(بدان ای سالک راه خدا!)

پیامبر اکرم(ص) درباره رابطه میان برخی انسان ها با دنیا می فرماید: «عبدالدینار والدرهم» (بحارالانوار، ج76، ص78) اینها عبد و پرستنده پول هستند. امام حسین(ع) نیز در اولین خطبه ای که در کربلاخواند فرمود: «الناس عبیدالدنیا» (بحارالانوار، ج44، ص382) مردم برده دنیایند و آن را می پرستند.

این تعبیرات در کلمات ائمه ما وجود دارد و نشان از آن است که رابطه و علقه انسان به مادیات تا کجا می تواند ادامه پیدا کند و تا چه حدی پیش می رود. ممکن است برخی که منش آماری دارند بگویند: همه مردم این طور نیستند! یعنی خیلی از افراد هم هستند که به بندگی دنیا در نیامده اند.

در روایتی آمده است: اسحاق بن غالب گفت: امام صادق(ع) به من فرمود: «یا اسحاق کم تری اصحاب هذه الایه؟» تو کسانی که مصداق این آیه شریفه هستند را چقدر می دانی؟ یعنی به نظر تو چند نفر از افراد جامعه مصداق این آیه هستند؟ «فان اعطوا منها رضوا و ان لم یعطوا منها اذاهم یسخطون» (توبه- 58) این آیه درباره صدقات است، و ضمیر «منها» به صدقات برمی گردد.

آیه می فرماید: اگر پول و دنیا را به آنها بدهی، از تو راضی می شوند، و هم به دنبال تو می دوند، اما اگر پول به آنها ندهی و دنیا را از آنها دریغ کنی، هم با تو دشمنی می کنند و هم از تو روی گردان می شوند.

به تعبیر دیگر اگر شعار دنیا بدهی. دنبال تو هستند، وگرنه با تو دشمن می شوند.

اسحاق می گوید من چیزی نگفتم و ساکت ماندم. حضرت به من فرمودند: «هم اکثر من ثلثی الناس» (بحارالانوار، ج70، ص124) بیش از دو سوم مردم کسانی هستند که حب دنیا، بر قلوب آنها غلبه کرده و دنیا وجهه قلب آنها گردیده است.(1)