شاید یکی از علل عزل جریر از استانداری همدان توسط علی(علیه السلام)، بی اعتمادی حضرت نسبت به او بوده است؛ چنان که کلمات فوق نشان می دهد حضرت دقیقا با جریر و شخصیت او آشنایی داشت و او را لایق پست ریاست بر منطقه همدان نمی دانست.

به نظر می رسد بیعت او با امیرمومنان(ع) نیز از روی ناچاری بوده است؛ زیرا او بعد از بیعت خودش با حضرت، طی نامه ای به اشعث بن قیس، سرکرده منافقان حکومت علی(ع) می نویسد: «درخواست بیعت با علی(ع) به من رسید و من آن را پذیرفتم و راهی برای دفع آن ندیده ام. در امور پنهان مسئله عثمان نیز نگریستم؛ ولی چیزی در آن نیافته ام که مرا ملزم به کاری کند؛ به علاوه مهاجران و انصار شاهد