حرف های تازه ای به گوش می رسد که به قول شاعر خدابیامرز ناصرالدین شاه، «فی الواقع خوشمان می آید»! اینکه در 210 دقیقه جلسه، معادل 3 ساعت و نیم رایج، «سند تعالی هنر» توسط شهردار تهران و رئیس و اعضای هیات مدیره و جمعی از مدیران و کارشناسان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بررسی شد البته نه خبر شادی آفرینی ا ست و نه غیرمعمول اما صحبت های محمد باقر قالیباف درباره این سازمان و عملکردش، که روزگاری از موفق ترین حوزه های فرهنگی- هنری کشور بود [و بعد کار به جایی کشید که ترمزها را کشیدند و اهل فرهنگ در سرعت بالاو بدون بستن کمربند ایمنی، از شیشه جلوی اتوبوس پرت شدند بیرون] واقعا جالب بود. قالیباف گفته:«من قصد دارم بدانم در شاخه ای از هنر همانند ادبیات که رکن رکین کار است، باید برای رسیدن به کدام افق پیش برویم و ادبیات بر اساس 18 محور اصلی رویکردهای سازمان چگونه باید پیش برود.

سپس بر همین اساس به بخش ادبیات کمک کنیم تا در دو سال آینده به هدفی که مد نظر دارد برسد.» و گفت:«بنده معتقدم اگر ما هنرمند را نبینیم، هر چقدر هم کار بکنیم بیهوده خواهد بود. ما قصد داریم در شهر تهران کار را به هنرمندان واگذار کنیم.» با این اوصاف باید منتظر بود که آب رفته به جوی سازمان فرهنگی هنری برگردد و دوباره بدل شود به آن چیزی که روزگاری، توسط دیگر مراکز فرهنگی هنری کشور، سرمشق قرار می گرفت[و طی فقط سه سال توانست توسعه فرهنگ عمومی را در پایتخت، به اندازه چند دهه جلو ببرد] بنده زیاد ذوق زده نمی شوم و منتظر می مانم که ببینم این حرف ها عملی می شود، یا نه!