مجله پرستار و پزشک در رزم
سال یکم پیش شماره 1 (پاییز و زمستان 1390)

در اعمال جراحی چشم که با بلوک رتروبولبار انجام می شود استفاده از دارو جهت سدیشن به جراح اجازه انجام بلوک آسان تررامی دهدوآرام بودن بیمار روند درمان را تسهیل می کند.تاکنون داروی فنتانیل در ترکیب با سایر داروها جهب سدیشن به کار رفته است.فنتانیل در بیماران سالمند و دچار بیماری های قلبی داروی بی خطری است وکمترین عوارض جانبی را دارد.فنتانیل از گروه مخدر ها است وهمانطور که میدانیم داروهای مخدریکی از اجزای ثابت در بیهوشی عمومی می باشند. این مطالعه به منظور بررسی اثرات آرام بخش فنتانیل در بیماران تحت جراحی کاتاراکت با Phacoemulsification که تحت بلوک رترو بولبار قرار گرفته اند انجام شد.
100 بیمار پرخطر در محدوده سنی 90-50 سال کاندید جراحی کاتاراکت با بلوک رتروبولبار و phacoemulsifications بودند مورد مطالعه قرار گرفتند.کلیه بیماران مشاوره قلب قبل از عمل داشتند. براساس کلاس ASA به عنوان پرخطر شناخته شدندودرپژوهش شرکت کردند. پژوهش به شکل کارآزمایی بالینی انجام شد.به بیماران کاندید عمل فنتانیل وریدی یک میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بدن 5دقیقه قبل از انجام بلوک تزریق شد.اندازه گیری فشار خون وBPو ECGمانیتورینگ طی عمل انجام شد.
در هیچ کدام از بیماران دپرسیو ن تنفسئ دیده نشد. بیماران کاملا آرام بوده با جراح ارتباط کلامی برقرار کردند. تهوع فقط در یک فرد از جمعیت زنان اتفاق افتاد. هیچ یک از بیماران به داروی انتی هایپرتانسیو حین عمل نیاز نداشتند. همه بیماران 6 بعدازظهرروز عمل بدون هیچ مشکلی از بیمارستان ترخیص شدند. هیچ یک از بیماران در ریکاوری از نظر همودینامیک و تنفسی مشکل نداشتندو رضایت مندی بیماران از عمل 8/93 ٪به دست آمد.
فنتانیل وریدی می تواند در بیماران ریسک بالا و مسن انتخاب مناسبی برای سدیشن قبل از بلوک باشد.

افسردگی از بیماری هایی می باشد که از شیوع بالایی برخوردار بوده و بار زیادی را بر جوامع مختلف تحمیل می-کند. در بیمارستان ها، پرستاران در معرض میزان بالای استرس قرار داشته و این موضوع می تواند سبب بروز افسردگی در آنان گردد.
این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی در سال 1389 و به منظور بررسی شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن بر روی 335 نفر از کارکنان کادر پرستاری در سه بیمارستان نظامی در تهران انجام شد. ابزار مورد استفاده، فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی بک (BDI-13) بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده های بدست آمده به منظور تحلیل وارد نرم افزار SPSS 16.0 شده و رابطه بین امتیاز BDI و سایر متغیرهای مستقل شامل جنس، سن، سنوات خدمت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، بخش محل کار، و ساعات اضافه کاری هفتگی با استفاده از رگرسیون خطی مورد آزمون قرار گرفت.
میانگین امتیاز BDI در افراد مورد مطالعه 25/5 بود. 7/62% از شرکت کنندگان در مطالعه فاقد افسردگی بوده و 3/37% از آنان درجاتی از افسردگی را نشان دادند (7/15% خفیف، 1/10% متوسط، و 6/11% شدید). بین امتیاز BDI و جنس (P=0.003)، سطح تحصیلات (P=0.009) و میزان اضافه کاری هفتگی (P=0.027) یک رابطه معنی دار دیده شد. بین افسردگی و سایر متغیرهای مورد مطالعه، ارتباط معنی داری مشاهده نگردید.
شیوع افسردگی در پرستاران به طور معنی داری بیشتر از جمعیت عمومی بود.

انواع قارچ های آسپرژیلوس از مهمترین گونه های مولد آفلاتوکسین های B1، B2، G1 و G2 در مواد غذایی می باشند. آفلاتوکسین های M 1 و M2 متابولیت های هیدروکسیله شده آفلاتوکسین های B1 و B2 هستند. هدف از اجرای این مطالعه بررسی وضعیت آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین در انبارهای مواد غذایی نزاجا بوده است. بدین منظور از 4 نوع مواد غذایی شامل برنج، آرد گندم، پنیر و ماست درسال 1390 نمونه گیری و آزمایش به عمل آمد.
این مطالعه یک مطالعه مقطعی می باشد که در سال 1390 بر روی 4 ماده غذایی صورت پذیرفت. از هر نوع ماده غذایی در هر یگان تعداد 20 نمونه مطابق با استانداردهای ملی نمونه گیری به عمل آمد. میزان آفلاتوکسین B1 و آفلاتوکسین M1 در محصولات یاد شده توسط الیزا تعیین گردید.
از 160 نمونه اخذ شده از هر یک از این مواد، 37/4% از نمونه های برنج، 12/8% از نمونه های آرد گندم، 25/21% از نمونه های پنیر و 62/5% از نمونه های ماست به آفلاتوکسین آلوده بودند. نمونه های برنج، آرد گندم، پنیر و ماست به ترتیب دارای 625/0%، 25/1%، 5% و 87/1% آلودگی بیش از حد مجاز آفلاتوکسین بودند.
در مجموع میزان آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین در نمونه های مواد غذایی موجود در یگان های نزاجا پایین تر از میانگین کشوری بود که این امر می تواند به علت آزمایش های میکروبی و قارچی بر نمونه های دریافتی از کارخانه ها باشد. البته با توجه به این که نمونه گیری ها عمدتا در فصل تابستان انجام گرفته اند، تغذیه دام ها با علوفه تازه نیز می تواند باعث کاهش قابل توجه آفلاتوکسین در فرآورده های لبنی گردد. موثرترین و مهمترین راه های کنترل آلودگی، تولید فرآورده های فاقد آفلاتوکسین و یا میزان پایین آن می باشد که عمدتا با نگهداری، بسته بندی و فرآوری مناسب مواد غذایی پدید می آید.

هپاتیتهای ویروسی شایعترین علت بیماری کبدی مزمن در سراسر جهان محسوب می شوند. بر اساس مطالعات قبلی شیوع هپاتیت B و C در پرسنل نظامی بالاتر از جمعیت عادی است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و عوامل خطر احتمالی هپاتیتهای ویروسی B و C در یک گروه از پرسنل نظامی انجام شده است. در این مطالعه توصیفی که بصورت مقطعی انجام شد، پرسنل شاغل در یکی از مراکز نظامی ارتش در شهر همدان در بیمارستان 557 نیروی زمینی ارتش در شهر همدان مراجعه کرده بودند از نظر هپاتیت های ویروسی B و C تحت آزمایش قرار گرفتند. و سپس بیمارانی که آزمایش آنها مثبت شده بود با 100 نفر از افراد سالم نظر عوامل خطر ساز مقایسه شدند. نهایتا اطلاعات بدست آمده بوسله نرم افزار 18SPSS- و تستهای آماری مربع کای و فیشر آنالیز شد. در مجموع 1070 نفر در این طرح شرکت کرده بودند که از این تعداد 1015 نفر مذکر (95.9%) و 55 نفر مونث (5.1%) بودند. میانگین سنی افراد تحت بررسی 2.2±27 سال بود. چهار مورد HBS Ag مثبت بود (0.37%) و هیچ موردی از ابتلا به هپاتیت C مشاهده نشد. از بین متغیرهایی که بررسی شد سابقه وجود هپاتیت در اعضای خانواده (P=0.019) در بیماران مبتلا به هپاتیت B بیش از افراد سالم دیده شد.
بحث: شیوع هپاتیت B در جمعیت مورد مطالعه ما از سطح جامعه پائینتر بود و بر خلاف مطالعات قبلی شغل نظامی با افزایش خطر ابتلا به هپاتیت B همراه نبوده است. با توجه به میانگین سنی نسبتا پائین افراد مورد بررسی و شرکت اغلب آنها در طرح واکسیناسیون کشوری و نیز عدم حضور بخش اعظم این افراد در زمان جنگ و مسائل مرتبط با آن کاهش شیوع ابتلا به هپاتیتهای B و C قابل توجیه است. بر اساس این مطالعه می توان گفت که در حال حاضر هپاتیت های ویروسی جزء مشکلات بهداشتی پرسنل نظامی نمی باشد.

یکی از سروتیپ های بیماریزای باکتری اشرشیاکلی، سویه انتروهموراژیک O157:H7 می باشد که معمولا از طریق مصرف گوشت آلوده به انسان منتقل شده و می تواند منجر به اسهال خونی، سندرم همولیتیک اورمیک و پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک گردد.
متعاقب طغیان گاستروآنتریت در کارکنان یکی از پادگان های نیروی زمینی ارتش در مرداد سال 1389، تاریخچه بیماری، اقدامات انجام شده و نتیجه آزمایشات بیماران مورد بررسی قرار گرفت. سپس نمونه هایی از آب آشامیدنی، یخ مصرفی در آشپزخانه، گوشت بسته بندی شده، گوشت چرخ شده و کباب طبخ شده نمونه گیری شده و در آزمایشگاه با استفاده از روش های کشت و آگلوتیناسیون، باکتری عامل بیماری و سروتیپ آن تعیین گردید.
در این طغیان تعداد 251 نفر از کارکنان پادگان به بیماری مبتلا شدند. 3/87% این افراد در بهداری پادگان بصورت سرپایی درمان شده و 7/12% از بیماران جهت تکمیل درمان به بیمارستان منطقه ای اعزام شده و تحت درمان قرار گرفتند. از یکی از نمونه های گوشت چرخ شده و یکی از نمونه های کباب پخته شده، باکتری E.Coli O157:H7 جدا گردید.
آلودگی اولیه گوشت های مصرفی، حرارت دیدن ناکافی کباب در هنگام پخت و نگهداری نامناسب گوشت در سردخانه، می توانند مهمترین عوامل ایجاد کننده این طغیان باشند.