«دیشب پس از مدت ها خواب فهیم را دیدم، دیداری تازه گشت. اگر فهیم بود، خیلی روی آن فکر می کرد. البته من هم اعتقاد دارم، آن هم به خواب های فهیم که شنیدن بعضی هایش آدم را سرحال می آورد، چه رسد به واقعیت داشتنش.»

این جملات بخشی از یادداشت های روزانه شهید غلامرضا صادق زاده است که بازگوکننده خاطراتش از روزهای جنگ در سوسنگرد است؛ خاطراتی در کتابی به نام «یادداشت های سوسنگرد» که تاکنون بارها تجدید چاپ شده است.

غلامرضا صادق زاده سال 1339 در تهران به دنیا آمد. سال 1358 در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و در فروردین سال 1361 در حضور امام خمینی(ره) با فهیمه باباییان پور پیمان ازدواج بست و البته سه ماه پس از ازدواجش یعنی تیرماه 61 به شهادت رسید، در حالی که تنها چیزی که در آن لحظه از وی باقی ماند، حلقه ازدواجش بود که روی آن عبارت «ایمان، جهاد، شهادت تنها ره سعادت» حک شده بود.

یاد این شهید و البته نام سوسنگرد در کتاب دیگری به نام «نامه های فهیمه» نیز آمده است؛ کتابی که شامل مکاتبات شهید غلامرضا صادق زاده با همسرش، فهیمه باباییان پور است و به دلیل جذابیت آن تاکنون 15 بار توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

بیست و ششم آبان، روز آزادسازی سوسنگرد، یادآور ارزش های مفقودشده ای است که بازگویی آن، قدرشناسی حماسه آفرینان آن روزگار است.

سوسنگرد به دلیل اهمیتی که داشت، در اوایل جنگ بارها میان ایران و عراق دست به دست گشت تا این که در بیست و پنجم آبان فرمان راهبردی امام(ره) مبنی بر این که «بایستی تا فردا سوسنگرد آزاد شود» رزمندگان اسلام را به آنچنان شوری واداشت که فردای همان روز دشمن متجاوز را از خاک کشور بیرون راندند و سوسنگرد را آزاد کردند.