انفجاری مهیب، آتش سوزی و مرگی دردناک در انتظار راننده جوان 27ساله ای بود که در مسیر روستای نورآباد به شهر خوزی چپ کرده و هوشیاری اش در اثر شدت سانحه مختل شده بود. درحالی که برخی شاهدان حادثه جرات نزدیک شدن به این صحنه خطرناک را نداشتند، سه نفر از اعضای یک خانواده از خودروی خود پیاده شدند و در شرایطی که هر لحظه خطر انفجار خودرو وجود داشت، راننده را نجات دادند.

زهرا مرادی، زن میانسالی است که همراه خواهر و برادرش جانش را کف دستش گرفت و راننده زخمی را نجات دادند. آن طور که مرادی به جام جم توضیح می دهد، شب جمعه هفته گذشته خواهر و برادرش دنبال او در روستای نورآباد آمدند تا با هم به خانه پدری شان بروند: «از روستای مان که خارج شدیم، نرسیده به شهر خوزی، یک خودروی 405 نقره ای با سرعت زیادی از کنار ما رد شد که شاید 20 یا 25 متر با ما فاصله داشت. چند ثانیه بعد پژو چپ کرد و بعد از چپ شدن و در حالی که چهار چرخش رو به بالا بود از حرکت ایستاد. با دیدن این صحنه وحشتناک، بچه های مان را در خودرو گذاشته و در را به روی شان قفل کردیم تا خطری تهدیدشان نکند. بعد با یک دبه 10 لیتری آب همراه خواهر و برادرم به سمت پژو رفتیم. ساعت 9 شب بود و آن موقع وسط اتوبان ایستادم و از خودروهای عبوری کمک می خواستم اما هیچ کس نمی ایستاد. تا این که یکی از همشهریان مان ما را شناخت و گفت زهرا چه خبر شده که توضیح دادیم. در پژو را با سنگ و ضربه و لگد و هرچه که می توانستیم باز کردیم و راننده را بیرون کشیدیم. راننده وضعیت خوبی از نظر هوشیاری نداشت اما نگران این بودیم که غیر از خودش فرد دیگری هم در خودرو باشد. به راننده گفتم فرد دیگری هم در خودرو حضور داشت؟ من جانم را کف دستم گرفته ام، اگر همراه داشتی برویم و او را نجات دهیم. راننده منگ بود و متوجه شرایط و موقعیتش نبود. گفت نمی دانم برو ببین اگر کسی بود نجاتش بده. خواهرم رفت و سنگ شیشه عقب پژو را شکست و با نور گوشی تلفن همراهش همه جا و زیر صندلی ها را با دقت نگاه کرد اما خدا را شکر کسی را پیدا نکرد. هنوز چند دقیقه ای از نجات راننده نگذشته بود که یکدفعه پژو با صدای مهیبی منفجر شد و در آتش سوخت.»

مرادی ادامه می دهد: «بعد از نجات او، مردم با اورژانس تماس گرفتند و 30 دقیقه بعد هم آمبولانس آمد و راننده 27ساله را به بیمارستان منتقل کرد و تا جایی که خبر دارم ،خدا را شکر حالش خوب است. اگر نگران انفجار ناگهانی پژو و آتش سوزی نبودم و تجهیزاتی به همراه داشتم، حتما آتش را خاموش می کردیم تا خسارت مالی زیادی به این جوان، آن هم در این شرایط اقتصادی وارد نشود اما متاسفانه تجهیزات نداشتیم و خودروی وی در آتش سوخت. در آن لحظه حتی به جان بچه های خودم هم فکر نمی کردم و نجات جوان راننده برای مان مهم تر بود که خدا را شکر با کمک خواهر و برادرم او را نجات دادیم.»