از طرف دیگر این گفته که «هر کس از مارکسیست ها اعلام کرد نماز نمی خواند، اعدام شد» هم نمی تواند به واقعیت نزدیک باشد؛ چرا که چند ماه بعد از آن ایام، گروهی از سالن های دیگر گوهردشت برای کار کردن به سالن جهاد آمدند که برخی از آنها به طور علنی هنوز هم نماز نمی خواندند. تا آنجا که به خاطر می آورم: بهزاد رضوان، عبدالحسین رضایی، احمدحسن رییسی، محمود رستمی، جمشید زارعی، محمد سرخیلی، محمدرضا ساریخانی، علیرضا سپیده دار و... از آن جمله بودند. (اگر اسم هر یک از این عزیزان را اشتباه ذکر کرده ام همین جا از وی طلب حلالیت می کنم چرا که سال ها از این ماجرا گذشته است و به همین دلیل از آوردن خیل نام هایی که در ذهن دارم به خاطر امکان جابه جایی اسامی خودداری می کنم.)