باید وی را آخرین شهید سرشناس از میان رهبران جنبش حماس دانست. احمد سعید خلیل الجعبری ملقب به ابومحمد در سال 1960 در محله الشجاعیه واقع در شرق غزه به دنیا آمد. مدرک لیسانس خود را در رشته تاریخ از دانشگاه اسلامی غزه گرفت و در زمان شهادت معاون فرمانده کل گردان های عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش حماس در غزه بود.

جعبری زندگی مبارزاتی اش را از جنبش فتح آغاز کرد، او چند سال بعد به علت وابستگی به این جنبش و مشارکت در عملیاتی علیه رژیم صهیونیستی در سال 1982 بازداشت و 13 سال را در زندان سپری کرد. در زندان با رهبران حماس از جمله عبدالعزیز الرنتیسی، اسماعیل ابوشنب، نزار ریان، ابراهیم المقادمه و شیخ صلاح شحاده آشنا و همین آشنایی موجب شد تا وی به جنبش حماس بپیوندد. وی بعد از آزادی از زندان در سال 1997 در دفتر سیاسی جنبش حماس در نوار غزه شروع به کار کرد و رابطه اش با محمد ضیف، سعد العرابید و عدنان الغول از بارزترین فرماندهان گردان های قسام محکم تر شد. جعبری همزمان با آغاز انتفاضه الاقصی در سال 2000 و زمانی که رژیم صهیونیستی مقر سرویس های امنیتی تشکیلات خودگردان را بمباران کرد، آزاد شد.

تحرکات جعبری در نوارغزه به صورت ماهرانه و سریع و بدون محافظان شخصی بود. به همین علت ارتش رژیم صهیونیستی چند بار منزل وی را بمباران کرد، اما این بمباران در زمانی صورت می گرفت که آن منزل خالی از سکنه بود. جعبری در به کارگیری شیوه های متعدد امنیتی بسیار مهارت داشت و به گفته همرزمانش هرگز از تلفن همراه استفاده نمی کرد و این یکی از عوامل موفقیت وی بود.

جعبری، شاه کلید موفقیت حماس در عملیات اسارت گلعاد شالیت، نظامی صهیونیست و مبادله وی با هزار اسیر فلسطینی بود. با شکست صهیونیست ها در حمله نظامی به غزه برای آزادسازی گلعاد شالیت، صهیونیست ها بعد از دوره ای طولانی و انجام مذاکرات غیر مستقیم با میانجگری آلمان و مصر مجبور شدند شالیت را با 1100 اسیر فلسطینی تبادل کنند. الجعبری از همان ابتدا به عنوان مسئول این پرونده و مذاکره کننده طرف فلسطینی در این معامله بود.

در نهایت، روز چهارشنبه چهارده نوامبر سال 2012 و بعد از سال ها تعقیب و پیگرد توسط ارتش صهیونیستی و در حالی که تنها چند روز از سفر حج بازگشته بود، خودروی احمد الجعبری توسط هواپیماهای بدون سرنشین اسرائیلی هدف قرار گرفت و به شهادت رسید.