یکی از مهم ترین دشواری های اکتشاف های فضایی، فاصله بسیار زیاد اجرام از یکدیگر است، درنتیجه سفرهای فضایی نیازمند زمان های بسیار طولانی است. حتی اگر سریع ترین فضاپیمای ساخت بشر را به فضا بفرستیم، هزاران سال طول می کشد تا به نزدیک ترین ستاره (پس از خورشید) برسد. به همین دلیل اگر در این فکر هستیم در مدتی کمتر از صدسال به این ستاره سفر کنیم، باید از فضاپیماهایی استفاده کنیم که سرعت شان دست کم 75برابر سرعت فضاپیماهای کنونی است. برای درک دشواری های سفرهای فضایی باید در ابتدا فاصله های بسیار زیاد اجرام فضایی را درک کنیم. فاصله نزدیک ترین ستاره به ما 266هزار برابر فاصله ما تا خورشید است. نور که سریع ترین پدیده شناخته شده طبیعت است، فاصله خورشید تا زمین را در مدت هشت دقیقه طی می کند، اما برای سفر از نزدیک ترین ستاره تا زمین باید بیش از چهارسال در راه باشد.