دره های سبز، همیشه در خطرند؛ از ولز جنوبی گرفته تا شمیرانات. راوی نابودی شان، گاه «هیو مورگان» خردسال است، گاه خسرو خورشیدی کهنسال. هر شیار بین دوکوهی که حالابه توده ای از بتون و سنگ و شیشه تبدیل شده، احتمالازمانی دره ای سرسبز بوده. 70سال پیش «جان فورد»، فیلمساز آمریکایی، تراژدی اضمحلال دره را جلو دوربین برد و حالا«خسرو خورشیدی» بر طبیعتی که از بین رفته، مرثیه سرایی می کند. «دره من چقدر سبز بود» نام نمایشگاهی است که این روزها در گالری «حنا»، واقع در یکی از خیابان های فرعی قیطریه در دل آهن و آپارتمان و بتون، برپاست. نیمی از فضای گالری، روایت خورشیدی است از دره شمیرانات، نیمی دیگر اما مجسمه هایی