«بازنشستگان محترم حقوق شما واریز نشده است.لطفا سوال نکنید.» این نوشته دیروز در پشت شیشه ورودی یک بانک نگاه هر عابری را به خود جلب می کرد.ماه به پایان رسیده، اما حقوق زنان و مردانی که برای امرار معاش خود چشم به روز پایانی ماه دوخته اند تا ماحصل سال ها زحمت خود را دریافت کنند، به حسابشان واریز نشده بود. زنان و مردانی که جوانی خود را پشت سرگذاشته اند، قبول کرده اند که هر ماه مقداری از حقوق شان پس انداز شود تا در روزهای سخت پیری، به اصطلاح حقوق بخور و نمیری داشته باشند و محتاج کسی نشوند و دستشان را پیش کسی دراز نکنند. آنها در جوانی کاشته اند تا در پیری برداشت و آبرومندانه زندگی کنند، اما حالاکمتر کسی به فکر آنهاست.