«روانشناسی دین» که از شاخه های متاخر در مباحث دین پژوهی است، در ابتدای قرن بیستم و با کوشش دانشمندانی همچون «ویلهلم وونت»، «ویلیام جیمز» و «جیمز لوبا» شکل و قوام یافت. از جمله نظریه های مختلف روانشناسی که برای توضیح پدیده دین به کار رفته اند، می توان به رفتارگرایی، روانشناسی گشتالت و روانکاوی فروید اشاره کرد. از آنجا که «روانشناسی دین» چند سالی است که مورد توجه دین پژوهان ما نیز قرار گرفته است، بر آن شدیم تا چگونگی رسیدن به تبیینی روانشناسانه از سیره سیاسی حضرت علی(ع) و حکومتداری ایشان را مورد مداقه قرار دهیم. از این رو، به سراغ حجت الاسلام دکتر مسعود آذربایجانی، عضو هیات علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه رفتیم که در حوزه «روانشناسی دین» تخصص دارند. حاصل این گپ وگفت را در ادامه می خوانید: