با توجه به اشتراک های گسترده میان دو کشور ایران و ترکیه مثل مذهب، همجواری، جمعیت، داشته های زمین شناسی، محصولات و حتی میزان افراد تحصیلکرده و جوانان، از گذشته های دور تا کنون ارتباطات گسترده ای از نظر تجاری میان دو کشور شکل گرفته است اما این ارتباط طی جنگ تحمیلی و همچنین کارشکنی های غرب علیه اقتصاد کشورمان طی دوران تحریم کمی دستخوش تغییرات شد و لازم است اکنون دوباره برای بازسازی و استفاده از توانمندی های ارتباط تجاری میان دو کشور، گام های موثرتری برداریم. هرچند نباید فراموش کنیم به رغم تحریم ها روابط تجاری میان دو کشور همواره برقرار و به نوعی قابل توجه بوده است.

امروز که فضای تحریم های یکجانبه غرب علیه کشورمان به واسطه توافق هسته ای تغییر کرده و افق های تازه ای در اقتصاد ایران دیده شده، باید بودها و کمبودهای هر دو کشور دوباره بررسی شده و برای توسعه اقتصادی و روابط تجاری میان دو کشور برنامه هایی تدوین و اجرایی شود. حال سوال این است که گسترش و ترمیم روابط تجاری میان دو همسایه ایران و ترکیه مستلزم چه تدابیری در کشورمان است؟

1 حمل و نقل: اکنون شرایط حمل و نقل میان دو کشور برای ایجاد ارتباط تجاری در حد و اندازه گستره روابط تجاری نیست و لازم است در این زمینه گام های بیشتری برداریم و از هر دو امتیاز مرزهای زمینی، هوایی یا ارتباط دریایی از طریق خلیج فارس و مدیترانه استفاده کنیم.

2 تجهیزات گمرکی: به علت مشکلات ساختاری روند عبور بارها از گمرکات دو کشور بسیار طولانی است و باید با استفاده از فناوری های روز فاصله مبدا تا مقصد بارهای ارسالی میان دو کشور کاهش یابد.

3 گسترش تجارت ترجیحی: با توجه به توافقات جدید، تولیدات گندوله ایران در شرف پیوستن به تجارت ترجیحی با ترکیه است که گامی قابل توجه در جهت گسترش توان صادراتی کشورمان بوده و لازم است در این زمینه فرصت های بیشتری ایجاد شود.

4 نمایشگاه ها و اعزام هیات های تجاری: متاسفانه هنوز در کشورمان تفاوت هیات های تجاری با هیات های سیاحتی معلوم نیست و بسیاری از هیات های به اصطلاح تجاری ما بیشتر به دنبال سیاحت هستند و خبری از توسعه روابط تجاری نیست که باید در این زمینه بازنگری شود. ورود هیات های تجاری از ترکیه یا کشورهای مختلف، هنوز بدون برنامه است که باعث از بین رفتن فرصت ها شده است.