اصولا رسانه ای مثل رادیو و تلویزیون نقش مهم و اساسی در شکل دهی ذهنیت دیداری و شنیداری مردم ایفا می کند. هر چه این رسانه در قالب کلی دولتی، سازمانی یا اصطلاحا ملی ساختاری نظام مند یابد، طیف وسیعی از مردم جامعه را نسبت به خود هوشمند می کند.

زمانی که رقیبی برای این رسانه نباشد تاثیرپذیری یکسونگرانه به همراه نوعی اجبار در فهم یکسان از برنامه های ارائه شده را به توده مردم القا خواهد کرد. الزاما رقیب در اینجا منظور شبکه های داخلی خصوصی خارج از مدیریت سازمان صدا و سیما مطمح نظر است که وجود ندارد و الا رقبای برون مرزی معاند فعلا محل بحث در اینجا نیست. این هوشمندی ملت می تواند برای مدیران رادیو