در همین راستا، مراسم ترحیم والده سرمربی سرشناس تیم فوتبال استقلال نیز به شکلی واضح و زیبا به یکی از همین صحنه ها تبدیل شد. مراسمی که در آن بسیاری از افرادی که خواه ناخواه و شاید به تحریک برخی عناصر و افراد بدخواه درگیر تنش ها و چالش های بزرگی در ورزش کشورمان شده بودند به پاس همدردی نزد سرمربی داغدار تیم استقلال آمدند و با در آغوش کشیدن وی با او صمیمانه همدردی کردند. از محمد مایلی کهن و پرویز مظلومی گرفته تا خانواده حجازی، فرهاد مجیدی، جواد زرینچه و...، همگی تمام کدورت های گذشته را دور ریختند و صمیمانه با قلعه نویی ابراز همدردی کردند تا نشان دهنده فضای زیبا و جوانمردانه خانواده ورزش و فوتبال باشند.

البته افرادی هم هستند که فقط به منظور برخورداری از امتیازهای فراوان فوتبال، از طریق ایجاد شیطنت و اختلاف اندازی بین چهره های نامدار فوتبال نام خود را به این رشته پرطرفدار چسبانده اند و از قبل آن به دنبال منافع شخصی خود هستند؛ همان هایی که عصبانیتشان از نزدیکی و همدردی چهره های فوتبالی و به هم خوردن کار و کاسبی آنها مخفی نمانده است!

به هر صورت دوستی ها در ورزش باید چنان عمق و پهنایی داشته باشد که هیچ وقت با یک تلنگر به خرابی نگراید. شاید اگر در نظر بگیریم که ورزش و بویژه فوتبال، از قبل این کدورت ها و دشمنی ها چقدر متضرر شده است، هیچ وقت به خود این اجازه را نمی دهیم که با جبهه گیری های گسترده مقابل یکدیگر، فضایی تیره و تار را ترسیم کنیم که در آن حرکت توسعه ای فوتبال نه تنها سد شده، بلکه به عقب نیز تغییر مسیر دهد. یقینا اگر تقابل های گسترده مایلی کهن قلعه نویی و مایلی کهن علی دایی در این سال ها نبود، فوتبال در فضایی بهتر نفس می کشید و پرده دری در آن باب نمی شد.

گروه ورزش