مادر از زمان تولد فرزندش در صدد برقراری ارتباط با کودکش برمی آید و نگران است که آیا کودکش از نظر تکاملی طبیعی است. از لحظه ای که چشمان کودک به صورت مادرش می افتد، شروع به تماشای حالات مختلف چهره و گوش دادن به صداهایی می کند که برای صحبت کردن با وی ایجاد می شود. او خیلی زود با حرکت دادن لب ها و اجزای چهره اش شروع به تقلید از مادر می کند.

حرکت نوزاد در این سن هنوز تحت تاثیر واکنش های اولیه است. نوزاد در این سن از نظر بینایی کامل نیست، هرچند از بدو تولد می تواند ببیند و رنگ ها و شکل ها را از فاصله نزدیک تشخیص دهد. چشم ها را روی چهره افراد متمرکز می کند و بویژه صورت مادر خود را ترجیح می دهد.