هر روز شاهد آنی که تیراژ کتاب هات پایین و پایین تر می آید. نشسته یی و پیش چشمت چک های برگشتی ردیف می شود. کتاب های تلنبارشده در انبارت را نمی دانی باید چه کنی: کتاب هایی که هیچ خواهانی ندارد و باید جان بکنی بلکه قطره چکانی ردشان کنی برود. لحظه به لحظه شکاف بین تو ناشر و اهل قلمت عمیق و عمیق تر می شود تا جایی که به نظر می رسد هیچ هدف و منافع مشترکی ندارید. در کشورت یازده هزار مجوز نشر صادر شده است و باید کتاب هاتان را نهایتا در سیصد چهارصد کتابفروشی ای که سرشان به تن شان می ارزد، عرضه کنی. وضعت این است و خیلی چیزهای دیگر، تا دری به تخته می خورد و به فرانکفورت می روی.