این دربست سوار کردن تاکسی ها هم برای خودش حکایتی شده است. انگار راننده های تاکسی در صورتی دربست مخلص شما هستند که شما مخلص دربست آنها باشید. لیکن چه توان کرد اگر که مسافر بنده خدا مخلص باشد، ولی از بدشانسی، مخلص مفلس؟... حسابش با کرام الکاتبین است. مگر نه که از قدیم گفتند: «المفلس فی امان الله»؟!

دیروز یکی از شهروندان تهرانی با ستون«حق با شماست» روزنامه تماس گرفته بود و گله کرده بود که در این روزهای آخر سال، بسیاری از تاکسی ها بدون آن که کسی را سوار کنند، به دنبال مسافران دربستی هستند. این یک نفر از مردم از مسئولان تاکسیرانی تقاضا کرده بود اگر وقت دارند، در این زمان خاص، نظارت خود را بیشتر کنند تا مردم در خیابان ها سرگردان نگردند و زبان حالشان آن نشود که اقبال اندیشمند گفت: چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما!

بسته پیشنهادی: اگرچه می گویند که ذات تاکسی، دربست سوار کردن است و در سایر بلاد مترقیه نیز روال بر همین منوال است؛ اما تا زمانی که سایر امکانات و خدمات ما همچون سایر بلاد مترقیه نشده است، کسی خیلی به ذات تاکسی کاری ندارد؛ چون پول یارانه اش را فقط باید هزینه چهاربار دربست گرفتن تاکسی کند. فلذا مثل مرحله دوم هدفمندی یارانه ها، دربست کردن تاکسی ها نیز هنوز وقتش نیست. فلذا در راستای کاهش دربستی ها عرایضی پیشنهادی داریم:

1 سوگند خوردن: در زمان تحویل گرفتن تاکسی، رانندگان متنی را قرائت کنند و طی آن سوگند بخورند که تا حد ممکن، دربست سوار نکنند؛ مگر خود مسافر با کمال میل از ایشان تقاضا کند. اسمش را هم می توانند بگذارند سوگندنامه راننده بقراط!

2 گشت نامحسوس: کسانی از سازمان تاکسیرانی در کنار خیابان به انتظار تاکسی بایستند. باور کنید که از صبح تا شب، کلی کاسب خواهند شد؛ یعنی کلی مچ خواهند گرفت از رانندگان تاکسی هایی که فقط دربست سوار می کنند. حالاآن مسافر سوار نشده، در هوای سرد و توفانی، می خواهد از سرما خشک شود، مشکل خودش هست.

3 حمل با جرثقیل: تاکسی ها هم دل دارند. چرا فقط غیرتاکسی ها در صورت خلاف باید با جرثقیل به پارکینگ پلیس حمل شود؟ این جوری، همه خودروها به یک چشم نگریسته می شود و جای گله گزاری باقی نمی ماند. مگر طرف به جرثقیل بسنده نکند و برخورد بیشتری بخواهد.