معلم شهید «سیدمحمدرضا ناصریان» سال 1336 در روستای عبدیا از توابع شهرستان دامغان متولد شد. او در سال 1357 در رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و در سال 58 به همراه جهادسازندگی راهی کردستان شد.

روزی نامه ای از کردستان آمد. نامه از روستایی بود که «سیدمحمدرضا» چند ماه در آن مشغول فعالیت های فرهنگی بود. به طوری که مردم دلبسته او شده بودند. در نامه از او گلایه شده بود چرا دیگر به کردستان نمی آید و سراغی از آنها نمی گیرد. مردم روستا نمی دانستند «سیدمحمدرضا» 1 سال پیش به شهادت رسیده است. او 21/11/61 به جبهه رفت و در 21/1/62 در عملیات والفجر (1) مجروح شد و در 24/1/62 در 25 سالگی به بالاترین آرزوی هر مومن یعنی درجه رفیع شهادت نائل آمد.

فرازی از دل نوشته های شهید: جبهه فقط منحصر به جبهه جنگ نیست. همه جا جبهه است اگر همراه با اطاعت از ولایت فقیه زمان باشد و کسی هم در جبهه جنگ موفق می شود که در بقیه جبهه ها و خصوصا، جهاد اکبر، مبارزه با نفس، موفق شود. بدون موفقیت در جهاد اکبر به جهاد اصغر نمی پذیرندت و اگر هم بپذیرندت، ره به جایی نخواهی برد. وقتی خانواده شهید در سال 1379 خدمت «مقام معظم رهبری» رسیدند و مجموعه نوشته های وی در قالب «شوق کعبه» را ارائه کردند، ایشان در حاشیه این مجموعه نگاشتند؛ «بسمه تعالی، خداوند شهید عزیز را به برترین درجات قرب نائل فرماید.»