جام جم- زمانی نه چندان دور بود که در جامعه ما تظاهر به زهد بر تظاهر به اشرافیت رجحان داشت. یعنی مشکل، زهدفروشی و تظاهر به فقر بود نه آنچه امروز رواج پیدا کرده و درست عکس گذشته است.

شاید از همین روست که بزرگانی همچون امام خمینی (ره) رفتاری را در پیش می گرفتند که تا حد ممکن عاری از شائبه زهدنمایی و تظاهر به فقر باشد. در خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی آمده: «وقتی در قم طلبه بودیم، آقایانی بودند که در بیرونی ها زیلو و در اندرونی قالی می گذاشتند. ولی امام در بیرونی خود قالی گذاشته بودند. خانه امام هم بزرگ بود که بعد از ازدواج آقامصطفی، بخشی از آن را به ایشان دادند. انسان معتدلی بودند. در عین