آیا موقعی که چند وقت پیش رئیس سازمان سینمایی با قطعیت از بیهودگی، ناکارآمدی و غیرضروری بودن شورای عالی سینما سخن گفت، لحظه ای به دغدغه ها و مشکلات معیشتی جماعت پرشمار سینماگران فکر کرد؟ آیا حجت الله ایوبی به عنوان بالاترین مقام سینمایی کشور، به این اندیشید که برای سامان دادن به وضعیت اهالی پرتلاش سینما و رفع مصائب آنها نیاز به مرجعی جهت سیاستگذاری و مهم تر از آن اجرایی شدن تصمیمات است؟

در این که پایه های شورای عالی سینما در دولت گذشته غیرقانونی و بدون طی مسیری درست بنا گذاشته شده، تردیدی نیست، اما آیا باید به این بهانه و توجیه، نفس و نیت درست عمل را زیر سوال برد و بر همه امتیازاتی که چنین