فهرست مطالب
مجله زیست شناسی خاک
سال دوم شماره 1 (تابستان 1393)
- تاریخ انتشار: 1393/11/05
- تعداد عناوین: 7
-
-
صفحات 1-11قارچ های خاکزی در چرخه عناصر غذایی اهمیت زیادی دارند. بسیاری از آن ها در تبدیل مواد آلی به فرم معدنی با تولید آنزیم های مختلف نقش مهمی دارند. از آنجائی که بخش عمده فسفر خاک در خاک های آلی به فرم آلی می باشد نقش قارچ ها در معدنی کردن این ترکیبات بسیار با اهمیت است. به منظور مطالعه تاثیر بستره های اسید فیتیک و گلیسروفسفات سدیم بر فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی جدایه های قارچی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل و در سه تکرار انجام شد. نخستین فاکتور آزمایش شامل 7 جدایه قارچی (4 جدایه قارچspp. Aspergillus (A7، A10، A15، A19) و 3 جدایه از قارچ های (Trichoderma harzianum (Th)، Rhizoctonia solani (R) و Penicillium spp. (P)) به همراه تیمار شاهد (فاقد قارچ) و دومین فاکتور، ترکیبات آلی فسفردار (اسید فیتیک و گلیسرو فسفات سدیم) بودند. فعالیت فسفاتازهای اسیدی و قلیایی خارج سلولی ترشح شده توسط جدایه های فوق که در محیط کشتPDB در دمای 28 درجه سانتیگراد رشد داده شده بودند طی دو زمان 7 و 14 روز اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که کلیه جدایه های قارچی در میزان فعالیت فسفاتاز اسیدی و قلیایی در سطح 5 درصد اختلاف معنی داری داشتند و از میان جدایه ها، بیشترین فعالیت فسفاتاز قلیایی و اسیدی مربوط به قارچ Trichoderma harzianum بود. در این آزمایش جدایه A15 در بین جدایه های آسپرژیلوس بیشترین فعالیت آنزیمی را نشان داد. بررسی ها حاکی از این بود که فعالیت فسفاتاز اسیدی در کلیه جدایه ها از فسفاتاز قلیایی بیشتر می باشد و نوع فسفر آلی بر فعالیت فسفاتاز در بین کلیه جدایه های مورد مطالعه تاثیر معنی داری داشته است. فعالیت فسفاتاز اسیدی و قلیایی در محیط کشت گلیسرو فسفات سدیم بیشتر ازمحیط کشت اسید فیتیک بود.
کلیدواژگان: قارچ های خاکزی، اسید فیتیک، گلیسرو فسفات سدیم، فسفاتاز اسیدی و قلیایی -
صفحات 13-20امروزه دفع مواد زائد جامد کشاورزی و صنعتی از جمله خاک اره و باگاس نیشکر به طور عمده از طریق رها سازی در طبیعت و یا سوزاندن آنها انجام می گیرد، که بطور مستقیم و یا غیر مستقیم باعث انتشارگازهای گلخانه ایاز جملهدی اکسید کربن می شود. لذا کاربرد روش های بیولوژیکی بازیافت که منطبق با طبیعت می باشند قابل توصیه است. این تحقیق به منظور بررسی تغییر در انتشار CO2 و خصوصیات فیزیکوشیمیایی کمپوست کود گاوی، باگاس نیشکر و خاک اره در حضور و عدم حضور کرم خاکی به مرحله اجرا در آمد. این آزمایش بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور تیمار بستر در شش سطح و زمان در پنج سطح و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت، که تیمارهای آن عبارت بودند از کود گاوی، کود گاوی+ باگاس نیشکر، کود گاوی+ خاک اره، کود گاوی + کرم خاکی، کود گاوی+ باگاس نیشکر+ کرم خاکی و کود گاوی+ خاک اره+ کرم خاکی. مقدار 150 گرم از هر تیمار به ظروف پلاستیکی یک لیتری (با قطر دهانه 12 سانتی متر و ارتفاع 10 سانتی متر) منتقل و جهت تعیین مقادیر انتشار CO2 و اندازه گیری برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی در روزهای صفر، 15، 30، 45، 75 و90، از بستر فعالیت کرم و بستر بدون کرمنمونه هایی برداشته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بعد از افزودن کرم به تیمارها بیشترین انتشار CO2 مربوط به روز پانزدهم بود (به ترتیب 8/6، 11/2و 23/8 میکرو گرم CO2بر گرم در ساعت). نتایج تجزیه آماری نشان داد که ورمی کمپوست تولید شده پس از 90 روز از نظر نیتروژن (بترتیب 1/81، 1/47 و 1/53%)، فسفر (بترتیب 0/50، 0/39 و 0/6%) و پتاسیم (بترتیب 1/13، 1/15 و 0/83%) وpH (بترتیب 8، 7/2 و 8/1%) اختلاف معنی دار(p=0.05) با کمپوست نداشت. بر این اساس تولید ورمی کمپوست از باگاس نیشکر و خاک اره در اختلاط با کود گاوی توسط کرم خاکی Eisenia foetida امکانپذیر است. لذا نظر به اثرات مفید تر ورمی کمپوست بر رشد گیاهان و با توجه به اینکه امروزه تولید CO2 می تواند عامل محدود کننده ای برای برخی فعالیت های اقتصادی و یا تولیدی باشد، ورمی کمپوست سازی به عنوان یک روش منطبق با طبیعت قابل توصیه می باشد.
کلیدواژگان: انتشار CO2، مواد زائد آلی، ورمی کمپوست سازی -
صفحات 21-31
به منظور مطالعه اثر محلول پاشی باکتری های محرک رشد و متابولیت های (شامل سیدروفور، اکسین، جیبرلین و برخی اسیدهای آلی) آنها در مقایسه با تلقیح ریشه بر میزان کلروفیل، جذب عناصر معدنی و عملکرد برنج رقم هاشمی، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار در سال 1389 به اجرا درآمد. تیمارها در این تحقیق عبارت بودند از: بدون محلول پاشی و بدون کود (تیمار شاهد)؛ بدون محلول پاشی و مصرف کود؛ محلول پاشی با: Pseudomonas fluorescens strain 136، متابولیت P. fluorescens strain 136،P. fluorescens strain 168، متابولیت P. fluorescens strain 168، P. fluorescens strain 41، متابولیت P. fluorescens strain 41؛ تلقیح ریشه با: P. fluorescens strain 136، P. fluorescens strain 168، P. fluorescens strain 41. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که تلقیح ریشه با سودوموناس سویه 41 در تمامی صفات در مقایسه با شاهد از بقیه تیمارها بالاتر بود. هر چند که محلول پاشی با سودوموناس سویه 41 نسبت به تلقیح ریشه با سویه های 41 و 136 سودوموناس از میزان کمتری برخوردار بود، اما نسبت به تیمار واجد کود و بدون باکتری، نتیجه بهتری داشت. نتایج اثر محلول پاشی متابولیت های باکتری های مختلف بر صفات مورد مطالعه کمتر از تلقیح ریشه و محلول پاشی باکتری بود که می تواند نشان دهنده اثر تنظیمی باکتری، در رشد و نمو گیاه باشد. در پایان آزمایش مشخص شد که تلقیح ریشه با این باکتری ها مناسب تر است، اما محلول پاشی این باکتری ها نیز می تواند در افزایش رشد و عملکرد دانه موثر باشد.
کلیدواژگان: سبزینه، سودوموناس، شاخص برداشت، کاروتنوئید، منیزیم -
صفحات 33-41مهمترین محدودیت برای بکارگیری وسیع همزیستی میکوریزی در اراضی زراعی و باغی، طبیعت همزیست اجباری بودن این قارچ ها می باشد که تولید صنعتی مایه تلقیح این قارچ ها را تاکنون با مشکل مواجه نموده است. برای فائق آمدن بر این مشکل روش های مختلفی از جمله هیدروپونیک، آئروپونیک و کشت همزمان ریشه و قارچ ارائه گردیده است. هریک از این روش ها،توانائی ها و محدودیت هایی برای تکثیر این نوع قارچ ها را دارا می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی کارایی روش کشت درون شیشه ای ریشه های القایی برای تکثیر گونه های مختلف قارچ های میکوریز آربسکولار است. بدین منظور در ابتدا با استفاده از سه سویه Agrobacterium rhizogenes و دیسک های استریل هویج، تلاش شد تا ریشه های القایی مورد نیاز برای تکثیر قارچ های میکوریزی تهیه گردد. نتایج اولیه نشان داد که ریشه های القایی در بافت گیاهی هویج تشکیل گردید. این ریشه ها برای انجام مرحله بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. اسپورهای سه گونه از قارچ های میکوریزی به نام های Glomus intraradices، Glomus etunicatum و Glomus mosseae در مجاورت ریشه گیاه سورگم در طی یک دوره چهار ماهه تکثیر شده و پس از جداسازی از خاک با استفاده از آنتی بیوتیک های استرپتومایسین سولفات و جنتامایسین سولفات ضدعفونی سطحی و در شرایط کاملا استریل در مجاورت راس ریشه های القایی حاصل از دیسک هویج بر روی محیط کشت M medium قرار داده شدند. پس از برقراری رابطه همزیستی بین دو ارگانیسم، برای تکثیر همزمان، ریشه های همزیست شده با قارچ به ظروف شیشه ای 250 میلی لیتری حاوی 100 میلی لیتر محیط کشت M medium منتقل گردیدند. پس از گذشت 8 هفته محتویات ظروف شیشه ای از محیط کشت جداسازی و تعداد اسپورهای تشکیل شده در آنها شمارش گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که اولا ریشه های القایی تشکیل شده به خوبی در محیط کشت سنتز شده رشد کرده و پایداری ژنتیکی خود را حفظ نمودند و همچنین مشخص گردید که روش کشت درون شیشه ای بر اساس مواد و روش های بکار گرفته شده در این پژوهش مناسب برای تکثیر دو قارچ G. intraradices و G.etunicatum می باشد، لیکن قارچ G.mosseae در این روش تکثیر اسپورزایی نکرد و برای تکثیر آن توصیه می شود یا تغییراتی در روش بکار گرفته شده اعمال گردد و یا از روش های دیگری مثل هیدروپونیک و آئروپونیک استفاده گردد.
کلیدواژگان: ریشه های القایی، کشت درون شیشه ای و قارچ های میکوریز آربسکولار -
صفحات 43-54سال هاست که باکتری های جنس آزوسپیریلوم به عنوان محرک رشدگیاهان معرفی شده اند. تولید فیتوهورمون ها، به ویژه اکسین، به عنوان یکی ازمهمترین عوامل افزایش عملکرد در گیاهان تلقیح شده شناخته شده است. برهمین اساس به منظور بررسی تاثیر مایه تلقیح آزوسپیریلوم بر ویژگی های گیاه گوجه فرنگی سه گونه از باکتری جنس آزوسپیریلوم از خاک های اطراف تهران جداسازی، شناسایی و خالص سازی شدند. سپس آزمایشی در شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح بذر های گوجه فرنگی با سه گونه باکتری آزوسپیریلوم از خاک مناطق مختلف و عدم تلقیح باکتریایی به عنوان تیمار شاهد بودند. ویژگی های مورد اندازه گیری: طول ساقه- طول ریشه- وزن تر شاخ و برگ- وزن تر ریشه، حجم ریشه- وزن خشک شاخ و برگ-وزن خشک ریشه بودند. نتایج بدست آمده از تجزیه واریانس داده های رشد مشخص نمود که تلقیح بذرهای گوجه فرنگی با باکتری آزوسپیریلوم بر تمامی صفات، غیر از صفت طول ریشه اثر مثبت معنی دار داشته است، یعنی تیمارهای کاربرد باکتری نسبت به شاهد برتری داشتند. افزایش حجم و وزن خشک ریشه در مقایسه با تیمار شاهد، دلالت بر بالارفتن سطح جذب موادغذایی، در گیاهان تلقیح شده دارد. اثر تیمار باکتری بر صفت وزن تر ریشه در سطح 5% و در بقیه صفات در سطح 1% معنی دار گردید. هم چنین جدول ضرایب همبستگی، همبستگی مثبت و معنی دار در سطح 1% را برای صفت طول ساقه با وزن تر و خشک شاخ و برگ نشان داد. در بخش آزمون عناصر، تیمار باکتریایی اثر معنی داری بر جذب عناصر نیتروژن، فسفر، آهن، منگنز و روی بر جای گذاشت. افزایش شاخص های رشد و جذب عناصر در مقایسه با تیمار شاهد، یکی از دلایل افزایش عملکرد در گیاهان تلقیح شده در نظر گرفته می شود، و در مجموع نتایج گلخانه ای این پژوهش نشان داد که باکتری های آزوسپیریلوم برای گیاه گوجه سودمندی نسبتا مناسبی داشته اند.
کلیدواژگان: آزوسپیریلوم ایراکنس، آزوسپیریلوم برازیلنس، آزوسپیریلوم لیپوفروم، گوجه فرنگی -
صفحات 55-63به منظور بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد بر خصوصیات مرفولوژی گیاه دارویی ترخون یک آزمایش فاکتوریل به صورت گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در باغ آموزشی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه باکتری از جنس های (ازتوباکتر، آزوسپیریلوم، سودوموناس)، تیمارهای ترکیب آنها (ازتوباکتر+ آزوسپیریلوم، ازتوباکتر+ سودوموناس، آزوسپیریلوم+ سودوموناس، ازتوباکتر+ آزوسپیریلوم+ سودوموناس) و تیمار شاهد (بدون باکتری) بود که به دو روش مایه کوبی ریزوم (ریزوم مال) و محلول پاشی برگی (اسپری) روی گیاهان ترخون اعمال شدند. نتایج نشان داد که تلقیح گیاهان توسط باکتری های محرک رشد سبب افزایش تمامی صفات مورد اندازه گیری شد. تیمار ترکیبی ازتوباکتر+ آزوسپیریلوم به صورت ریزوم مال باعث افزایش ارتفاع و وزن خشک ریزوم شد. بیشترین مقدار برای شاخص های تعداد انشعابات ساقه و ریزوم، تعداد برگ و مجموع ارتفاع ساقه در تیمارهای ترکیبی آزوسپیریلوم + سودوموناس و تیمار ترکیبی هر سه باکتری بصورت اسپری بیشترین عملکرد را نشان داد. با توجه به نتایج بدست آمده، تلقیح گیاهان ترخون با باکتری های محرک رشد از طریق افزایش رشد و توسعه ریشه و در نتیجه جذب بهتر آب و مواد غذایی از خاک می تواند سبب افزایش عملکرد و بهبود صفات کمی گیاه دارویی ترخون گردد.
کلیدواژگان: باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه، کشاورزی ارگانیک، گیاه دارویی -
صفحات 65-78در این تحقیق به منظور بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک های زیر کشت لوبیا 41 نمونه خاک از مناطق ازنا، زنجان، الیگودرز و خمین تهیه و پس از بررسی و مطالعه این خواص، با کشت سورگوم تعداد اسپور، پتاسیل آلوده سازی و درصد کلونیزاسیون قارچ های میکوریزی آربوسکولار نیز در این خاک ها بررسی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که خاک های مورد مطالعه دارای دامنه گسترده ای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بودند. خاک های شماره 3 و 13 (تهیه شده از خمین و ازنا) به ترتیب بیشترین تعداد اسپور (55) و بیشترین پتانسیل آلودگی (138 عامل آلوده کننده) در هر 20 گرم خاک را دارا بودند. بیشترین درصد کلونیزاسیون ریشه توسط قارچ های میکوریزی آربوسکولار مربوط به خاک شماره 38 (تهیه شده از زنجان) با 38% کلونیزاسیون ریشه بود. در این تحقیق مطالعه تاثیر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک بر روی فعالیت قارچ های میکوریز آربوسکولار نشان داد که پارامترهای EC، کربنات کلسیم، ماده آلی و مقدار روی قابل استخراج با DTPA همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد اسپور، پتاسیل آلوده سازی و درصد کلونیزاسیون داشت این در حالی بود که همبستگی بین مقدار فسفر با این سه پارامتر منفی و معنی دار بود.
کلیدواژگان: روی، فسفر، کربنات کلسیم معادل، ماده آلی خاک، هدایت الکتریکی
-
Pages 1-11Soil fungi play an important role in nutrient cycling. They have a significant effect on mineralization of organic matter in soils. Some fungi could decompose organic compound with producing different enzymes. Since soil phosphorus in organic soils exists mostly in organic forms، fungi have a vital role in mineralization of those compounds. In order to study the effect of phytic acid and sodium glycerophosphate on acid and alkaline phosphatase activities of some fungi isolates، an experiment was conducted as a completely randomized design with factorial arrangement with three replications. The first factor included seven fungi isolates (four Aspergillus isolates(A19،A15،A10،A7) and three fungi isolates (Penicillium، Rhizoctonia Solani Trichoderma harzianum) and control (no fungus)) and the second factor included two different organic phosphorus compounds (Phytic acid and Sodium Glycerophosphate). All isolates were grown in PDB at 28 oC and acid and alkaline extracellular phosphatase activities were determined after 7 and 14 days inoculation. The results showed that acid and alkaline phosphatase activity was significantly different among all soil isolates on a 5% significance level. The highest level of acid and alkaline extracellular phosphatase was observed in Trichoderma harzianum (Th) treatment. In this experiment، A15 was the superior among Aspergillus Isolates. Different studies showed that acid phosphatase activity was higher than alkaline extracellular phosphatase among all studied isolates and type of organic phosphorus compound had a significant effect on the phosphatase enzyme activity among all studied isolates. Acid and alkaline Phosphatase activity in sodium glycerophosphate treatment was higher than phytic acid.Keywords: soil fungi, phytic acid, sodium glycerophosphate, alkalin, acid phosphatase
-
Pages 13-20Nowadays، safe and secure disposal of agricultural and industrial solid waste such as sawdust and sugarcane bagasse is really important. Improper disposal such as burning or dumping may cause direct and indirect emissions of greenhouse gases. Therefore، substitution of burning or dumping process with biological methods is more advisable. This study was implemented to investigate CO2 emissions and physic-chemical changes of composts derived from cow manure، sugarcane bagasse and sawdust in the presence and absence of Eisenia foetida. A completely randomized design with factorial arrangement and threereplications was employed in this experiment. Experimental factors include six different substrates (cow manure، cow manure + sugar cane bagasse، cow manure + sawdust in the presence and absence of Eisenia foetida) and five levels of times (0، 15، 30، 45، 75 and 90 days). The results showed thehighestCO2 emissions observed fifteen days after incubation (23. 8µg CO2g-1h-1). Nitrogen، phosphorus and potassium in vermicomposts derived from different substrates (cow manure، cow manure + sugar cane bagasse، cow manure + sawdust) were (1. 81، 1. 47 and 1. 53%)، (0. 50، 0. 39 and 0. 60%)، (1. 13، 1. 15 and 0. 83%) respectively. It seems it is possible to dispose sawdust and sugarcane bagasse during vermicompsting process.Keywords: CO2 emissions, Organic waste, Vermicomposting
-
Pages 21-31
In order to study the spraying of Plant Growth Promoting Bacteria (PGPB) and their metabolites on chlorophyll content، nutrients uptake and yield in Hashemi cultivar of rice [u1]، an experiment was arranged based on completely randomized block design with four replications in greenhouse of at the University of Guilan during 2010. In this research، the examined treatments consisted: without spraying and fertilizer (control)، without spraying and use of fertilizer، sprayingwith P. fluorescens strain 168، sprayingwithmetabolites of P. fluorescens strain 168، root inoculation with P. fluorescens strain 168، sprayingwith P. fluorescens strain 136، sprayingwithmetabolites of P. fluorescens strain 136، root inoculation with P. fluorescens strain 136، sprayingwith P. fluorescens strain 41، sprayingwithmetabolites of P. fluorescens strain 41، root inoculation with P. fluorescens strain 41. The results of experiment showed the effect of bacteria different levels was significant on leaf greenness content، calcium، magnesium، iron، yield and harvest index، but wasn’t significant on chlorophyll a، b and carotenoid contents. [u2] Root inoculation with P. fluorescens strain 41 was superior to the other treatments regarding all of the studied indices. However، the spraying with P. fluorescens strain 41 had lower effect than the root inoculation with P. fluorescens strain 41 and P. fluorescens strain 136، but its results was better as compared to the fertilizer and non-sprayed treatments. Spraying effect of metabolites from various bacteria was different that may explain the various bacterial regulator effect on plant growth and development. Results showed that root inoculation with growth promoting bacteria was successful as compared to their spraying in terms of quantitative and qualitative indices of rice. Spraying، however، can be used as complementary to root inoculation with PGPR for crop yield improvement.
Keywords: Carotenoid, Greeness, Harvest index, Magnesium, Pesuodomonas -
Pages 33-41The most important limiting factor for mass production of mycorrhizal fungi inoculums and subsequently their use in arable soil is obligate nature of this symbiosis. To overcome this problem، several methods such as hydroponic، aeroponic، and root organ culture have been proposed for spore production of these fungi. Each of these methods has several capabilities and limiting factors. The goal of this research were in vitro production of three species of mycorrhizal spores. In the first stage، attempt was made to produce induced roots by inoculating three strains of Agrobacterumrhizogenesto and using sterile carrot disks. Results showed that، from the inoculated tissues، induced roots developed on carrot. Due to genetic stability، induced roots from carrot disks were used for next stages of this project. Spores of three species of arbuscular mycorrhizal fungi including Glomus intraradices، Glomus etunicatum and Glomus mosseae were prepared by trap culture of Sudan grass، isolated from soil and disinfected by proper antibiotic compounds. These spores were placed near the head of induced carrot roots on M medium in sterile condition. After establishment of symbiotic relationship between these two organisms for spore production، the colonized roots were transferred to 250 ml glass bottle with 100 ml of M medium. After 8 weeks، roots and fungi were isolated from medium. Results of this project showed that In Vitro culture was an effective method for spore production of Glomus intraradices and Glomus etunicatum. But، Glomus mosseae did not produce any spore by this method and we suggest that other methods، such as aeroponic and hydroponic، be used for spore production of this fungusKeywords: Induced roots, In Vitro culture, Mycorrhizal fungi
-
Pages 43-54Azospirillum is a well-studied genus of plant growth-promoting bacteria. Phytohormone production by PGPR is considered as one of the effective factor to increase the tomato yield significantly. In order to study the effect of Azospirillum inoculant on on Growth Characteristics and Yields of Tomato، three strain of Azospirillum were isolated، identified، and purified from Tehran suburb soils. Tomato seeds were inoculated by those isolated strains of Azospirillum and tomato seedlings were grown under the greenhouse condition. At the end of grown periodof tomato plant، stem length، root length، leaf and branch fresh weight، root fresh weight، root bulk، leaf and branch dry weight and root dry weight were measured. The results showed that tomato seed inoculation had significant effect on all measured characteristics except the length of root. Inoculation of tomato seed with Azospirillum increased the bulk and dry weight of root and consequently it attributed to increased uptake of plant nutrient. It seems that Azospirillum inoculants have a beneficial effect on tomato growth.Keywords: Azospirillum brasilense, Azospirillum irakense, Azospirillum lipoferum, Tomato
-
Pages 55-63In order to investigate the effects of plant growth promoting Rhizobacteria (PGPR) inoculation on the morphological traits of Tarragon a factorial pot experiment، based on completely randomized design with four replications، were conducted in research field of Horticulture Department of Mohaghegh Ardabili University in 2010 - 2011. Treatments consisted of inoculation with three species of rhizobacteria namely Azotobacter، Azosperillium، Pseudomonas suspension in single and combination applications of these bacteria which included Azotobacter- Azosperillium، Azotobacter – Pseudomonas، Azosperillium-Pseudomonas، Azotobacter- Azosperillium-Pseudomonas and control (without inoculation)، which were applied as rhizome inoculation and foliar spraying. Results revealed that inoculation of tarragon plants with plant growth promoting Rhizobacteria had significant effect on growth parameters. The highest value for traits such as the number of stem branches and rhizome and leaf number were obtained by foliar application of Azosperillium – Pseudomonas combination and combined form of three mentioned Rhizobacteria. Rhizome inoculation of Azotobacter - Azosperillium combination caused increases in plant height and rhizome dry weight in comparison with control. In general، results of this investigation indicated that inoculation with plant growth promoting Rhizobacteria caused increases in growth indices of tarragon plants by enhancing root growth and development by providing favorable conditions for plant growth with respect to supplying better condition for water and nutritional elements absorption from soils.Keywords: medicinal plant, organic farming Plant growth promoting Rhizobacteria
-
Pages 65-78In order to investigate the physical and chemical properties of some Iranian soils under common bean cultivation، forty-one soil samples were collected from Azna، Zanjan، Aligoudarz and Khomein regions. Root colonization percentage، spore number and infection potentional of arbuscular mycorrhizal fungi in soils were evaluated after sorghum cultivation. The results showed that the soils had a wide range of physical and chemical properties. Soils 3 and 13 (sampled from Khomein and Azena) had the highest number of spores (55) and infection potential (138 Infectant) per 20 g of soil respectively. The highest percentage of root colonization by arbuscular mycorrhizal fungi was observed in the soil No. 38 (prepared from Zanjan) with 38% root colonization. This study revealed that the soil EC، calcium carbonate، organic matter and DTPA-extractable zinc content had positive and significant correlation with the number of spores، infection potential and root colonization percentage. Whereas، there was negative and significant correlation between the amount of phosphorus and three parameters mentioned above.Keywords: Zinc, phosphorous, Equivalent Calcium Carbonate, Soil organic matter, Electrical conductivity
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.