روز 20 اکتبر سال 2011 یک خبر تمام رسانه های دنیا را تحت پوشش قرار داد. معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی پس از چند ماه فرار از دست انقلابیون و به بار آمدن خسارت های فراوان، در نزدیکی شهر مصراته در تونلی که گفته می شد محل زندگی حیوانات است، به دست نیروهای انقلابی و مسلح دستگیر و در مسیر بازگشت به طرابلس کشته شد.

چند ساعت پس از کشته شدن قذافی، این خبر دهان به دهان می چرخید که چه کسی توانسته است دیکتاتور لیبی را به قتل برساند. تمام سوال ها به جوانی بیست ساله به نام عمران شعبان ختم می شد که می گفتند در مسیر بازگشت تیر خلاص را به سر قذافی زده است. از همان ابتدا انتظار می رفت شعبان به قهرمانی ملی برای لیبی تبدیل شود؛ حتی مقرر شد جایزه ای به ارزش یک میلیون دلار از سوی مصطفی عبدالجلیل، رئیس مجلس ملی لیبی به شعبان داده شود. اما شعبان به جای دریافت این جایزه ربوده شد و سرنوشت دیگری پیدا کرد؛ سرنوشتی که اکنون به خط پایان رسیده است.

به گزارش ایسنا، شعبان در ماه جولای در شهر «بنی ولید» لیبی ربوده شد و حدود 57 روز از دیده ها مخفی بود و در این مدت تحت شکنجه و عذاب قرار داشت تا آن که «محمد المقریف» یکی از مقامات بلندپایه لیبی برای آزادی وی پادرمیانی کرد و وی در حالی که در شرایط جسمانی بغرنجی به سر می برد، آزاد شد. شعبان پس از آزادی و برای معالجه به بیمارستانی آمریکایی در فرانسه منتقل شد، اما پزشکان در آنجا نتوانستند برای وی کاری کنند و سرانجام بر اثر شدت جراحات وارده و شکنجه جان سپرد.

روز سه شنبه جسد وی به شهر مصراته و در میان خانواده اش بازگردانده شد و با همراهی دوستان و انقلابیون لیبیایی به خاک سپرده شد. ولید بن شعبان، برادر این جوان بیست ساله لیبیایی گفت: من انتقام خون برادرم را از شبه نظامیان می گیرم، اما از راه مشروع. من به مقامات لیبی این فرصت را می دهم که با این معضل برخورد کنند، اما چنانچه آنها ناکام بمانند، آن وقت می دانم چگونه راه خود را ادامه دهم.