طی ماه های گذشته تعداد سفر تیم های تجاری خارجی به ایران برای عقد قرارداد و مذاکره بسیار زیادتر از گذشته شده است. این نشان می دهد مذاکره کنندگان خارجی نیز به خوبی می دانند با نزدیک شدن به تیرماه و افزایش احتمال دستیابی به توافق هسته ای باید مذاکرات خود با طرف ایرانی را به نتیجه برسانند. بر این اساس و با توجه به اینکه زیر ساخت های فعلی در ایران بیشتر اروپایی است، مذاکره کنندگان اروپایی-انگلیس، فرانسه، آلمان و... - وجود این زیرساخت ها را مزیت خود برای دستیابی به توافق با طرف ایرانی ارزیابی می کنند و پای میز مذاکره با ایرانی ها می نشینند: از سوی دیگر مذاکره کنندگان آسیایی-چین، کره، تایوان و ژاپن - که به عنوان تازه واردهای بازارهای تجاری محسوب می شوند نیز به دلیل آشنا بودن به تکنولوژی های روز اروپای غربی سعی دارند بازارهای ایرانی را تصاحب کنند. به طور کلی در حال حاضر و با توجه به آلارم های مثبت دریافت شده از احتمال توافق هسته ای در تیرماه همه مذاکره کنندگان سعی دارند با تردد در ایران پالس های مثبت حضور در ایران را بزنند و بتوانند با این روال ترددی سهم خود را از بازار گسترده ایران به دست آورند. البته روال برخورد تجار ایرانی به همان روال سابق نیست و تردد سرمایه گذاران خارجی موجب شده است تا طرف ایرانی با طمانینه بیشتری پای میز مذاکره و امتیازدهی به این سرمایه گذاران باشد. البته تاکنون این ترددها موجب عقد قرارداد خاصی نشده است و تنها برخی شرکت های بزرگ اروپایی و آسیایی با تاسیس دفتر در تهران نشان داده اند که برای ورود به ایران مصر هستند. بازار ایران بازار کوچکی نیست که به راحتی بتوان در اختیار یک یا دو سرمایه گذار خارجی سپرد. در حال حاضر ایران 200میلیارد دلار پول دارد و در مقابل تنها سه الی چهار میلیارد دلار بدهی دارد و این امر به خوبی جذابیت خاص خود برای سرمایه گذاری در ایران را نشان می دهد. پس اگر در این شرایط تجار ایرانی در مقابل خارجی ها کمی جسورانه برخورد کرده و با هر شرایطی حاضر به مذاکره نباشند چیز عجیبی نیست. بالاخره شرایط ایران در حال حاضر خاص است و بعد از توافق در تیرماه قطعا این شرایط بسیار متفاوت تر خواهد شد.

دبیرکل خانه اقتصاد ایران