زندگی امام علی(ع) از آغاز تا انجام، درس آموز است و راه و رسم آن حضرت در نشان دادن زیست اخلاقی همچون مشعلی بر قله زندگی بشری فروزان است؛ و هر انسان آزاده و خواستار زندگی اخلاقی و ایمانی می تواند برترین تربیت شده قرآن کریم و مدرسه نبوی را الگویی راهبر به کمالات انسانی و میزانی برای سنجش راه و رسم ها قرار دهد. آخرین روزهای زندگی ایشان و آنچه پس از ضربت خوردن انجام دادند و بیان کردند، خود مایه درس آموزی ها است.

چون امام علی(ع) ضربت خوردند، فریاد زد ابن ملجم را بگیرند و مردم نیز در پی او شتافتند و پیش از آنکه کاری بکند او را دستگیر کردند.(ابن سعد، الطبقات الکبری 3 / 37)