تونل کوهرنگ تونلی است که برای انتقال آب رود ماربر (آب کوهرنگ) به زاینده رود در نزدیک شهر چلگرد یا کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری در ایران ساخته شده است. از نخستین تونل کوهرنگ در سال 1332 بهره برداری شد. در سال 1364 تونل دوم به بهره برداری رسید. در سال 1377 عملیات ساخت سومین تونل کوهرنگ آغاز شد. نخستین بار شاه عباس در سال 1029ه. ق میرجهانگیرخان بهرامسری آسترکی بختیاری فرزند تاجمیرخان بهرامسری آسترکی که فرمانروای تامه بختیاری بود را مامور الحاق آب کارون به زاینده رود کرد و در این خصوص گردنه کوهرنگ به چلگرد نیز توسط بختیاری ها شکافته شد و اکنون به نام کارکنان معروف است و پایه های سدی که بر رودخانه کوهرنگ ساخته شد نیز موجود است. اما با مرگ شاه عباس، این طرح ناتمام ماند. آب کوهرنگ یکی از سرچشمه های کارون بود. پیوستن آن به زاینده رود بخاطر نزدیکی سرچشمه این دو رود از گذشته در نظر بوده است. نخستین بررسی ها برای انتقال آب رودخانه بیرگان به حوضه زاینده رود به سال های پس از جنگ دوم جهانی باز می گردد. در نتیجه این بررسی ها، طراحی و اجرای بند انحرافی و تونل اول کوهرنگ به وسیله مهندسان مشاور الکساندر گیپ انجام شد و از این سیستم در سال 1332 خورشیدی بهره برداری شد. این سیستم شامل بند و یک تونل 2900 متری بطور میانگین سالانه حدود 255 میلیون متر مکعب آب را به حوضه زاینده رود منتقل می کند. این تونل یکی از مناطق دیدنی کوهرنگ به شمار می رود.