در نقد هر پدیده ای الزاماتی است و اگر چنانچه آن الزامات رعایت شود، می توان آن نقد را یک نقد منصفانه و بی طرفانه خواند. از الزامات نقد در فضای کنونی کشور ما که مرز بین اتهام زنی، برچسب زنی و نقد منصفانه را مشخص می کند این است که شخص یا گروه انتقادکننده خود را در جایگاه فرد، واقعه یا پدیده نقدشونده قرار دهد. اگر این مساله میان جریان های سیاسی کشور رعایت شود، دیگر شاهد برچسب زنی ها و اتهام زنی ها که با هدف حذف جریان رقیب اتفاق می افتد، نخواهیم بود. اگر چنین الزامی توسط گروه ها رعایت شود می توان انتظار داشت که فضای نقد منصفانه در کشور رعایت شود. همچنین گروه های سیاسی که در معرض نقد قرار می گیرند باید از مصونیت برابر هم برخوردار باشند. اگر چنانچه بنا باشد یک جریان سیاسی از مصونیت کامل برخوردار باشد، اما جریان سیاسی رقیب در معرض تهدید باشد نمی توان گفت که الزامات یک نقد سازنده، موثر و پیش برنده وجود دارد. باید شرایط و امکانات نقد برای هر دو جناح برابر باشد. جریان سیاسی اصلاح طلب به عنوان جریانی که معتقد به گفتمان اصلاح طلبی است و این گفتمان را مبنای رفتار و عمل خود قرار داده است باید به الزامات نقد سازنده پایبند باشد، حتی اگر طرف مقابل این الزامات را رعایت نکند. ترویج این گفتمان و پایبندی به این الزامات توسط اصلاح طلبان در آینده اثر گذار خواهد بود. همان طور که در حال حاضر هم تاثیر مثبت گذاشته است. در هر نوع تحلیل و نقدی که به طرف مقابل می شود باید مقتضیات زمان و موقعیتی را که جریان مقابل با آن مواجه است به عنوان یکی از مولفه های نقد مورد بررسی قرار بگیرد. در حوزه مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی که در حوزه سیاست کشور ما تاثیر دارد اگر به تناسب و در امتداد یکدیگر توجه شود، می توان نقدی با رویکرد علمی و مفید برای توسعه کشور داشت.