آسمان ادب ایران در روزی چون امروز از سال 1305خورشیدی یکی از ستارگان قاجاری خود را از دست داد. در این روز محمدتقی شوریده شیرازی پس از 69 سال زندگی درگذشت. شوریده سال 1236 خورشیدی در شیراز به دنیا آمده و در هفت سالگی بر اثر آبله، از نعمت بینایی محروم شد. وی پس از مرگ پدر در 9 سالگی، تحت سرپرستی دایی قرار گرفت و از آنجا که دارای هوش سرشاری بود، در مدتی کوتاه به وسیله اشعارش بلندآوازه گردید و شعرش بر زبان ها افتاد. محمدتقی پس از آن راهی تهران شد و مورد توجه ناصرالدین شاه قاجار قرار گرفت و لقب فصیح الملک دریافت کرد. شوریده شیرازی در اواخر عمر، تولیت افتخاری مقبره سعدی را پذیرفت و در تعمیر آن کوشش فراوانی کرد. او نه تنها در قصیده سرایی، غزل و مطایبه نبوغی بسزا داشت بلکه در سرودن اشعار محلی نیز توانایی قابل توجهی داشت. دیوان غزلیات، آذر و نامه روشندلان از جمله آثار شوریده محسوب می شود.