«صادق چوبک» را می توان از جمله نویسندگان کلاسیک در دوران معاصرمان دانست. حدود سال 1320 کار خود را آغاز کرد؛ درست زمانی که به نوعی آغازی در جریان مدرنیسم ادبیات داستانی کشورمان به شمار می آید. آن زمان چوبک و ابراهیم گلستان به همراه جلال آل احمد، بعد از صادق هدایت به عرصه ادبیات داستانی آمدند و داستان کوتاه را به یکی از شاخه های اصلی ادبیات تبدیل کردند.

در ابتدا تحت تاثیر هدایت نوشتن را آغاز کرد اما خیلی زود توانست به صدایی مستقل در عرصه داستان نویسی تبدیل شود. یکی از مهم ترین ویژگی های نوشته های وی که داستان نویسان امروز هم باید به آن توجه داشته باشند این است که غنی از تجربه های زندگی بود.