فهرست مطالب
فصلنامه پرستاری قلب و عروق
پیاپی 1 (بهار 1391)
- تاریخ انتشار: 1391/03/12
- تعداد عناوین: 6
-
-
صفحات 8-14هدف
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تمرینات تنفسی برنامه ریزی شده بر اکسیژناسیون بیماران متعاقب جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.
زمینهعوارض ریوی و اختلال اکسیژناسیون متعاقب جراحی پیوند عروق کرونر شایع هستند و منجر به افزایش طول مدت بستری در بیمارستان و هزینه های درمانی می شوند. تمرینات تنفسی اقدامی است که به صورت معمول در اکثر مراکز درمانی انجام می شود، اما شواهد علمی کافی جهت تایید اثرات آن بعد از جراحی پیوند عروق کرونر در دسترس نمی باشد.
روش کاردر یک کارآزمایی بالینی 100 بیمار کاندید جراحی پیوند عروق کرونر به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه 50 نفره آزمون یا کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمون فیزیوتراپی تنفسی را بر اساس برنامه ریزی پژوهشگر انجام دادند و بیماران گروه کنترل فیزیوتراپی تنفسی را به صورت روزانه طبق روند معمول بیمارستان انجام دادند. سایر درمان های دریافتی بین بیماران دو گروه مشابه بود. دو گروه از نظر گاز های خون شریانی اندازه گیری شده قبل از عمل جراحی، روزهای اول، دوم و سوم بعد از عمل جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده های مورد نظر توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 با استفاده از تست های آماری کای دو و آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه گیری های تکراری تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای جمعیت شناختی، سابقه بیماری و همچنین مقادیر اشباع اکسیژن، فشار سهمی اکسیژن و دی اکسید کربن خون شریانی قبل از عمل جراحی و روز های اول و دوم بعد از عمل جراحی تفاوت معناداری با هم ندارند. در روز سوم بعد از عمل جراحی در بیماران گروه آزمون نسبت به بیماران گروه کنترل مقادیر اشباع اکسیژن خون شریانی (میانگین 95 با انحراف معیار 47/2 در مقابل میانگین 24/93 با انحراف معیار 16/3) (003/0p=) و فشار سهمی اکسیژن خون شریانی (میانگین 19/83 با انحراف معیار 23/16 در مقابل میانگین 66/72 با انحراف معیار 20/13) (001/0p≤) بالاتر بود.
نتیجه گیری. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بیمارانی که تمرینات تنفسی برنامه ریزی شده را انجام داده اند در مقایسه با درمان معمول بیمارستان وضعیت اکسیژناسیون بهتری دارند و روند بهبود اکسیژناسیون و بازگشت به حالت قبل از عمل در این بیماران سریع تر است.کلیدواژگان: تمرینات تنفسی، جراحی پیوند عروق کرونر، اکسیژناسیون -
صفحات 16-23هدفهدف از این مطالعه تعیین تاثیر بازآموزی ساکشن لوله داخل تراشه بر تغییرات اشباع اکسیژن خون و تعداد ضربان قلب بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد.زمینهساکشن لوله داخل تراشه یکی از اقدامات اساسی در مراقبت و حفظ راه هوایی است. چنانچه انجام این روش مراقبتی در بیماران با روش مناسب انجام نگردد با عوارض زیادی برای بیمار همراه است.روش کاراین پژوهش نیمه تجربی بخشی از یک پژوهش پیامد می باشد که در بخش مراقبت ویژه داخلی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در سال 1389 انجام شد. در این مطالعه کلیه داده های مربوط به تمام موارد انجام شده ساکشن لوله تراشه در یک دوره زمانی 2 هفته ای قبل و بعد از آموزش ساکشن لوله داخل تراشه به عنوان نمونه پژوهش جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاقبل از بازآموزی، میانگین اشباع اکسیژن خون در دقایق اول و سوم بعد از ساکشن لوله داخل تراشه نسبت به یک دقیقه قبل از انجام ساکشن کاهش معنی داری داشتند (005/0p=). اما، بعد از بازآموزی، میانگین اشباع اکسیژن خون در دقایق اول و سوم بعد از ساکشن لوله داخل تراشه نسبت به یک دقیقه قبل از انجام ساکشن افزایش معنی داری داشتند (001/0p≤). همچنین، قبل از بازآموزی، میانگین ضربان قلب در دقیقه اول و سوم بعد از ساکشن لوله داخل تراشه نسبت به یک دقیقه قبل از ساکشن افزایش معنی داری داشتند (001/0p≤). بعد از اجرای بازآموزی، میانگین ضربان قلب در دقیقه اول بعد از ساکشن نسبت به یک دقیقه قبل از ساکشن افزایش معنی داری را نشان داد (001/0p≤)، ولی در دقیقه سوم بعد از ساکشن نسبت به یک دقیقه قبل از ساکشن، میانگین ضربان قلب تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیرییافته های پژوهش بیانگر تغییرات قابل ملاحظه در میزان اشباع اکسیژن خون و ضربان قلب بیماران بعد از انجام ساکشن لوله تراشه بود. این تغییرات از نظر بالینی در بیماران بدحال از اهمیت خاصی برخوردار است و می تواند زندگی آنان را به مخاطره بیاندازد. لذا لازم است با ارائه برنامه های آموزش ضمن خدمت مدون و منظم دوره ای در زمینه توجه بیشتر پرستاران به تغییرات همودینامیک و به حداقل رساندن این تغییرات در جهت حفظ حیات و ایمنی بیماران بدحال تلاش گردد.
کلیدواژگان: ساکشن لوله داخل تراشه، تغییرات همودینامیک -
صفحات 24-29هدفهدف این پژوهش مقایسه کیفیت زندگی دختران و پسران 7 تا 17 مبتلا به آسم در شهر زنجان در سال 1385 بود.زمینهکیفیت زندگی، زنجیره پویا در تمام ابعاد زندگی است و مطلوب بودن آن در دوران کودکی بیشترین تاثیر را در آینده فرد دارد. یکی از عوامل مهم در کیفیت زندگی، سلامت و نبود بیماری است و جنسیت، عامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی کودکانی است که به بیماری های مزمن مبتلا هستند. یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در کودکان که اغلب موجب بستری شدن و غیبت از مدرسه می شود آسم است.روش کاردر این مطالعه توصیفی مقایسه ای، 290 کودک مبتلا به آسم از دو جنس دختر و پسر که حداقل 6 ماه از بیماری آنها گذشته بود به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای معتبر و پایا که شامل دو قسمت بود استفاده شد. قسمت اول پرسشنامه شامل 11 سوال درباره مشخصات دموگرافیک بود که توسط والدین کودک تکمیل شد. قسمت دوم، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم (Asthma Quality of Life Questionnaire) (AQLQ) شامل 15 سوال درباره محدودیت فعالیت های روزمره کودک در هفته گذشته بود که توسط والدین کودک با گذاشتن علامت ضربدر مشخص شد و همچنین، مشتمل بر 23 سوال در مورد کیفیت زندگی کودکان مبتلا به آسم بود. نتایج با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس، من ویتنی، و تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هامیانگین امتیازات کیفیت زندگی، در دختران مبتلا به آسم 56/50 با انحراف معیار 45/19 و در پسران مبتلا به آسم 02/36 با انحراف معیار 49/16 بود. بین کیفیت زندگی در دو گروه اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (012/0P=).نتیجه گیریبا توجه به وجود اختلاف بین کیفیت زندگی دختران و پسران مبتلا به آسم در گروه سنی 7 تا 17 سال، پیشنهاد می شود مقایسه کیفیت زندگی در دو جنس و در سنین مختلف و بیماری های مزمن مختلف مورد بررسی قرار گیرد.
کلیدواژگان: کیفیت زندگی، بیماری آسم، دختران و پسران مبتلا به آسم -
صفحات 30-34هدفمطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه نگرش دانشجویان پرستاری سال چهارم و دانشجویان پزشکی سال هفتم دانشگاه علوم پزشکی ایران در زمینه مراقبت معنوی از بیماران انجام گرفت.زمینهمعنویت مفهومی چند بعدی و پیچیده می باشد که دارای جنبه های شناختی، تجربی و رفتاری است. جهت حفظ سلامت و ارتقاء آن، توجه به مراقبت در ابعاد فیزیکی، ذهنی، احساسی و معنوی حائز اهمیت بسیاری است. مطالعات نشان می دهند که تعداد زیادی از بیماران بر این باورند که معنویت نقش مهمی در زندگیشان دارد، ارتباطی مثبت میان اعتقادات مذهبی و معنوی با روند بهبودی آنها وجود دارد و مایلند پزشکان و تیم درمان این عوامل را در مراقبت، مورد توجه قرار دهند.روش کاراین مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای بود که در آن، به منظور بررسی نگرش دانشجویان پزشکی و پرستاری در زمینه مراقبت معنوی از بیماران از «مقیاس دیدگاه مراقبت معنوی» (Spiritual Care Perspective Scale) استفاده شد. در مجموع 110 نفر از دانشجویان پرستاری و 220 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این مطالعه شرکت کردند. به منظور سازماندهی و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته هابر اساس یافته ها، 56 درصد دانشجویان پرستاری و 8/51 درصد دانشجویان پزشکی نسبت به مراقبت معنوی از بیماران نگرش مثبت داشتند و اختلاف معنی دار آماری بین آنها وجود نداشت. دانشجویان پرستاری در مورد در نظر گرفتن یک نیروی برتر یا وجود ماورایی برای داشتن سلامت معنوی و تلاش تیم درمان در جهت رشد و ارتقاء معنویت نسبت به دانشجویان پزشکی نگرش مطلوب تری داشتند و دانشجویان پزشکی در مورد در نظر گرفتن مراقبت های معنوی به عنوان بخشی از حیطه های عملکرد مراقبتی نسبت به دانشجویان پرستاری نگرش مطلوب تری داشتند.نتیجه گیریتوجه مسئولین برنامه ریزی آموزشی نسبت به گنجاندن مباحث معنویت و مراقبت معنوی در برنامه آموزشی افرادی که برای ارائه خدمات بهداشتی درمانی تربیت می شوند ضروری به نظر می رسد. نیاز به فرهنگ سازی در حیطه اصول اعتقادی و مذهبی و آموزش آن در میان نسل جوان و تحصیل کرده احساس می شود.
کلیدواژگان: نگرش، مراقبت معنوی، دانشجوی پرستاری، دانشجوی پزشکی -
صفحات 36-41هدفهدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آموزش چهره به چهره و ارائه مداخلات مشاوره ای به بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد در معرض خطر آنفارکتوس حاد میوکارد، بر دانش، نگرش و باورهای آنها نسبت به بیماری و علایم آن و واکنش مناسب به علایم در یک و سه ماه بعد از شروع بیماری بود.زمینهبیماری های عروق کرونر یکی از مشکلات اصلی حوزه سلامت در جوامع پیشرفته بشری می باشد. میزان مرگ و میر ناشی از آنفارکتوس حاد میوکارد به میزان زیادی بستگی به فاصله زمانی شروع علایم تا زمان انجام مداخلات برای برقراری خونرسانی مجدد دارد. برقراری خونرسانی مجدد زمانی بهترین نتیجه را می دهد که انجام آن در60 دقیقه ابتدایی بعد از شروع علایم صورت گیرد. تاکنون مطالعات بسیاری برای یافتن راهکارهای کاهش زمان تاخیر انجام گرفته است. در برخی از این مطالعات به آموزش از طریق رسانه های جمعی اشاره شده است که به نظر می رسد کمتر مورد توجه قرار گرفته است.روش کاردر این کارآزمائی بالینی با گروه کنترل، 300 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان قلب شهید رجایی با تشخیص سندرم کرونری حاد وارد مطالعه شدند. ملاک ورود بیماران به مطالعه، عدم ابتلا به بیماری توام جدی و پیچیده مثل بیماری روانی یا نارسایی مزمن کلیه، بیماری های نورولوژیکی یا بدخیمی ها، و توانایی در برقراری ارتباط (فهمیدن زبان فارسی یا پاسخ دادن به زبان فارسی) بودند. مداخله بر اساس مدل خود تنظیمی لونتال درباره رفتارهای بیماری قلبی شامل دادن اطلاعات، مسایل عاطفی و عوامل اجتماعی انجام گرفت بیماران پس از تکمیل فرم رضایت نامه آگاهانه، به طور تصادفی در یکی از دو گروه مداخله یا کنترل قرار گرفتند. به بیماران گروه کنترل، دستورالعمل های معمول درباره علایم و دریافت مراقبت از پرستاران ارائه شد و گروه مداخله علاوه بر دستورالعمل های معمول، آموزش ها و مداخلات مشاوره ای توسط پرستاران را نیز دریافت کردند. داده ها در سه مرحله ی شروع مداخله (بعد از تقسیم تصادفی و قبل از قرار گرفتن در گروه های یادگیری)، یک ماه و سه ماه پس از مداخله جمع آوری شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک، و پرسشنامه ضریب پاسخگویی (واکنش) به سندرم کرونری حاد بر اساس ابزار مطالعه REACT (Rapid Early Action for Coronary Treatment) بود. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 15 تحلیل شد.یافته هادرصد بیمارانی که عوامل خطرزای بیماری را خود گزارش کرده بودند یا سابقه قبلی بیماری قلبی عروقی داشتند، در هر دو گروه بالا بود. بیشتر بیماران دو گروه در برنامه مراقبتی خود، مراجعه به متخصص قلب داشتند. نمرات آگاهی، نگرش و باورها در گروه مداخله، یک و سه ماه پس از آموزش به طور معنی داری افزایش یافته بود. مقایسه بین گروهی نشان داد که آگاهی، نگرش و باورهای گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری در طول زمان بیشتر شده بود (0001/0P≤).نتیجه گیریآموزش و مشاوره نسبتا کوتاه چهره به چهره باعث بهبود دانش، نگرش و باور بیمار نسبت به سندرم کرونری حاد می شود و بنابراین، ممکن است زمان به تاخیر افتادن درمان علایم این بیماری را کاهش دهد. بالا رفتن سطح دانش بیماران به عنوان اولین و اصلی ترین گام در برخورد با علایم سندرم کرونری حاد می باشد.
کلیدواژگان: سندرم کرونری حاد، آگاهی و نگرش، آموزش چهره به چهره -
صفحات 42-46هدف
این مطالعه با هدف بررسی میزان ارتباط فشار ورید محیطی با فشار ورید مرکزی حین جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.
زمینهاگرچه کانولاسیون وریدهای مرکزی روش رایج برای اندازه گیری فشار ورید مرکزی و راه دستیابی عروقی است، اما این روش با خطرات جدی همراه است. همچنین، در برخی موارد تعبیه کاتتر ورید مرکزی از مکان های رایج امکان پذیر نمی باشد، لذا اندازه گیری فشار وریدی از طریق کاتتر محیطی ممکن است بتواند به عنوان جایگزین اندازه گیری فشار از طریق کاتتر ورید مرکزی مورد توجه قرار گیرد.
روش کاردر این مطالعه مقطعی، 100 بیمار بزرگسال با میانگین سنی 61 سال که از اسفند 89 لغایت خرداد 90 در اتاق های عمل بیمارستان قلب و عروق شهید رجایی تحت جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند، بررسی شدند. به طور همزمان، فشار وریدهای محیطی از طریق یک کاتتر شماره 16 یا 18 در قدام آرنج یا روی ساعد و فشار وریدهای مرکزی از طریق کاتتر تعبیه شده در ورید جوگولار داخلی راست یا ساب کلاوین در پنج زمان: درست پس از القای بیهوشی، قبل از شروع پمپ قلبی ریوی، حین پمپ قلبی ریوی در مرحله هایپوترمی خفیف، پس از جدا شدن از پمپ قلبی ریوی و پس از بستن جناغ سینه اندازه گیری شدند.
یافته هابر اساس یافته ها فشار وریدهای محیطی به طور متوسط 11 میلی متر جیوه و فشار وریدهای مرکزی به طور متوسط 5/9 میلی متر جیوه بود. لذا تفاضل میانگین دو پارامتر فوق دو میلی متر جیوه با انحراف معیار 5/0 می باشد. همبستگی دو پارامتر، 95/0 در تمام مراحل تعیین شد که از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0p≤). تغییرات دیگر متغیرهای اندازه گیری شده تاثیری بر ارتباط دو فشار وریدی نداشتند.
نتیجه گیریبه نظر می رسد فشار وریدهای محیطی می تواند تخمین صحیحی از فشار وریدهای مرکزی حین جراحی پیوند عروق کرونر به دست دهد.
کلیدواژگان: فشار ورید محیطی، فشار ورید مرکزی، جراحی پیوند عروق کرونر
-
Pages 8-14Aim
The aim of this study was to evaluate the effect of planned breathing exercises on oxygenation in patients undergoing coronary artery bypass surgery.
BackgroundPulmonary complications and impaired oxygenation are common after coronary artery bypass graft surgery and cause increased hospitalization and health care costs. Breathing exercises are applied commonly in managing coronary artery bypass graft (CABG) patients in many hospitals، but scientific evidence is not sufficient about the efficacy of this treatment.
MethodIn a clinical trial، 100 patients undergoing CABG were randomly allocated to planned breathing exercises (n=50) and control group (n=50). The patients in experimental group received breathing exercises protocol (deep breathing، incentive spirometry and directed cough maneuvers) and the patients in control group received daily routine hospital physiotherapy. Other therapies were similar in two groups. Arterial blood gases were compared between groups before operation and the first، second and third postoperative day. The data were analyzed by SPSS Version 17 software using chi square، T test and analysis of variance.
FindingsThe study findings showed no statistically significant difference between groups in terms of demographic data، history of chronic diseases، Pao2 and Sao2 before surgery and on the first and second day after surgery. On the third postoperative day، the mean score of SaO2 (95، SD=2. 47 vs. 93. 24، SD=16. 3، p=0. 003) and PaO2 (83. 19، SD=16. 23 vs. 72. 66، SD=13. 20، P≤0. 001) were higher in the experimental group.
ConclusionThe patients receiving planned breathing exercises including deep-breathing exercises، incentive spirometry and directed cough maneuvers have better oxygenation after coronary artery bypass surgery.
Keywords: Breathing exercises, Coronary artery bypass surgery, Oxygenation -
Pages 16-23BackgroundThe purpose of this study was to measure the effect of endotracheal suctioning in-service education on the patients’ blood oxygen saturation and heart rate changes in intensive care unit. One of the basic steps in caring and maintaining the airway is endotracheal suctioning. If this procedure is not performed with proper technique، it will be associated with many complications.MethodThis study is an outcomes research performed in medical intensive care unit of Hazrate-Rasool Hospital in 2010. All nurses working in intensive care unit and all performed endotracheal suctioning cases in a period of two weeks before and after in-service education were selected as research sample.ConclusionTherefore، it is necessary to provide in-service education programs in relation to nurses'' attention to the hemodynamic changes and to minimize these changes، and thereby to protect life and safety in critically ill patients. The results showed mean arterial oxygen saturation decreased significantly (p =0. 005) in the first and third minutes post-suctioning before conducting in-service education. Besides، the results showed the mean arterial oxygen saturation increased significantly (p≤0. 001) in the first and third minutes post-suctioning after conducting in-service education. Also، mean heart rate increased significantly (p≤0. 001) in the first and third minutes post-suctioning before conducting in-service education. The mean heart rate increased significantly (p≤0. 001) in the first minute post-suctioning after conducting in-service education، but in third minute post-suctioning this difference was not significant. The research findings show significant changes in blood oxygen saturation and heart rate post-endotracheal suctioning. These changes are an important complication in critically ill patients and can be life-threatening particularly.Keywords: Endotracheal suctioning, Hemodynamic changes
-
Pages 24-29AimThe aim of this study was to compare the quality of life amongst asthmatic boys and girls aged between 7-17 in ZanjanBackgroundThe quality of life in patients with chronic disorders is highly affected by the diseases، especially when such variables as gender and age interfere with the situation. Youngsters suffering from asthma face numerous physical، social and psychological problems.MethodIn a descriptive-comparative study، 290 asthmatic children aged between 7-17 «minimum after six month of the disease were selected by consecutive sampling method. Demographic information form and Asthma Quality of Life Questionnaire (AQLQ) were completed by parents. The data were analyzed by SPSS software using T test، Mann- Whitney U and analysis of variance.FindingsThe study findings showed the mean score quality of life was (50. 56، SD=19. 45) for girls and (36. 02، SD=16. 49) for boys. Statistical analysis showed a significant difference between the quality of life amongst asthmatic boys and girls (p=0. 012).ConclusionThe difference between the quality of life in asthmatic boys and girls should be considered when planning programs to enhance their quality of life. Thus، it is proposed the quality of life to be tested in both genders، in different ages with different chronic diseases.Keywords: Quality of life, Asthma, Children
-
Pages 30-34AimThe aim of this study was to compare attitude of the last-year nursing and medical students studying at Iran University of Medical Sciences، Tehran، Iran; about spiritual careBackgroundThe spirituality is a complex and multidimensional concepts including cognitive، behavioral and experimental aspects. For promoting spiritual care we have to consider the physical، mental، emotional and spiritual aspects of the human. The studies showed that many patients believe that spirituality plays an important role in their life; they believe there is a positive relationship between their recovery and religious and spiritual aspects. Many patients expect health care personnel consider these factorsMethodA descriptive comparative design was used to conduct the study. “Spiritual care perspective scale” (SCPS) was completed by 110 nursing and 220 medical students. Data were analysed by SPSS.FindingsBased on the findings، 56% of nursing students and 51. 8% of medical students have positive attitude on the spiritual care of patients. There was no statistically significant difference between attitudes of the two groups of students. Nursing students had more favorable attitude about existing a superior force or transcendental existence influencing spiritual health. Medical students had more favorable attitudes about considering spiritual care as part of the caring performance.ConclusionPaying more attention to the spirituality and spiritual care in educational programs for those who provide health services seems to be necessary for educational planning authorities. It is required to improve culturally in the field of principles of beliefs and religion and their education among the young and educated people. It is necessary to improve the culture of religious believes through education among students.Keywords: Attitude, Spiritual care, Nursing students, Medical students
-
Pages 36-41AimThe aim of this study was to evaluate the effect of face-to-face education on knowledge، attitude، and believes of acute coronary syndrome patients about heart disease and their reaction to symptoms.BackgroundCoronary artery disease is known as an important health issue. Mortality results from myocardial infarction are highly dependent on time interval between symptoms presentation and reperfusion intervention. Reperfusion leads to the best results، especially if started within the first 60 minutes after beginning the manifestations. Many studies have been conducted to examine strategies for decreasing delay time، but education through media has not received enough attention.MethodIn this clinical trial، 300 patients referred to Shahid Radjaee Cardiovascular Hospital and diagnosed as acute coronary syndrome were randomly allocated to receive either education and counseling as intervention (n=150) or regular education (control group، n=50). The inclusion criteria were: not having serious complicated co-morbidity such as psychiatric disorder، renal insufficiency، malignancies or neurologic disorders; and speaking and comprehending Pesian. Data collection instruments were demographic form and Rapid Early Action for Coronary Treatment (REACT). Data were collected before intervention and one and three months after the beginning of intervention. The data were analyzed by SPSS.FindingsThe study findings showed high rate of reporting risk factors in both groups. Most patients of both groups had referred to cardiologist. In experimental group، knowledge، attitude and belief scores increased significantly، one and three months after the beginning of the intervention. Between group comparisons showed a statistically significant difference between two groups in terms of knowledge، attitude and belief scores (P≤0. 0001).ConclusionFace-to-face education and counseling improves knowledge، attitude and believes of the patients about acute coronary syndrome، thereby، may reduces delay in treatment. Improvement of patients’ knowledge is the basic step for symptom management of the acute coronary syndrome.Keywords: Acute coronary syndrome, Knowledge, attitude, Face, to, face education
-
Pages 42-46Aim
This study was conducted to assess the degree of relationship between peripheral venous pressure and central venous pressure in patients undergoing CABG.
BackgroundAlthough، cannulation of a large central vein is the standard method for monitoring central vein pressure and providing secure vascular access، this method has serious complications. Moreover، previous studies in adults have demonstrated a clinically useful correlation between central and peripheral venous pressure.
MethodIn this cross-sectional study، 100 adult patients with the mean age of 61 years that underwent coronary artery bypass graft surgery in Shahid Rajaei Heart Center were enrolled. Peripheral venous pressure through a short 16-18 G catheter and central venous pressure through central line (inserted in right-internal jugular or subclavian vein) were monitored simultaneously in 5 stages: following the induction of anesthesia; before، after and during cardiopulmonary bypass; and after sternum closure. The results were analyzed by SPSS.
FindingsFindings indicated that the mean value of peripheral venous pressure was 11 mmHg and the mean value of central venous pressure was 9. 5 mmHg، therefore the mean difference was 2±0. 5 mmHg. The correlation of peripheral venous pressure and central venous pressure was 0. 95 (P≤0. 001) in all 5 evaluating times. Changes in other parameters did not affect the relationship between these two parameters.
ConclusionWe concluded that peripheral venous pressure can be used as a predictor of central venous pressure in patients with coronary artery bypass graft surgery.
Keywords: Peripheral venous pressure, Central venous pressure, Coronary artery
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.