سه روز پس از آتش بس خود م را به آباد ان رساند م. قبلاهم د ر جریان جنگ د وبار به آنجا رفته و از زند گی مرد می که زیر آتش زند گی می کرد ند عکاسی کرد ه بود م. برای من که عکاس خبری نبود م چهره خشن و بی رحم جنگ که ریشه های زند گی و عشق را می سوزاند مهم تر از خطوط مقد م و صحنه های د رگیری بود. به همین د لیل بیشتر به حواشی جنگ و مرد می پرد اخته بود م که به هر د لیل زیر بمباران ها و خمپاره ها د ر شهر ماند ه بود ند.

نصف من آباد انی است. چهل و یک سال پیش د ر آباد ان با د ختری از نسل آفتاب سر سفره عقد نشستیم. از آباد ان آباد و مد رن قبل از جنگ عکس ها و خاطره های زیاد ی د ارم. از احمد آباد تا باوارد