داوود گلبازی افزود: خشکسالی و سرمازدگی طی سال های اخیر موجب شده بسیاری از دامداران و کشاورزان به قالیبافی روی آورند که این موضوع به عرضه مضاعف فرش به بازار منجر شده است. وی راهنمایی نگرفتن تک بافان از کارشناسان و استفاده نکردن از نقشه های روز و مواد اولیه را از مهم ترین مشکلات صنعت فرش دانست و گفت: از اواخر سال گذشته قیمت فرش 40 درصد کاهش یافته و بسیاری از قالیبافان را با مشکل روبه رو کرده است.

وی با بیان این که باید مواد نامرغوب از بازار جمع شود و روی نحوه بافت نظارت بیشتری صورت گیرد، گفت: اگرچه صنعت فرش ایران در گذشته به دلیل اصالت، قدمت، تنوع، کیفیت، کمیت تولید و مردمی بودن این هنر محبوبیت خاصی در بین کشورهای اروپایی، آمریکایی، حوزه خلیج فارس و حتی خاور دور داشته، اما امروزه به دلیل عدم رعایت اصول فنی در رنگ و نقش و بی توجهی به سلیقه مشتریان با مشکلاتی روبه روست.

وی ادامه داد: در مقابل کشورهای رقیب از جمله هند، پاکستان و چین با بافت فرش هایی با استاندارد دقیق و یکنواختی کامل در نوع و اندازه و متناسب بودن اندازه با فضاهای آپارتمانی در به دست گرفتن بازار توفیق یافته اند، هر روز فرش ایرانی محبوبیت خود را بیشتر از دست می دهد و در این میان فرش کاشمر که قدمتی بیش از 150 سال دارد، رو به فراموشی می رود.

وی تاکید کرد: باید هرچه سریع تر مسئولان دست به کار شوند و برای نجات این صنعت چاره ای اساسی بیندیشند، زیرا چه بسیارند خانواده هایی که تنها ممر درآمدشان قالیبافی است و این روزها در شرایط سختی زندگی می کنند و از هیچ چتر حمایتی برخوردار نیستند و متاسفانه ساعت ها کار پشت دار قالی نمی تواند بخش کوچکی از نیازهای مادی آنان را برآورده سازد.