«مانونگو ورا در این فکر بود که آیا پابلو نرودا به این خاطر در دامنه جنوبی تپه سن کریستوبال مسکن گرفته بود که می توانست از آنجا غرش کارلیتوس، یگانه شیر موجود در باغ وحش سانتیاگو را بشنود، این از آن کارهایی بود که به نرودا می آمد»،1

«حکومت نظامی» نوشته خوسه دونوسو، نویسنده شیلیایی با این جملات است که آغاز می شود. مانونگو ورا خواننده محبوب شیلیایی بعد از کودتای 1973 علیه آلنده از شیلی خارج می شود و پس از سیزده سال دوری به سانتیاگو بازمی گردد و به سوی خانه نرودا در دامنه تپه سن کریستوبال می رود، او اسیر خاطراتی از گذشته و همین طور خاطراتی از نرودا است، شاعری که دوازده روز بعد از سقوط دولت