پرسش:

آیا دعوت به تعقل به معنای به رسمیت شناختن نتایج عقلی و مطلوب دانستن نتایج عقل در تمامی زمینه ها است؟

پاسخ:

بدون شک هرگاه منبعی یا ابزاری به عنوان منبع یا ابزار شناخت معتبر دانسته شد بدان معناست که چنین منبعی معرفت زا و آن ابزار وسیله مناسب کسب معرفت است از باب نمونه هرگاه حواس از دیدگاه قرآن یکی از ابزار شناخت آدمی معرفی شدند به این معناست که معارف حسی از جمله معارف مورد قبول قرآن است اما نکته اساسی این است که معتبر دانستن یک منبع یا ابزار شناخت وقتی مستلزم به رسمیت شناختن تمام شناخت های برآمده از آن منبع یا ابزار معرفتی است که منبع یا ابزار مربوطه فاقد ضریب خطا و معصومانه باشد؛ از آن رو که عقل از چنین ویژگی برخوردار نیست بنابراین دارای اعتبار مطلق نمی باشد. اینک به برخی از لغزش های عقل اشاره می شود: