«17 ساله بودم که دیپلم گرفتم. فردای آخرین امتحانم، عروسی ام بود. توی سرم رویاهای زیادی داشتم. فکر می کردم ازدواج مانع رسیدن به رویاهایم می شود ولی تسلیم این فکر نشدم. بلافاصله وارد دانشگاه شدم. حقوق قضایی دانشگاه تهران. پسر اولم یک سال بعد از عروسی دنیا آمد. حقوق را رها کردم و زبان انگلیسی خواندم، در دانشسرای عالی. آن موقع فقط سه تا خانم بودیم که آنجا درس می خواندیم. من و دختر آیت الله طالقانی و دختر مهندس بازرگان. معلمی را دوست داشتم. شغلم شد معلمی. وقتی نزدیک بازنشستگی ام شد، فکر کردم نمی توانم در خانه بنشینم و افسرده شوم. به فکر راه انداختن دامداری افتادم. شغل آبا و اجدادی مان بود. ما اصالتا