در اکثر گذرگاه های ایران شاهد بیلبوردهایی از عکس هنرمندان برای تبلیغ فیلم ها و سریال ها هستیم که با مجوز رسمی ضبط و پخش می شوند. در بعضی از آنها نیز شاهد تبلیغات زیبایی برای زیباسازی شهرها هستیم که در بعضی از آنها عکس هایی از بانوان محترم و با حجاب را شاهدیم.

مسلما این عکس های زیبا توسط اشخاصی متخصص، با امکانات عکاسی خوب تصویربرداری و ادیت شده. اما آیا این شرایط به طور مساوی و عادلانه برای تمام عکاسان و دانشجویان عکاسی که سال هایشان را صرف مطالعه و تجربه برای این هنر پرخرج کرده اند، فراهم است؟ چرا با کسانی که به دلیل فقر مالی مجبور به عکاسی با امکانات محدود در استودیوهای خانگی هستند برخوردها اغلب تند می شود به طوری که بسیاری از ایشان حتی جرات انجام آن را ندارند؟