حالابا تماشای نمایش «نگاه مان می کنند»، می توان با افتخار درباره تئاتر حرف زد: تئاتری که قرار بوده و هست با زبان هنر، بازتابی از اندیشه ها و دغدغه های هنری، اجتماعی و سیاسی هنرمندان و مردم باشد. این همه چیزی است که در نخستین تجربه کارگردانی محمدرضا اصلی نمود عینی دارد. «نگاه...» نمایش کامل و سلامتی است که بیشترین امتیاز خود را از نمایشنامه بی نقص نغمه ثمینی کسب می کند. گرچه در کارگردانی و بازی ها نیز می توان آن را اثری تمام و کمال و حرفه ای دانست. ثمینی که پیش از این بارها با متن های خوب، تیزبینی اش را در توجه به جزییات زندگی مردم به رخ کشیده بود، در این متنش یکی از بزرگ ترین مسائل کنونی جامعه