گروه بورس کالا- نیکل یکی از فلزات پایه وارداتی به کشورمان است که هیچگونه تولیدی از این ماده بصورت خالص در کشور نداریم. با توجه به قیمت بالاو کاربرد محدود این ماده واردکنندگان اصلی به تعداد انگشتان دو دست نیز نمی رسند. این ماده ارزشمند بیشتر به مصرف فولادهای آلیاژی، صنایع استیل، آبکاری، لوازم منزل بالاخص لوازم آشپزخانه می رسد.

بالاترین قیمت این ماده نزدیک به 25دلار بر هر پوند در 5 سال گذشته و نزدیک به 32هزار دلار در هر تن برای یکسال گذشته ثبت شده است.

هم اکنون برای روز 20 اکتبر قیمت 10150 – 10155دلار به صورت نقدی در بازار رسمی فلزات (LME) معامله شده است که نشان از کاهش قیمت می دهد.

هم اکنون قیمت داخلی این فلز بسیار متغیر است، زیرا قیمت تمام شده برای واردکننده بسیار بالابوده و با توجه به قیمت فعلی بایستی زیانی 15هزار تا 20هزار دلار در هر تن را تقبل کند. هیچ دلیلی هم برای ثبات قیمت وجود ندارد. بنابراین هم خریدار و هم فروشنده مقاومت می کنند. موید این مطلب معامله با قیمت نزدیک به 22هزار دلار در چند روز گذشته در حالی که قیمت جهانی نزدیک به 14هزار دلار بوده است. هم اکنون با توجه به انحصار این ماده قیمت هنوز بالاست. غالب فروشندگان منتظر افزایش قیمت هستند که برای سال آینده میلادی دور از ذهن نمی باشد. بازار این ماده توسط واردکنندگان عمده بسیار راکد شده و معاملات فعلی توسط واردکنندگان جزء می باشد.

هم اکنون قیمت داخلی این ماده با درصد نزدیک به 99درصد حدودا 22هزار دلار در هر تن است، اما معامله با قیمت های پایین تر نیز صورت می گیرد. هم اکنون تنها توافق بین خریدار و فروشنده ملاک تعیین قیمت است و نه چیز دیگر.... برای این ماده هیچ قیمت معینی دیده نمی شود.

نکته دیگر عیار این ماده است که در برخی محموله های وارداتی بالاخص با مبدا کشورهای شرقی عیار ملاحظه شده کمتر از عیار عرف جهان یعنی 99درصد است که تاثیرات روانی و فنی بدی را بر بازار گذارده است. ساده ترین راه آزمایش این ماده در حین معامله است.

این روزها، روزهای سختی برای واردکنندگان قدیمی این ماده است.

توصیه می شود افراد با سرمایه محدود اقدام به واردات این ماده نکنند، زیرا احتمال شکست بیشتر از پیروزی است.