مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری گفت: کار ادبیات جنگ شغل نیست بلکه شوق است و برای ثبت تاریخ شفاهی و تبدیل آن به ادبیات جنگ، ما یک شعار داریم «استقرار، استمرار و استمرار.»

به گزارش مهر، مرتضی سرهنگی در جلسه مشترک با فعالان فرهنگی عرصه دفاع مقدس گفت: ادبیات جنگ نوشته می شود چون دنیا ادبیات جنگ را جوان نگه می دارد، ولی سربازان پیر می شوند.

او ادامه داد: در جنگ هایی که اساس آنها دفاعی و مردمی است، پیش از ورود نیروهای آموزش دیده و ارتش، حراست از مرزها توسط مردم عادی و ساکنان شهرها و روستاهای مرزی انجام می شود؛ بنابراین نوشتن از جنگ نیز باید توسط همین مردم صورت گیرد.

مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت افزود: ادبیات جنگ بی مرز است؛ چون انسانی و مردمی است و فرقی نمی کند جنگ در کدام جغرافیا اتفاق افتاده است، بلکه آنچه پیونددهنده جنگ هاست مشترکات انسانی است.

سرهنگی با بیان این که قیمت تمام شده جنگ برای خیلی از کشورهای درگیر محاسبه شده، اما برای ایران این اتفاق نیفتاده است، گفت: قیمت تمام شده را ادبیات درمی آورد و کار ادبیات همین است.

او افزود: کار ادبیات جنگ شغل نیست بلکه شوق است و برای ثبت تاریخ شفاهی و تبدیل آن به ادبیات جنگ، ما یک شعار داریم «استقرار، استمرار و استمرار.»

این چهره مطرح کشوری در عرصه تاریخ شفاهی، ادامه داد: در خوشبینانه ترین حالت، ما تا دو دهه دیگر سربازان و آنهایی را که مستقیما در جنگ تحمیلی حضور داشتند، در اختیار خواهیم داشت و الان در طلایی ترین دوران برای ثبت تاریخ شفاهی هستیم، ما فرصتی نداریم.

او ادامه داد: ما بدهکار مردان جنگ هستیم، بدهکار حسین لشکری ها و عباس دوران ها هستیم؛ بهترین بچه های خود را در جنگ از دست دادیم و بایستی بهترین کارها را برای آنها انجام دهیم. شاه کلید کار تاریخ شفاهی، مصاحبه گر است. وقتی ما خاطره خوب نداشته باشیم نمی توانیم توقع کتاب خوب، نمایشنامه خوب و فیلم خوب داشته باشیم. نمی گویم نیست، هست اما نسبت آن یک به صد است؛ پس باید در این عرصه مصاحبه گرانی فعال، باذوق و خلاق تربیت کنیم.

سرهنگی بیان کرد: جنگ دو نوع دستور زبان دارد؛ یک دستور زبان تبلیغی است که در عصر جنگ است و دوم دستور زبان تعقلی است و رسانه های ما هنوز دارد با زبان تبلیغی با مردم حرف می زند و این تاثیر ندارد.