فرارسیدن خردادماه برای طهرانی ها، معنا و مفهوم گرما را داشت و اگر تا پایان اردیبهشت، آنچنان گرما طاقت فرسا نمی شد، به یقین خرداد و گرما با هم از راه می رسیدند و برای فرار از گرما، مردم راه حل های طبیعی چندی را آزموده بودند. از «بهار خواب و اتاق مهتابی» هفته پیش گفتم و چون خبری از وسایل خنک کننده مصنوعی نبود، از تجارب تاریخی پدران و مادران خود استفاده می کردند «حیاط خوابی»، «پشت بام خوابی» و نم زدن حصیرهای آویخته روی پنجره ها، از جمله کارهای تجربه شده بود. تا نیم قرن پیش، هوای تهران عاری ازهرگونه دود و آلودگی بود و برخلاف امروز که «تهران خواب ندارد» در ساعات پایانی روز و فرارسیدن تاریکی، شهر