فلسفه ورزی بسیار شبیه است به گام گذاشتن در راه های جنگلی. مارتین هایدگر، فیلسوف بزرگ آلمانی در قرن بیستم این استعاره (Holzwege) را برای توضیح معنایی عام تر یعنی اندیشیدن یا تفکر (Denken به آلمانی) به کار می برد. جالب است که هایدگر در واپسین سال های کارش خیلی دوست نداشت «فیلسوف» به معنای تخصصی آن خوانده شود و احتمالالفظ «اندیشیدن» یا «تفکر» را بیشتر می پسندید، به سبب بار معنایی خاصی که مفاهیم فیلسوف و فلسفه در طول بیش از 2500 سال تاریخ فلسفه غرب یافته اند. او که خیلی دل خوشی از شهر و زندگی شهری نداشت و عاشق زیستن در دل طبیعت و زندگی روستایی بود، کوهنوردی حرفه ای بود و عادت داشت زمان های زیادی