به یاد دارم سال 77 پیش از انتخابات مجلس خبرگان رهبری که همه ائمه جمعه موقت تهران جزو نامزدهای این انتخابات بودند و طبق قانون حق استفاده از تریبون رسمی نماز جمعه را نداشتند، آیت الله مهدوی کنی که در آن دوره جزو نامزدهای خبرگان نبود، امامت جمعه را از سوی رهبر معظم انقلاب عهده دار شد.

برای من که در آن زمان به خاطر محدودیت های سنی، بتازگی با مباحث و جریانات سیاسی آشنا می شدم، نام مهدوی کنی تا حدی در مقایسه با سایر رجال سیاسی که در پست های کلیدی بودند، کمتر شناخته شده بود. بعدها دریافتم که حضور مهدوی کنی در سمت های کلیدی عمدتا به این شکل مستعجل و موقت بوده است، و وی به معنای واقعی کلمه یکی از ذخایر نظام جمهوری اسلامی بوده است که در بزنگاه های حساس برای نظام مفید واقع شده است.