factors in subjects with periodontal disease. (p<0. 001)ConclusionHigh prevalence of periodontal disease in the elderly population of nursing homes located in Tehran indicates the necessity for treatment measures. It should be a priority for the Behzisty Organization to not only create treatment facilities but to provide for such imperative measures as well.Keywords: Periodontal Disease, Epidemiology, Oral Health, Aged
-
Pages 205-210Background And AimIn rural areas of Iran، Family physicians are the primary care professionals in whom patients seek treatment for their medical issues as well as oral lesions. The aim of this study was to evaluate medical students'' skill in diagnosis and treatment of oral mucosal lesions. In Ahvaz Jondishapoor university of medical sciences in 2012.Materials And MethodsThis descriptive study was conducted on Eighty medical interns that selected and asked to complete the study questionnaire. The questionnaire consisted of 18 questions validated by using other similar valid studies. Five experts in the field of oral disease assessed the reliability of the questionnaire. Data were was analyzed using SPSS software.Results42. 5% of interns were male and 57. 5 % were female ranging from24 to 26 years of age. The mean score for diagnostic skills was 3. 97 ± 0. 25 in male interns and 3. 83 ± 0. 16 in female participants. The mean score for skills relating to treatment approach in male and female interns was 1. 94 ± 0. 17 and 1. 96±0. 13 respectively. There was no statistically significant difference between the male and female subjects in terms of qualities such as diagnostic skills or treatment approach pertaining to oral diseases. (p = 0. 23)ConclusionMedical students do not possess proper knowledge and skills required for treatment of patients with oral mucosal lesions. Therefore، proper educational proceedings pertaining to the diagnosis and treatment of oral diseases should be considered for medical students. Educational authorities also need to be informed in this regard.Keywords: Oral mucosal disease, Diagnosis, Clinical Skill, Medical Students