صاحب این خانه ساده بود. این را از همان ابتدا، همان لحظه ای که از خم کوچه می گذرید می توان فهمید. از همان وقتی که پشت در کوچک خانه می ایستید. همان وقتی که از در می گذرید و قدم می گذارید روی موزائیک های قدیمی کف حیاط. وقتی جلوتر می روید و چشم می دوزید به دیوارهای بلند، به اتاق های کوچک و وسیله هایی که سال هاست همان طور دست نخورده باقی مانده اند.

همین جاست که همه چیز شهادت می دهد به سادگی صاحبخانه. به خلوص قلبی مردی که پیشوای مسلمانان جهان بود. مردی که در همین خانه ساده میزبان مردمش بود، بگذارید این طور بگویم؛ میزبان مردمش است، حتی همین امروز بعد از گذشت 27 سال از آسمانی شدنش. هنوز هم این