در شهر ما یک کتاب فروشی بود به اسم «سعادت» که کتاب کرایه می داد. شبی یک ریال. دو قفسه پر از کتاب های جیبی و رقعی که اغلب هم روی کاغذ کاهی چاپ شده بود و خیلی هم ارزان بود. اما برای ما که پول قلم و کاغذ مدرسه را هم نداشتیم، چاره دیگری جز کرایه کتاب نبود. «کلود ولگرد»، از ویکتور هوگو، را از کتاب فروشی کرایه کردم و شب نشده آن را تمام کردم و برگرداندم و «آخرین روز یک محکوم» را گرفتم و خواندم. این کتاب ها با آنکه جزء اولین ترجمه های قاضی بود، آن قدر روان ترجمه شده بود و چنان داستان های جذابی داشت که هنوز آنها را از یاد نبرده ام. بعدها قاضی را وقتی به چاپخانه نسرین در کوچه مهندس الممالک در خیابان شاه