خیلی سال بعد، جلوی جوخه آتش، سرهنگ آئورلیانو بوئندیا بی اختیار بعدازظهر دوری را به یاد آورد که پدرش او را برد تا یخ را بشناسد...... حالاما هم خیلی سال بعد در گرمای تابستان بعد از ظهر دوری را به یاد می آوریم که کتابی به سفیدی برف خریدیم و خواندیم و برای شناختن آن کلی این در و آن در زدیم. رمان صد سال تنهایی رمان سخت خوانی بود دست کم برای ما که تازه دوران نوجوانی را پشت سر گذاشته بودیم. اما جمله گینزبورگ ما را وامی داشت تا از پا ننشینیم. مارکز خوان شدیم. بهمن فرزانه مترجم صدسال تنهایی بود و تا سال های سال تنها ترجمه معتبر از این کتاب بود. تا دل تان هم بخواهد انواع واقسام چاپ های بدون مجوز کتاب